Sabah kalkınca biraz halsizlik vardı üzerimde yataktan çıkmakta istemedim ama zorundaydım çünkü ismini daha bilmediğim işin tuhaf tarafı kendisinin bile adını bilmediği biriyle aynı evde kalıyordum.Yakışıklı bir o kadar da etkileyici biriydi bizim okulun yanlarında ne aradığını hala bilmiyordum sorsam cevap bile alamazdım ki zaten belki de sevgilisi vardı yaa offff.....allahım nasıl bir işkencenin içindeyim ben yaaa "sabır gerçekten sabır " diyerek yataktan kalkıp kendimi güzel bir güne hazırlamış oldum. Odamdan çıkınca elimi yüzümü yıkayıp mutfağa girdiğimde onu gördüm birşeyler yapıyordu ve çok sessiz çalışıyordu.
"Günaydın"
"Günaydın "
"Ne yapıyorsun"
"Omlet, krep ne dersen ama unu bulamadım onu arıyorum"
"Şeyyy evde un yok ki"diyince yüzüme o kadar tuhaf baktı ki anlatamam...
" Ne demek un yok"
"Ben genelde daha kolay şeyler tercih ederim ve pek kahvaltı yapan biri de değilimdir"
"Anladım" diyerek önüne baktı ve kaşını çattı yine acaba ne düşünüyordu "O zaman bende yumurta'yı böyle pişiricem artık"
"Sen zahmet etme ben yaparım"
"Sende yaparsın ama bugün ben yapıyım sende kahvaltılıkları götürür içeri istersen"
"Hangi kahvaltılıklar"
"Dolabın içindekileri işte " diyince dolabın kapağını açınca dolabımın başkasının olduğuna bile inanırdım ama benim olmadığı netti herşey vardı dolapta aklınıza gelen herşey ağzım açılıp kapanmayınca"hadi ama neye bakıyorsun öyle "diyerek bana bakıyordu hayalle gerçek aradında sırıtışına şahit olmuştum sanırım yada ben öyle zannetmiştim emin değilim...
" T-tamam ben götüriyim o zaman"
"Götür bakalım"robottan hallice bir şekilde tepsiye ne bulduysam koyup dün resim çizdiğim masaya götürdüm. Ben masaya herşeyi koyunca oda geldi bir elinde tava bir elinde de çaydanlık vardı
" Eee bardak getirmemişsin çayı neyle içicez"
"Hemen getiriyorum sen başla istersen" diyip mutfağa gittim benim evimde çaydanlık bile yoktu ki bu adam bunca şeyi nasıl almıştı bütün dolapları açmaya başladım ama sanırım ev benim olmaktan çıkmıştı benim evimde iki tane büyük boy bardak olurdu artık çay bardağımda vardı , tabak sayım artmıştı mesela diğerlerini saymaya vaktim bile yetmeye bilirdi. Hemen iki çay bardağı, şeker, çay kaşığı koyup masaya gelmiştim ama hala başlamamış beni bekliyordu öyle...
"Sen başlasaydın ya hemen geldim zaten"
"Olur mu öyle şey beraber başlarız"diyince hafif bir tebessümle sandalye'ye oturdum.
🪐
Kahvaltıdan sonra biraz daha oturp hazırlanıp dışarı çıktık alışveriş yapıp birazda ev için alışveriş yapıcaktım ama o alışveriş " Neyle aldığı belli olmayarak bir parayla tabi ki"yapmıştı geriye kalan ona biraz alışveriş yapmaktı ama bu da büyük bir sorundu çünkü hiçbir şeyi beğenmiyordu kendisi seçip kendisi beğenmiyordu ve birazda huysuz olduğu için çok komik duruyordu. Benim önerdiğim şeyleri beğendiğini söyleyip alıyordu ama benim zevkime ne kadar güvenilirdi orası bilinmez tabi....
"Pekiii bunlardan hangisi olsun" diyip elinde iki tane kabanla geldi birisi gri birisi siyahtı o kadar beklenti içinde bakıyordu ki hayır demek biraz imkansıza kaçıyordu desem tuhaf olmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Sızı
Teen FictionYalan ve yanlış anlaşılmayla herşey karışmıştı. Nasıl toparlarım bilemedim işler dahada çıkılmaz hale geldi ama o benim bütün yanlışlarımın tek doğrusuydu. "Ne kadar zamansız da olsa, yanlış anlaşılma sonucuda meydana gelse " yine olsa yine onu tanı...
