ក្រាក~
រំលងទៅ15នាទីក្រោយមក សម្លេងបើកទ្វារក៏បានបន្លឺឡើងធ្វើឲ្យស៊ាវចាន់បែសម្លឹងទៅមើលមាត់ទ្វាមើលថានរណា៎មក។
"លោកម្ចាស់បានឲ្យខ្ញុំ ធ្វើស៊ុបយកមកឲ្យអ្នកប្រុសហើយនេះថ្នាំបំបាត់កាឈឺចាប់ "ម៉ែដោះបានទទួលបញ្ចាយកស៊ុបមក គាត់បានដាក់ស៊ុបនោះទៅលើតុព្រមជាមួយថ្នាំបំបាត់កាឈឺចាប់។
"ចឹងខ្ញុំទៅវិញសិនហើយ អ្នកប្រុសកំភ្លេចពិសារចាផង "បន្ទាប់ពីទុកស៊ុបក្ដៅលើតុធំមូលនៅខាងមុខបន្ទប់គាត់ក៏បានប្រាប់រួចក៏ដើរចេញតែ..។
"ហិុម.មែនហើយម៉ែដោះ តើបងស្រីខ្ញុំនៅឯណា? "នាយមកទីនេះក៏មិនតិចម៉ោងនោះទេ តែមិនឃើញបងនាយមកមើលនាយទាល់តែសោះវាធ្វើនាយកើតការសង្ស័យឡើងមកភ្លាមៗ។
"ចា៎អ្នកប្រុស អ្នកនាងកំពុងតែសម្រាកនៅបន្ទប់ខាងមុខនេះទេ បើអ្នកប្រុសនឹកអ្នកនាង អាចទៅមើលបាន "ម៉ែដោះញញឹមតបទៅអ្វីដែលស៊ាវចាន់បានសួ គាត់ដឹងថាគេប្រាកដជានឹកបងស្រីមិនខានទើបសួរកមិនឈប់បែបនេះ។
"បាទ..អរគុណ "ស៊ាវចាន់ងក់ក្បាលរួចនិយាយពាក្យអរគុណទៅកាន់មនុស្សចាស់។
"ចា៎ អ្នកប្រុសវាជាទួញនាទីខ្ញុំ "ម៉ែដោះញញឹមស្រស់គាត់រីករាយនឹងស៊ាវចាន់គេជាក្មេងប្រុសល្អរៀបសារនឹងជាមនុស្សដែលអុីបពេញចិត្ត ចឹងហើយវាជារឿងធម្មតាទេដែលគាត់យកចិត្តទុកដាក់លើគេ។
"បងស្រីនៅក្បែនេះ..ហិុម " បន្ទាប់ពីម៉ែដោះវិញទៅបាត់ស៊ាវចាន់សើចសប្បាយរីករាយនាយស្ទុះទៅញាំុស៊ុបទាំងជើងនឹងផ្នែកខាងក្រោមឈឺស្ទើស្លាប់តែខ្លិនដ៏ឆ្អុយរបស់ស៊ុបធ្វើឲ្យនាយទ្រាំលែងបាន។
"នេះជាស្អីអន្ទង់ នេះគេធ្វើស៊ុបបែបនេះឲ្យខ្ញុំ "ស៊ាវចាន់លាន់មាត់ស៊ុបបែបនេះគេពៅអ្នកដែលគេងជាមួយគ្នាហើយវាប៉ូវខាងផ្លូវភេទប៉ុណ្ណោះគេបែជាយកវាមកឲ្យនាយទៅវិញ។
"ហឺស ប្រុស រោគចិត្ត "ស៊ាវចាន់គ្មានជម្រើទេនាយឃ្លាន ចឹងហើយទើបទ្រាំញាំុវាទាំងញញើតនឹងសាច់ដែលរលងកង់ៗ នៅក្នុងចានស៊ុប។
