Dos Amantes:Greece (2) ©

Kay.10

Την βλέπω να φεύγει σαν σίφουνας και επιτέλους αφήνω την μάσκα μου να πέσει. Τέλος το θέατρο. Ξεφυσάω και αφήνω το πιρούνι μου στο τραπέζι.

Να πάω στο διάολο μωρό μου; Μάλλον ξέχασες ότι με έχεις στείλει ήδη στην κόλαση.
Ο Παναγιωτίδης κοιτάει προς το μέρος που έφυγε προσπαθώντας να καταλάβει τι έγινε.

-"Δεν έχω ενημερωθεί για κάποια διαρροή. Συγγνώμη."λέει ο σερβιτόρος και καταλαβαίνω ότι το παραταραβήξα αλλά αυτή η γυναίκα με τρελαίνει και χάνω τα όρια μου. Ας είναι.

-"Με συγχωρείς Kay, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι την έπιασε."

-"Μην το ψάχνεις Αλέξανδρε. Είναι κάτι προσωπικό μεταξύ εμένα και της Εύας."

Από το ύφος του καταλαβαίνω ότι μέσα του επιβεβαιώθηκε η υποψία που είχε από την αρχή. Δεν το κρύψαμε και πολύ καλά η αλήθεια είναι.

-"Δηλαδή όντως γνωρίζεστε από πριν;"

-"Αν γνωριζόμαστε; Μπορείς να το πεις και έτσι."λέω και πίνω την τελευταία γουλιά από το κρασί μου.

-"Ίσως την επηρέασε η διαρροή."λέει η Σοφία χαμογελώντας ειρωνικά και νιώθω το αίμα μου να βράζει που τόλμησε να την πιάσει στο στόμα της. Δεν φταίει και ιδιαίτερα βέβαια, εγώ έδωσα το δικαίωμα σχολιασμού αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα το αφήσω να περάσει έτσι.

-"Τι είπες;"την ρωτάω έντονα και κοκκαλώνει.

-"Εε εγώ.. Συγγνώμη."

-"Είναι η τελευταία φορά που σχολιάζεις την κυρία Διαμαντή η οτιδήποτε την αφορά. Την επόμενη που θα το επιχειρήσεις, θα μείνεις χωρίς δουλειά. Με κατάλαβες;"

-"Απόλυτα."λέει και μαζεύεται στην θέση της.

-"Ωραία. Νομίζω ότι η βραδιά έφτασε στο τέλος της. Αλέξανδρε ο λογαριασμός είναι πληρωμένος. Θα είμαστε σε επικοινωνία για οτιδήποτε νεώτερο. Σοφία, φεύγουμε."λέω και σηκώνομαι από την καρέκλα μου.
Προχωράω προς την έξοδο και νιώθω τα βήματα της Σοφίας να με ακολουθούν. Σκέφτομαι να την βάλω σε ένα ταξί για να πάει σπίτι της να τελειώνω με αυτό. Δεν έχω καμία όρεξη να ασχολειθώ μαζί της αλλά η διαγωγή μου δεν μου το επιτρέπει.

Μόνο με την Εύα φαίνεται να ξεχνάς την διαγωγή σου, μαλάκα, λέω στον εαυτό μου μπαίνοντας στο αυτοκίνητο και αρχίζω να οδηγώ στους δρόμους της Αθήνας.

Ήταν τόσο όμορφη έτσι όπως τελείωσε στα χέρια μου. Ακόμα μου κόβει την ανάσα όπως την πρώτη φορά. Είναι συγκλονιστικό το πόση χημεία έχουμε στο κρεβάτι. Με καμία δεν είχα τέτοια χημεία και η αλήθεια είναι ότι έχω πάει με πολλές. Είναι λες και γεννηθήκαμε για να πηδιόμαστε. Αφήνω μια ανάσα και βγαίνω στην εθνική οδό.