2ថ្ងៃកន្លងផុតទៅ យុនចុងនៅក្បែថ្នាក់ថ្នមស៊ាវចិន បញ្ជុកបបរនឹងជូតខ្លួនជាប្រចាំ រង់ចាំនាងនឹងកូនដឹងខ្លួនពេលខ្លះនាយក៏ទៅរៀនធ្វើម្ហូបជាមួយអុីបូផងដែលដើម្បី ធ្វើឲ្យនាងញាំុនៅពេលដឹងខ្លួន។
ក្រាក~
សម្លេងបើកទ្វារបស់អុីបូបានបើកឡើងនាយបានយកស៊ុបក្ដៅដែលម៉ាក់របស់នាងបានធ្វើសម្រាប់មកមន្ទីពេទ្យ បើនាងដឹងខ្លួននឹងអាលបានញាំុ យុនចុងគ្រាន់តែឮសម្លេងបើកទ្វាចូលលនាយក៏ជូតទឹកភ្នែកចេញយ៉ាងស្អាតរួចបែទៅមាត់ទ្វារង់ចាំអ្នកចូលមក។
"យើងបានយកស៊ុប នឹងពងមាន់ស្ងោរដែលម្ដាយនាងបាន ធ្វើយកមកឲ្យ "ជាការពិតដែលស៊ាវចិនចូលចិត្តអ្វីៗចម្លែកៗ នាងចូលចិត្តពណ៌ចម្រុះ ចូលចិត្តញាំុការ៉ែមដើម នឹងញាំុពងមាត់ស្ងោធម្មតាវាជារស់និយមកម្រមានណាស់ ។
"អរគុណ..ឯងហើយ "យុនចុងញញឹមចាប់តាំងពីដឹងរឿងការយល់ច្រឡំកាលពីថ្ងៃនោះមម យុនចុងក៏សូមទោសអុីបូ យុនចិនក៏មិនអាចនៅទីនេះយួរព្រោះអុីឈិននឹងកូនរង់ចាំនាងមើលថែនៅឯសៀងហៃ ។
"អើ..ហើយនាងយ៉ាងមិច "អុីបូដាក់អាហារលើតុរួចចូលមកសួសុខស៊ាវចិនក្រែងលរគេដឹងខ្លួន តែនាយមិនដឹង ព្រោះនាយត្រូវបម្រើប្រពន្ធ នាយបានរើមកនៅកណ្ដាលក្រុងដែលជាផ្ទះដែលខ្លួនទិញស៊ាវចាន់រវល់រៀបចំផ្ទះទើបមិនបានមក។
"ដូច..ឯងឃើញចឹង "រំលងទៅ2ថ្ងៃនាងនៅតែគេងមិនទាន់ដឹងខ្លួននឹងឯង នាយបារម្ភ នាយខ្វល់ខ្វាយ ដល់ថ្នាក់បាយក៏លេបមិនចូលអុីបូទះស្មានាយតិចៗជាការលួងលោម។
"ហិុម..ឯងកុំពិបាកចិត្តពេក បន្តិចទៀតនាងនឹងដឹងខ្លួនហើយ"អុីបូនិយាយលើកទឹកចិត្តយុនចុងកុំឲ្យពិបាកចិត្តនាយយលើច្បាស់ពេលបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់វាមានរស់ជាតិបែបណា៎ មិត្តភាពដែលបែកបាក់ក៏ត្រឡប់មកជានាគ្នាវិញទោះមិនស្នឹតដូចមុនក៏នៅតែបារម្ភ។
"អើ..អាប្អូនថ្លៃ "យុនចុងប្រែមកញញឹមដាក់អុីបូទាំងមិនសម យ៉ាងណា៎មិត្តភាពមិនអាចដូចដើមតែក៏មានចំណងមួយទៀតមកចងពួកគេ2នាក់ ពីមិត្តមកជាបងប្អូនថ្លៃ។
ក្រាក~
សម្លេងបើកទ្វា សុងលីរវល់នឹងមុខជំនួញ2ថ្ងៃទើបតែមានពេលមកមើលពេលមកដល់នាយគាំងពេលឃើញអុីបូនៅទីនេះព្រោះតាំងពីមានរឿងមក ពួកគេគឺដូចមេឃនឹងដី តែពេលនេះបែជាចម្លែក ។
"ឯង..ឯងចូលមកយ៉ាងមិច "សុងលីញ័រអស់ទាំងខ្លួននាយខ្លាចគេយកទៅធ្វើទារុណកម្ម សួចម្លើយព្រោះវ៉ាងអុីបូមិនមែនស្លូតឯណា៎ បើឃើញគេ គេនឹងស្លាប់មិនខាន។
"ក៏ចូលតាមទ្វារនេះឯង បើឯងមកហើយក៏មកជួយលួងវាផងប្រពន្ធយើងពោះធំ នៅម្នាក់ឯងមិនបានទេ "អុីបូគ្រាន់តែឃើញសភាពភ័យនាយក៏ដឹងហើយមានរឿងអីដោយមិនចង់នៅរំខានណា៎មួយនាយមានការនៅផ្ទះ ទើបប្រញ៉ាប់ចេញទៅវិញបាត់។
"ហឺុ..?"សុងលីអេះក្បាលខ្វោកៗ មិនយល់នេះគេត្រូវពីគ្នាកាល ហេតុអ្វីនាយមិនដឹង? យុនចុងបានប្រាប់រឿងរូវទាំងអស់ឲ្យគេបានដឹង ទើបនាយដឹងខុសតែហួសពេលហើយ។
"អឺ..បើវាគ្មានកំហុសទេ ស្អែកយើងយកឥវ៉ាន់ឲ្យវាវិញ"សុងលីងក់ក្បាលយល់ រឿងរូវគឺយល់ច្រឡំទើបរហ័សរត់ទៅចាត់ការឥវ៉ាន់ដែលបានលួច មិនចាំយួរនាយក៏ត្រឡប់ទៅវិញទុកឲ្យប្ដីប្រពនកធគេនៅតែ2នាក់។
"សៀនចិន អូនឆាប់ដឹងខ្លួនឡើង មកណា៎ "យុនចុងក្ដោបដៃប្រពន្ធយ៉ាងណែនមុននឹង ដង្ហោយហៅទាំងសម្លេងខ្សោយ នឹងបេះដូងប្រេះស្រាំ ដូងចិត្តខ្ទេចខ្ទី ។
"....."គ្រាន់តែឮសម្លេងហៅរបស់ស្វាមី ទាំងភាពឈឺចាប់ដៃស៊ាវចិនក៏កម្រើកហើយនាងក៏ចាប់ផ្ដើមដឹងខ្លួនទាំងមានអារម្មណ៍ថាវិលមុខនឹងឈឺក្បាល។
"សៀនចិនអូន.."ដោយឃើញការកម្រើកខ្លួនរបស់ស៊ាវចិនយុនចុងក៏ចូលមកឱបក្រសោបកាយជាប់ទាំងទឹកភ្នែកនឹងក្ដីរំភើបព្រោអថានាងជាក្ដីសង្ឃឹមចុងក្រោយរបស់នាយ។
"លោកប្ដី .."ស៊ាវចិនត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតឱបយ៉ាងណែន ក៏ដង្ហោយហៅទាំងខ្សោះអស់កម្លាំងនាងឃ្លានហើយក៏ស្រេកខ្លាំងទើប យុនចុងលែងពីការឱបប្ដូរមកក្រសោបចង្កាវិញទាំងទឹកភ្នែកនាយសម្លឹងមើលកែវភ្នែកប្រពន្ធ។
"ទីបំផុតអូនដឹងខ្លួនប្រពន្ធ សម្លាញ់ "យុនចុងសម្លឹងមើលផ្ទៃមុខដែលស្លេកស្លាំងទាំងក្ដីបារម្ភនាយគេងក៏មិនលក់បាយក៏មិនបាននាយបារម្ភណាស់ បារម្ភស្ទើស្លាប់ទៅហើយ។
"ហិក ហិុម.."ស៊ាវចិនងក់ក្បាលភ្នែកក៏រេររ រកប្អូននឹងអុីបូ ភ្លាមៗព្រោះថានាងបានឮតែមិនបានដឹងខ្លួនឡើងមកទេ។
"យ៉ាងមិចឈឺត្រង់ណា៎ដែលទេ ចាំបងទៅគ្រូពេទ្យ "មិនថានាងដឹងខ្លួនហើយឬនៅទេចំពោះនាយ នាងនៅតែឈឺមានរបួស ខ្លាំង នាយឈឺ ជាងស៊ាវចិនមួយពាន់ដងឃើញទឹកមុខក្រេមក្រំនាយកាន់តែបារម្ភ។
"អត់ទេ ចុះឯណា៎ប្អូនប្រុស? "ដោយឮនាងហៅរកស៊ាវចាន់យុនចុងក៏គាំង នាយលែងពីក្រសោបចង្ការួច សម្លឹងមើលនាងឲ្យល្អិតល្អន់ ស៊ាវចាន់នឹងអុីបូយល់ ថានាងមិនទាន់មានការចងចាំទើបមិនហ៊ានមក បើមកគឺមកស្ងាត់ៗ ខ្លាចនាងគិតច្រើន។
"អូនមានការ ចងចាំមកវិញហើយឬ ?"យុនចុងសួនាងទាំងទឹកមុខត្រជាក់ស្រាប តើនាងមានកាចងចាំមកវិញហើយឬ? ឬមកពីនាងរបួសក្បាលទើបចងចាំមកវិញ?
"មែនហើយ អូនមានការចងចាំវិញ រឹតតែ ស្អប់ខ្លួនឯង ដែល.."ស៊ាវចិនងក់ក្បាលជាឆ្លើយ ពេលនាងរំលឹករឿងពីមុននាងក៏យំព្រោហខ្លួនប្រាណនាងមិនស្អាកស្អំទៀតទេ ម្ដេចនឹងសាកសមនឹងគេបានទៅ។
"ស៊ូត..កុំយំ កុំនិយាយពីវា មិនថាអូនបែបណា៎ក៏បងស្រឡាញ់ម្យ៉ាងអុីបូក៏មានស៊ាវចាន់ គេនឹងមិនរំខានពួកយើងទៀតទេ "នាយដឹងពីមាត់អុីបូតែនាយមិនខ្វល់ដឹងត្រឹមនាយស្រឡាញ់ម្យ៉ាងអុីបូស្រឡាញ់ស៊ាវចាន់ខ្លាំងណាស់នាយអាចមើលដឹង គេស្រឡាញ់ស៊ាវចាន់ដល់ថ្នាក់មិនត្រូវជីវិតនាយក៏ដូចគ្នា។
"ហិក ហិក "ស៊ាវចិនរំភើបដល់ថ្នាក់ហូរទឹកភ្នែកនាងពិតជាមានសំណាងដែលជួបបុរសដែលល្អដូចជាគេ ម្នាក់នេះ គេស្រឡាញ់នឹងមិនគិតជាអតីតដែលនាង ជួប។
"សឺត..ឈប់យំទៅ បងស្រឡាញ់អូននឹងកូនណាស់ ស៊ាវចិន "យុនចុងថើបថ្មាស់ស៊ាវចិនមួយខ្សឺតមុននឹង ឱបស៊ាវចិនបន្តរទៀតរួចក៏ថើបមាត់នាង ព្រមទទួលស្គាល់ថានាងជាស៊ាវចិន ។
5ឆ្នាំក្រោយមក
ពេលវេលាពិតជាដើរលឿនណាស់មួយភ្លេតក៏5ឆ្នាំបាត់ ពេលនេះកូនស៊ាវចិននឹងស៊ាវចាន់ក៏ធំ បន្ទាប់ពីស៊ាវចិនដឹងខ្លួនយុនចុងក៏រៀបចំរៀបការម្ដងទៀត នៅនឹងមុខលោកស៊ាវនឹងអ្នកស្រីស៊ាវ រំលងទៅ5ឆ្នាំក្រោយ កូនពួកគេក៏ធំ ដឹងក្ដី ស៊ាវចាន់ឯណេះមករស់នៅជាមួយប្ដីនៅកណ្ដាលក្រុង ពេលនេះគេកំពុងមានកូន5នាក់ ។
ផ្ទះតូច
ទេសភាពនៅទីនេះនៅតែស្អាតស៊ាវចាន់បានចិញ្ជឹមឆ្កែ2នឹងឆ្មា2កូនចំនួន5 ប្រុស2ស្រី3 គេរត់លែងនៅវាស្មៅខៀវខ្ចីដោយពួកគេ2នាក់គេងឱបគ្នានៅលើកន្ទេល តាមមាត់ទន្លេ។
"បងមិននឹកស្មានទេថានឹងមានថ្ងៃនេះ "អុីបូធ្លាប់តែជាក្មេងម្នាក់ដែលឯកា ម្នាក់ឯងមិនធ្លាប់គិតទេថានឹងមានគ្រួសារពេញបែបនេះ។
"ពេលនេះក៏មានហើយតើ កូនដល់ទៅ5 "ក្នុងពោះម្នាក់ រត់លេង នឹងចេះដើរតិតាស់ជំនួន4នាក់ ស៊ាវចាន់ឱបប្ដីរួចក៏ពោលទាំងស្នាមញញឹម។
"ហិបើ.បងមិនបង្វិលពីស៊ាវចិនមករកអូន ក៏មិនមានថ្ងៃនេះ បងគិតថាបងនឹងមានប្រពន្ធជាស្រីហើយតើ "អុីបូចង់មានប្រពន្ធស្រីតែគេបានបង្វិលបេះដូងនាយឲ្យមកស្រឡាញ់ប្រុស។
"ហឺស បើអូនមិនបង្វិលមកឲ្យមកចាប់អារម្មណ៍អូន បងស្មានតែបង្គើតកូនមកច្រើនចឹងហេ៎ស ម៉ាហ្វៀកញ្ជាស់ "បើកុំតែនាយបង្វិលចំណាប់អារម្មណ៍ឲ្យគេមករកខ្លួនដឹងអីអត់ លិឌ ប្ដីល្អបែបនេះដាក់ស្នេហ៍ឲ្យណា៎ណី។
"ចឹងអរគុណដែលអូន បង្វិលបងឲ្យស្រឡាញ់អូននឹងងប់ងល់តែអូនម្នាក់ សឺត"អុីបូញោចចុងមាត់មុននឹងថើបស៊ាវចាន់មួយខ្សឺតថែមទៀតធ្វើឲ្យកូនងាក់មកមើល រួចសើច។
"ហឺស បងខូចឯងណាស់ មិនចេះខ្នាស់កូន "ចេះមកថើមនៅនឹងមុខកូនទៅកើតអុីជីននឹង អុីយុងមានអាយុ2ឆ្នាំ ដោយលែកកូនស្រី អុីចាន់នឹងចាន់ ចាន់ មានអាយុមួយខួបហើយ ក្នុងពោះទើបតែបាន3ខែ។
"ស៊ាវចាន់ បងមកហើយ "ស៊ាវចិនបានស្រែកហៅប្អូនជាចម្ងាយព្រមទាំងកាន់ដែកូនប្រុសម្នាក់មានឈ្មោះថាយុនអីន មានអាយុ2ឆ្នាំ។
"អេ៎បង ស្រីទេតើ ងើបឡើង " ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃឆ្លងឆ្នាំទើបពួកគេណាត់គេមកកណ្ដាលក្រុងដែលជាផ្ទះស៊ាវចាន់នឹងអុីបូលោកស៊ាវនឹងអ្នកស្រីក៏មក ព្រមជាមួយលោកវ៉ាងនឹងអ្នកស្រីវ៉ាងជាមួយយុនចិននឹងអុីឈិន។
"តោះចូលផ្ទះទៅកូនៗ "ពួកគាត់ទាំង4និយាយព្រមគ្នាអុីបូក៏ស្ទុះងើបរួចរត់មកបីកូនទាំង4ចូលផ្ទះ ។
ក្ដីសុខ ដែលកើតមាន កើតចេញពីការយល់ខុសនឹងកំហឹងបាំងមុខ វាបង្កើតឲ្យទៅជាក្ដីស្នេហ៍ដែលមិនអាចទៅរួច តែក៏អាចព្រោះបុរសម្នាក់នេះស្រឡាញ់ក្មេងម្នាក់នោះខ្លាំងណាស់ ទោះគេអាក្រក់តែក៏មានស្នេហ៍ស្មោះសជូនក្មេងតូចម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់។
ចប់បរិបូណ៌៕.
សូមអរគុណនិងសម្រាប់ការអានតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់🙏✨
