Εύα.25

158 17 13
                                    

Η ώρα είναι εννιά το πρωί όταν καταφέρνω να ανοίξω τα μάτια μου με δυσκολία. Ο ήλιος έχει ανατείλει στον ουρανό του Guam και μπαίνει μέσα από την μπαλκονόπορτα, φωτίζοντας κάθε γωνιά του δωματίου. Άλλη μια πολύ ζεστή ημέρα, σκέφτομαι και κοιτάω τον Kay που κοιμάται δίπλα μου.

-"Αγάπη μου, ξύπνα. Πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο."του λέω και χαϊδεύω τα μαλλιά που έχουν πέσει στο μέτωπο του.

Είναι ξαπλωμένος ανάσκελα, με μοναδικό ύφασμα πάνω του, το λευκό σεντόνι που τον καλύπτει από την μέση και κάτω. Είναι λες και κάποιος τον έχει ζωγραφίσει τόσο τέλεια, που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι είναι αληθινός.
Και όμως είναι.
Αληθινός και δικός μου.
Ο άντρας μου. Θεέ μου.
Μόνο που το σκέφτομαι, ανατριχιάζω. Εχθές, όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν κατάφερα να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς συνέβη. Θα γίνω γυναίκα του και η σκέψη ότι θα αντικρίζω αυτή την εικόνα κάθε πρωί για την υπόλοιπη ζωή μου, κάνει την καρδιά μου να μην μπορεί να χωρέσει τόση ευτυχία.

Περνάω τα δάχτυλα μου από το τατουάζ που έχει στο δεξί του μπράτσο και παρατηρώ το παρατσούκλι που μου έχει δώσει, χαραγμένο πάνω στο δέρμα του.
Στο ίδιο σημείο, καιρό πριν, ήταν γραμμένη η λέξη Heartbreaker, και ήταν. Ναι, ήταν το είδος του ανθρώπου που έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε χωρίς να τον ενδιαφέρει ποιόν θα πλήγωνε και όμως, ο άντρας που κοιμάται σε αυτό το κρεβάτι είναι εντελώς διαφορετικός.
Δεν πίστευα ποτέ ότι οι άνθρωποι αλλάζουν και ξέρω ότι ούτε ο Kay άλλαξε.
Ήταν πάντα έτσι, ένας άντρας γεμάτος αγάπη που έζησε για χρόνια εγκλωβισμένος στον φόβο της απόρριψης και του πόνου. Όπως και εγώ.
Ξαπλώνω στο στήθος του και μπλέκω τα δάχτυλα μου με τα δικά του.

-"Μωρό μου; Πρέπει να ξυπνήσεις

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-"Μωρό μου; Πρέπει να ξυπνήσεις."λέω ήρεμα αλλά δεν φαίνεται να με ακούει.

Μισώ το γεγονός ότι πρέπει να τον ξυπνήσω. Είναι κουρασμένος, ειδικά μετά από την χθεσινή νύχτα που δεν κοιμηθήκαμε πριν από τις έξι.
Μετά τον εμετό που έκανα, μείναμε ξύπνοι για ώρες.
Στην αρχή μιλήσαμε για τα πάντα.
Για όσα ζήσαμε αυτόν τον καιρό που ήμασταν χωρισμένοι, μοιραστήκαμε τις σκέψεις και τους φόβους μας και όταν του περιέγραψα τους τελευταίους δύο μήνες, τον είδα να σφίγγει τα δόντια του θυμωμένος.
Είναι εξοργισμένος με την Σοφία και μου είπε ότι θα πληρώσει για τον πόνο που μου προκάλεσε. Μου ξεκαθάρισε ότι θα έρθει η στιγμή που θα την δω να μου ζητάει συγγνώμη γονατιστή αλλά εγώ έχω αλλά σχέδια για εκείνη την γυναίκα.

Dos Amantes:Greece (2) ©Where stories live. Discover now