មិត្តភាពដែលពិបាកនឹងកាត់ ពេលកាត់ក៏ដាច់ស្រាច់ដោយភ្លើងគុំនុំនឹងការសងសឹក វាមានរឿងជាច្រើនដែលអ្នកគ្រប់គ្នាមិនដឹងអំពីវា ។ តើពួកគេទាំង2នាក់មានរឿងអ្វីបានជាសងសឹកគ្នាបែបនេះ? តើមកពីមូលហេតុអ្វីទើបពួកគេលែងរាប់អានគ្នាតទៀត?
"ហិុម "យុនចុងញោចចុងមាត់រួចក៏លើកកែវស្រាក្រហមក្នុងកែវ មកក្រេបយកជាតិ ដោយកែវភ្នែកសម្លឹងមើលអ្នកដែលចុះមកខាងក្រោមទាំងការមិនពេញចិត្ត។
"អ្នកណា៎ឲ្យអូនស្លៀកបែបនេះចេញមក "ប្រាវ "យុនចុងគ្រាន់តែឃើញសុងលីតាមសម្លឹងប្រពន្ធមិនឈប់ក៏កើតចិត្តប្រច័ណ្ឌឡើងភ្លាមៗ ព្រមទាំងបោកកែវស្រាចោលថែមទៀតផង ។
"ហិក អូន..អូនឃើញវានៅក្នុងវ៉ាលីទើប ស្លៀកវា "គ្រាប់តែឃើញប្រតិកម្មរបស់ស្វាមីបែបនេះក៏ភ័យដល់ថ្នាក់ស្រក់ទឹកភ្នែកសុងលិលេបទឹកមាត់សម្លក់យុនចុង ។
"បានហើយ.. ឆាប់ទៅបន្ទប់បើគ្មានអាវពាក់ទេស្រាតនៅក្នុងនឹងហើយមិមបាច់ចេញមកទេ "សម្លៀកបំពាក់នាយទិញមកច្រើនណាស់ឲ្យកូនចៅទៅទិញមកក្ដៅៗមកថាមនតែឈុតនឹងនាយមិនជឿ តែនាយមិនអាចខឹងរហូតដុតកាយស៊ាវចិនបានទេ។
"ហិក..ចា៎ អូនដឹងហើយ "ស៊ាវចិនងក់ក្បាលនាងរហ័សរត់ទៅខាងលើបាត់បន្ទប់ទាំងភ័យខ្លាចនេះជាលើកទី1ហើយដែលយុនចយងខឹងនឹងនាងថ្នាក់នេះ បន្ទាប់ពីស៊ាវចិនឡើងទៅបាត់យុនចុងក៏ងាក់មកសម្លក់កម្លោះសុងលីវិញព្រោះតែគេតាមមលលប្រពន្ធតាំងពីចុះមករហូរដល់ឡើងទៅខាងលើវិញមិនដកភ្នែក។
"អឺ.យើង...យើងមានការហើយ បាយៗ "គ្រាន់តែក្រលែកឃើញកែវភ្នែកពិឃាត់សុងលីរហ័សរត់យករួចខ្លួន បាត់បើនៅគេសម្លាប់នាយមិនខានទេ យុនចុងក៏ដកដង្ហើមធំរួចក្រោកឡើងទៅខាងលើ។
ក្រាក~
គ្រាន់តែចូលមកដល់យុនចុងក្រហឹមដើមកបន្តិចព្រោះតែស៊ាវចិនពេបមាត់ដូចក្មេងនៅជិតថតតុដែលនៅម្ខាង ទាំងខ្លួនគ្មានអ្វីបិទបាំងគឺននរគោកតែម្ដង។
"ហិុម..."មុនដំបូងថាបបួលទៅញាំុបាយនៅខាងក្រៅឥឡូវលែងឃ្លានហើយឃ្លាន ស៊ាវចិនជំនួសវិញ។
"ចង់ទាក់អាសុងណាស់ហេ៎បានជា ពាក់បែបនោះចេញក្រៅ "យុនចុងឈរជ្រត់ចង្គេះស្ដីឲ្យប្រពន្ធទាំងមិនពេញចិត្តនឹងនាងដែលស្លៀករ៉ូបបែបនោះចេញក្រៅរ៉ូបដែលនាងពាក់មុននេះវាបង្ហាញសាច់ពេកហើយ។
"ហិក ហិក អត់ទេ អូនគ្រាន់តែ..អូនគ្រាន់តែ ហិក "ស៊ាវចិនពេបមាត់បដិសេដ មាត់របស់នាងរឹងនិយាយមិនចង់ចេញឲ្យនាងស្លៀកពាក់បែបណា៎បើសម្លៀកបំពាក់ បែបនេះទាំងអស់នោះ។
"តែ..យ៉ាងមិច "យុនចុងសម្លត់ នាយសួទាំងមិនពេញចិត្តព្រោះតែនាងមិនគិតនិយាយទេគិតតែយំ ស៊ាវចិនស្ទុះងើបរួចចាក់វ៉ាលីបង្ហាញសម្លៀកបំពាក់ដែលនៅក្នុងនោះទាំងអឹមអៀន។
"អាហ្វុង....ចង្រៃ." យុនចុងសង្រ្គឺតជើងធ្មេញយកមែនទែនឲ្យទៅទិញសម្លៀកបំពាក់ឲ្យនាយគេបែទៅទិញរ៉ូបបែបនេះគិតស្អីចង់ឲ្យនាយរំលោភស៊ាវចិនរាល់ថ្ងៃចឹងឬបើគេទាក់ទាញយ៉ាងនេះ។
"........"ស៊ាវចិនមិនមាត់នាងសម្លឹងមុខប្ដីភ្លឺសៗ យុនចុងឃើញរាងកាយរបស់នាងននគោកចឹងក៏ស្ទុះទៅទាញអាវដែលនៅក្នុងទូពណ៌ខ្មៅដៃអាវចេញមករួចពាក់ឲ្យនាងក្រមុំ។
"ហិុម..ពាក់វាទៅចាំរសៀល បងនៅនាំដើផ្សា "យុងចុងនិយាយទៅស៊ាវចិនទាំងសម្លេងស្រទន់ព្រោះមុននេះនាយស្រែកសម្លត់គេខ្លាំងគេប្រហែលជាភ័យខ្លាចខ្លាំងហើយ។
"ហិុម.."ស៊ាវចិនមិនមាត់នាងងក់ក្បាលយល់ស្របយុនចុងចេញទៅខាងក្រៅទាំងមិនចង់នាយទប់អារម្មណ៍មិនចង់បានតែនៅនាយនៅតាំងសតិ ព្រោះនាងក្រមុំតែងមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចនៅពេលនាយប៉ះពាល់។
កាត់មកភូមិគ្រឹះត្រគូលវ៉ាងឯណេះវិញនេះក៏មិនតិចម៉ោងដែលកម្លោះវ៉ាងអុីបូបានសន្លប់នៅលើគ្រែស៊ាវចាន់អង្គុយចាំជូតខ្លួនឲ្យប្ដីទាំងខ្លួនកំពុងតែវិលមុខចង់ក្អួត។
"ហិុម.."សម្លេងក្រហឹុមបានបន្លឺឡើងបណ្ដាលឲ្យស៊ាវចាន់ដែលនៅម្ខាង ស្ទុះចូលមកមើលអុីបូបើកភ្នែកសម្លឹងមើលពិដាននឹងសម្លឹងមើលជុំវិញសម្លឹងមើលប្រពន្ធកំសត់យំឡើងហើមភ្នែក។
"....អុីបូបង បងដឹងខ្លួនហើយឬ បងយ៉ាងមិចមានឈឺត្រង់ណា៎ឬអត់ហើយ បងមានអារម្មណ៍ថាបានធូឬអត់ "គ្រាន់តែឃើញស្វាមីដឹងខ្លួនភ្លាមស៊ាវចាន់ស្ទុះវឹងចូលមកសួនាំទាំងការព្រួយបារម្ភទាល់តែអុីបូរកពាក្យតបតមិនបាននាយបារម្ភណាស់ចង់សួគេឲ្យអស់ចិត្ត។
"បងអស់អីហើយ ចុះអូន អូនមានត្រូវត្រង់ណា៎ដែលទេ "ទោះបីនាយត្រូវរបួសដល់ស្លាប់ក៏នាយនៅតែបារម្ភនឹងសួអំពីខុសទុកប្រពន្ធនេះជាទឹកប្ដីដែលកម្រតែបែជាបានជាគូនឹងស៊ាវចាន់ទៅវិញ។
"អូនមិនអីទេ គិតតែបងចុះ ហិក "ស៊ាវចាន់ស្ទាបថ្ពាល់ស្វាមីទាំងស្នាមញញឹមរំភើបដូចកើតមកម្ដងទៀត ចេះមកបារម្ភអំពីគេទាំងដែលខ្លួនគេងសន្លប់លើគ្រែរាប់ម៉ោងអ្នកណា៎មិនត្រេកអរទៅបើកននាយដឹងថាប៉ាធំយកចិត្តទុកដាក់ប៉ាតូចគេយ៉ាងនេះគេប្រាកតជាសប្បាយចិត្ត។
"ឲ្យតែអូនមានសុវត្តិភាព បងមិនងាយស្លាប់ទេ "លើលោកមួុយនេះគ្មានអ្វីដែលជាក្ដីសុខជាងនៅក្បែមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់នោះទេនាយសោកស្ដាយដែលខ្លួនមិនអាចជួយគេបាន មិនថារបួសគេយ៉ាងណា៎គេនៅតែព្រួយបារម្ភអំពីនាយ។
"មិចក៏អូនយំហ៎ាសអូនសម្លាញ់ ...អូ..អូ យំហើយ "អុីបូសើចទាំងហួសចិត្តមើលចុះក្មេងនេះយំទៀតហើយ ស៊ាវចាន់យកដៃរបស់គេមកស្ទាបពោះខ្លួនឯងថ្នមៗ។
"...?? "អ្នកណា៎អាចប្រាប់អំពីទង្វើគេមួយនេះបានទេតើវាមានន័យថាមិច ហេតុអ្វីបានជាគេយកដៃរបស់នាយទៅស្ទាបពោះបែបនេះ?
"ហិក ហិក បងដឹងទេអូនបារម្ភពីបងយ៉ាងណា៎ ហិក បងជាបេះដូង ជាថ្លើមប្រមាត់ របស់អូនបើបងកើតអីទៅឲ្យអូន នឹងកូនរស់នៅបែបណា៎ ហិក ហិក "ថ្ងៃដែលដឹងថាគេស្លាប់បេះដូងថ្លើមប្រមាត់នាយជ្រុះដល់ដីគេដឹងទេនាយបារម្ភនាយខ្វល់ខ្វាយយ៉ាងណា៎គេមានដឹងដែលទេ។
"ឈប់កុំទាន់ណា៎..កូន?? "អុីបូស្ដាប់ច្រឡំមែនទេកូននេះស៊ាវចាន់អាចមានផ្ទៃពោះពិតមែនហេ៎ ។
"ហិក បងជិតក្លាយជា ជាប៉ាគេហើយ "ស៊ាវចាន់សើចស្ញេញដាក់អុីបូនាយពោលទាំងទឹកមុខគួឲ្យខ្នាញ់ ដោយគ្រឺតខ្លាំងពេកអុីបូស្ទុះចូលមកប្រថាប់បបូរមាត់នោះខ្លាំងៗ។
"អ្ហាស៎..អុីបូ..កុំណា៎អូនមានកូន "ស៊ាវចាន់លិចសម្លេងថ្ងូយ៉ាងគួឲ្យអាម៉ាស់ទាំងមិនដឹងខ្លួនដោយសារតែគេថើបញក់ញីបបូរមាត់ដៃរាវច្របាច់ដើមទ្រូងដែលហើមតិចៗនោះ។
" ហិហិ បងរំភើបខ្លាំងពេក នេះបងធ្វើរឿងនោះមិនដល់1ខែផងអូនបែជាមានផ្ទៃពោះវាលឿនពេកហើយ បងរំភើប ទីបំផុតបងក្លាយជាប៉ាគេហើយ បងអាចបង្កើតគ្រួសារជាមួយអូនបានហើយ "អុីបូប្រលែងបបូរមាត់របស់ស៊ាវចាន់មកវិញរួចថើបដៃតូចនោះថ្នមៗ។
"ហិក អូនក៏មិនចង់ជឿដែលថាអាចបង្កើតកូនបាន ហិក ចឹងហើយបងមិនត្រូវមានគ្រោះថ្នាក់ទៀតឡើយ " នាយក៏មិននឹកស្មានដូចគ្នានេះជារឿងដែលមិនគួឲ្យជឿនោះឡើយ។
"សឺត..អួយ "រវល់តែរំភើបភ្លេចទៅកើតថាខ្លួននេះត្រូវរបួស ស៊ាវចាន់សើចហួសចិត្តចេះលោតចឹងកើតដែល។
"បានហើយបងសម្រាកទៅ អូនទៅយកបបរឲ្យបង នឹងអាលញាំុថ្នាំ "ស៊ាវចាន់ដាក់អុីបូឲ្យគេងទៅលើគ្រែវិញរួចខ្លួនក៏ចុះទៅយកបបរឲ្យស្វាមី។
