Yalan ve yanlış anlaşılmayla herşey karışmıştı. Nasıl toparlarım bilemedim işler dahada çıkılmaz hale geldi ama o benim bütün yanlışlarımın tek doğrusuydu. "Ne kadar zamansız da olsa, yanlış anlaşılma sonucuda meydana gelse " yine olsa yine onu tanı...
Kahvaltımızı ettikten sonra Ateş biraz dışarda işi olduğunu söyleyip çıkmıştı. Bende birşeyler karalamak istedim. Tabi çıkan sonuçlar pek benlik değildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Su'yun çizdiği resim)
Çizdiğim resim baştan aşağıya kızarmak için bir sebepti. Hemen dosyama koydum. Bugün yeterince utanmıştım sanırım...
Evet olay hala yaşanmamış gibi davranıyordum ama o kadar utanıyordum ki...
Onu seviyordum, güveniyorum, istediğim herşey ondaydı mesela ama bu utanma hissine engel olamıyordum elimde de değildi.
Şuan bile özlemiştim ama telefonu yoktu ki yazıyım, konuşıyım... Düşüncelerimden beni koparan zil sesiyle telefonu cebime koyup kapıya koştum kesin Ateşti. Kapıyı açmak için kolu aşağıya indirdim.
"Hoşg-" Cümlemi tamamlamama sebebim. Karşımda Ateş değil,Koray olmasından kaynaklanıyordu.
"Hoşbuldum sevgilim, böyle karşılıcağını bilsem hep gelirdim bırtanem" diyerek salona doğru adımladı,benim hala kapının orda beklediğimi görünce "hadi gelsene yanıma aşkım, seni özledim... Hem kurtarıcı meleğin yokken konuşalım biraz değil mi ama? "
"Senden iğreniyorum gerçekten defol git "
"Bende seni seviyorum güzelim... Yanıma gelsene ama alınıyorum artık bak"sakin bir ses tonuyla konuşmaya devam ettim.
"Evimden git bak, benden günah gider avazım çıktığı kadar bağırırım. " dememle aynı anda gür bir kahkaha patlattı.
"Bağır bağır güzelim" diyerek aynı şekilde yavaş yavaş yanıma geldi ve sert bir şekilde kolumu sıktı. "Bağır ve şuan ailenin evinin önünde olan adamlarıma işaret verıyım" telefonda bir görüntülü arama başlattı. Telefon açılınca karşımda annemle, babamın yaşadığı ev vardı. Babamla,Annem balkonda oturmuş çay içiyorlardı. Tam o sırada ekranın hemen yanından görünen silahla,ağlama isteğime zor sahip çıktım.
"Senin derdin ne... Ailemden ne istiyorsun sen yaaaa... Bırak onları"
"Aaaa ama sevgilim herşey sana bağlı... Önünde sadece iki seçenek var birincisi benimle gelmek;bu doğru seçenek aileni kurtarcaksın ve ben gibi yakışıklı biriyle geliceksin... İkincisi bağırıp, çağırıp, herkesi başımıza toplamak ki, buda bende yanlış olan seçenek... Şimdi seç bakalım 2 dakikan var" diyip salona doğru yürümeye başladı tabi kolumu tuttuğu için bende onunla girdim. Koltuğa oturup bacak bacak üzerine atıp parmaklarını dizine ritimli bir şekilde vurmaya başladı.
"Bak Koray biz zaten ciddi bir ilişkide değildik ki... Hem ben sana uygun biri değilim, senin yaşantına uyamam biliyorsun. Ailemi bırak, hiç kimseye birşey demem gerçekten"psikopatça kahkaha atmaya başladı.
