Kara Sızı

28.Bölüm

Gözlerimi aralayıp etrafıma bakındığımda evde olduğumu gördüm ama nasıl geldiğim hakkında bir fikrim yoktu. O kadar yorgundum ki tekrar gözlerimi kapattım. Hayır birkaç gün uyucaktım kesin, bide Ateş yardım etmişti ya ben gibi yapıp bana yardım etmeseydi, düşünmek bile istemiyorum. Zar zor yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Mutfaktan sesler geliyordu, büyük ihtimalle annem kahvaltı hazırlıyordu.

Mutfağa girdiğimde televizyon açıktı ve annem kahvaltı hazırlıyordu. Saatin kaç olduğu hakkında bir fikrim yoktu zaten ama görünüre göre geçte sayılmazdı. Saate baktım ve fikrimin doğruluğunu kanıtladım saat daha on'du... Yani biraz geçti tabii ama annem beni bu saatte uyanık görsede şaşırırdı. Uyku benim işimdir sonuçta..mutfağın içine girip anneme "günaydın " dedim. Benim sesimi duyunca afalladı tabii ama yinede cevap vermeden de geçmedi.

"Günaydın kızım" tekrardan yaptığı işe geri döndü"sen bu saatte kalkarmıydın kızım ben Boran oğluma da dedim zaten sen Su'yun kalkmasını bekleme o akşama anca kalkar demiştim."

"Ateş nerde ki "

"Bilmiyorum annem...sabah kalktı, biraz oturduk sonra da işim var dedi gitti. Nerde bilmiyorum"

"Kahvaltı etmedi mi? "

"Daha saatin erken olduğunu, bu saatte yiyemediğini söyledi. Gelince yerim dedi de ne zaman gelir onu söylemedi. "

"Anladım"diyip mutfaktan çıktım. Dün Akın'ın aramasından birşeylerin döndüğünü anlamam gerekirdi. Odama girip telefonumu aradım. Çalışma masasının üzerinde görünce Ateş'i aradım. İkinci çalışta meşgule düştü. Bir daha aramak istedim ama beni meşgule attıysa kesin önemli bir işi vardır diyip mesaj attım.

Ben:Günaydınn 10:03

Ben:Neden beni uyandırmadan gittin 10.04

Ben:Bu arada neden kahvaltı etmedin 10:04

Yazıp telefonu tekrar masaya koydum aynanın karşısına geçip karış kuruş olan saçıma çeki düzen vermeye karar verdim. Tam saçımı taramak için tarağı elime alınca bildirim sesiyle tarağı geri bırakıp telefonu elime aldım tahmin ettiğim gibi mesaj Ateştendi...

Sevgilim:günaydın birtanem 10.07

Sevgilim:biraz işim var dönünce hep beraber yeriz 10.08

Sevgilim:meşgule attığım için özür dilerim bebeğim... Müsait değildim. 10:08

Sevgilim :işim biter bitmez yanına gelicem 10:09

Sevgilim:Seni Seviyorum 10:09

Ben:Bende Seni Seviyorum Esmer şeker 10:11

Sevgilim:? 10:11

Ben:Noldu 10 :11

Sevgilim:Sen bana şeker mi dedin? Yanlış mı okudum güzelim? 10:12

Ben:evet şeker dedim de normal bir şeker değil bak esmer şeker 10.13

Ben:değerini bil bence 10:13

Sevgilim:bende sana birşey buluyım o zaman 10:14

Sevgilim:ama hemen olmaz düşünmem lazım 10:14

Sevgilim:tamam mı? 10:15

Ben:tamam 10:15

Yazıp telefonu tekrardan bıraktım ve saçımı taramaya başladım. Saçlarım önemliydi... Ateş'e ne zaman geliceğini sormamıştım ama o gelinceye kadar beklerdim. Bana kendi elleriyle yedirince çok mutlu oluyordum, sanırım oda ben yedirince mutlu oluyordu ama ben her zaman yemek yediremezdim ona o bana şu bir haftadır nerdeyse hep kendi elleriyle yedirmişti.