Dos Amantes:Greece (2) ©

Kay.28

Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και προσπαθώ να κοιμηθώ εδώ και μια ώρα, χωρίς να τα καταφέρνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά απόψε νιώθω μια περίεργη αναστάτωση που δεν με αφήνει να κλείσω μάτι και το θέμα είναι ότι πρέπει να κοιμηθώ νωρίς γιατί αύριο στις εφτά το πρωί έχω προπόνηση και μετά πρέπει να πάω στο πανεπιστήμιο. Ξεκινάει η εξεταστική και πρέπει να τα δώσω όλα. Δεν έχω περιθώρια για αποτυχία.

Πιάνω το κινητό μου για να δω την ώρα και βλέπω ότι είναι έντεκα. Οι γονείς μου δεν έχουν γυρίσει ακόμα από την δεξίωση γενεθλίων του Justin, θα καλοπερνάνε σκέφτομαι και βλέπω ότι η Lucia δεν έχει απαντήσει ακόμα στο μήνυμα που της έστειλα για καληνύχτα. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό.
Δεν ξέρω γιατί τις τελευταίες μέρες φαίνεται τόσο απόμακρη, είναι λες και δεν την ενδιαφέρει καν αν ζω. Ίσως φταίει το άγχος της εξεταστικής αλλά μια γαμημένη καληνύχτα θα μπορούσε να την στείλει.
Στριφογυρίζω άλλη μια φορά στο κρεβάτι μου και νιώθω τα μάτια μου να κλείνουν.

Ακούω το κουδούνι της εξώπορτας να χτυπάει και ανοίγω απρόθυμα τα μάτια μου.
Η ώρα είναι μια και σκέφτομαι ότι μάλλον ο πατέρας μου πάλι ξέχασε τα κλειδιά του.
Κάθε φορά τα ίδια και η μάνα μου δεν πάει πίσω. Είναι τόσο ίδιοι μερικές φορές.

Κατεβαίνω στον κάτω όροφο και ανοίγω την πόρτα έτοιμος να τους την πω αλλά μπροστά μου βλέπω δύο αστυνομικούς που με κοιτάνε περίεργα.
Προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει και τρίβω τα μάτια μου που δεν λένε να συνεργαστούν και να ανοίξουν.

-"Καλησπέρα, δηλαδή καλημέρα..τι συμβαίνει;"τους ρωτάω και τους βλέπω να κοιτάζονται αμήχανα.

-"Κύριε Kim, θα μπορούσαμε να περάσουμε; Θα θέλαμε να σας μιλήσουμε για ένα σοβαρό ζήτημα που προέκυψε."λέει ο ένας αστυνομικός και αρχίζω να ανησυχώ.
Τι σοβαρό ζήτημα στην μία την νύχτα;
Τους δείχνω το εσωτερικό του σπιτιού με το χέρι μου και τους βλέπω να περνάνε μέσα.
Στέκονται στην μέση του σαλονιού και με κοιτάζουν για λίγο χωρίς να μιλάνε.

-"Θα μου πείτε για ποιό λόγο ήρθατε στο σπίτι μου τέτοια ώρα ή θα περιμένω για πολύ ακόμα; Ξέρετε, κοιμόμουν."

-"Φυσικά νεαρέ μου, με συγχωρείς. Δεν είναι εύκολο αυτό που πρέπει να πούμε."

-"Τι συμβαίνει; Σας παρακαλώ αφήστε τις εισαγωγές και μπείτε στο θέμα. Ανησυχώ!"

-"Πρόκειται για τους γονείς σας. Πριν από μια ώρα ενεπλάκησαν σε ένα τροχαίο δυστύχημα και.."τον ακούω να λέει και όλα μαυρίζουν. ".. δυστυχώς νεαρέ μου, δεν τα κατάφεραν."