**Η συνέχεια από το Dos Amantes:Guam**
-"Φυσικά και την καταλαβαίνω. Εγώ νομίζεις ότι δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου; Νομίζεις ότι δεν πεθαίνω για σένα; Σ'αγαπάω τόσο που πονάω γαμώτο! Αλλά αν μείνω μαζί σου θα σε καταστρέψω Kay! Το καταλαβαίνεις; Θα...
Ανεβαίνω τα σκαλιά για να φτάσω στον πρώτο όροφο όπου είναι το γραφείο μου και κοιτάζω την ώρα στο ρολόι που φοράω στον αριστερό μου καρπό.
-"Γαμώτο, άργησα, ποτέ πήγε κ όλας εννιά;"
-"Πάλι μόνη σου μιλάς;"
Χαμογελάω καθώς γυρίζω να κοιτάξω την Μαρίνα η οποία ανεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά πίσω μου.
-"Και εσύ άργησες βλέπω, θα μας πετάξει έξω με τις κλωτσιές καμιά μέρα ο Αλέξανδρος και δεν θα ξέρουμε από που μας ήρθε."
-"Άστα να πάνε, το βλέπω να'ρχεται φιλενάδα, με έχει βάλει στο μάτι τελευταία. Εσύ όμως δεν χρειάζεται να ανησυχείς."λέει γελώντας πονηρά και γυρίζω τα μάτια μου στον ουρανό. Το ξέρει ότι δεν μου αρέσουν αυτού του είδους τα σχόλια αλλά δεν σταματάει να με πειράζει.
Μπαίνουμε στην εταιρεία και κατευθυνόμαστε προς τα γραφεία μας τα οποία βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο και καθόμαστε στις καρέκλες μας.
Ρίχνω ένα βλέμμα προς το γραφείο του Αλέξανδρου και βλέπω ότι είναι ήδη μέσα και κάτι διαβάζει συγκεντρωμένος στον υπολογιστή του. Φοράει ένα γαλάζιο πουκάμισο και τα κάστανα μαλλιά του είναι ανακατεμένα όπως πάντα. Φαίνεται ταλαιπωρημένος και είμαι σίγουρη ότι δεν γύρισε στο σπίτι του εχθές το βράδυ. Αυτή η καινούρια καμπάνια που κυνηγάει τις τελευταίες μέρες τον έχει κάνει να δουλεύει νυχθημερόν και δεν βλέπω καν κούπα του καφέ μπροστά του. Ούτε αυτό δεν πρόλαβε να κάνει σκέφτομαι και πηγαίνω στην μικρή κουζίνα στην οποία φτιάχνουμε τους καφέδες μας. Ετοιμάζω έναν σκέτο διπλό εσπρέσσο και όταν φτάνω έξω από την πόρτα του, χτυπάω δύο φορές.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
-"Πέρνα Εύα, ποσες φορές πρέπει να σου πω ότι δεν χρειάζεται να χτυπάς;"λέει και ανοίγω την πόρτα.
-"Καλημέρα, σου έφερα καφέ."λέω και πλησιάζω το γραφείο όπου τοποθετώ την κούπα του. Σηκώνει το βλέμμα του σε μένα και μου χαμογελάει εύθυμα.
