ANLA BENİ

-ONUR'DAN-

Sabah bir kız çocuğunun seslerini duyarak kalktım. Sesler tanıdıktı ama çıkaramamıştım. Aral'ın yatağına baktığımda onu göremedim. Aşağı indim Cemre'yi ve Pelin'i mutfakta kahvaltı hazırlarken buldum. Şaşın şaşkın onlara baktım. Cemre "Merve'nin işi varmış Pelin'i bize emanet etti, Layla ve Lowell zaten biliyorsun bu hafta sonu gideceklerdi. Aral da sabah erkenden koşuya çıktı akşama kadar dışarda olurum dedi çıkarken."

"Tamamdır. Merve ne işi olduğunu söylemedi mi?"

"hayır."

"Onur abi" diyerek koşarak sarıldı Pelin.

"Prenses nasılsın bakalım?"

"İyiyim ya sen nasılsın?"

"Bende iyiyim, neler yaptın bakalım kahvaltı için?"

"Pankek."

"Vay, ellerine sağlık."

"teşekkür ederim."

"ben üzerimi değiştirip geleyim." Yukarı çıkıp Merve'yi aradım ama ulaşılamıyordu. Biraz bekleyip tekrar aradım birkaç kez böyle devam ettim ama bir türlü ulaşamadım. Yine nereye kaybolmuştu. Son bir kez daha aradım sonunda açtı.

"Neredesin sen?"

İstemeden de olsa bağırmıştım. Ona ulaşamamak beni delirtiyordu.

"Laren'in psikiyatristi ile konuşmaya gelmiştik."

Sesini duymak bile rahatlamama yetmişti.

"Bağırdığım için özür dilerim senin için çok telaşlanmıştım sesimi kontrol edemedim."

"İyiyim merak etme."

"Konuşma nasıl geçti?"

Laren için endişeleniyordum ona ne olduğunu bilmek istiyordum.

"Sana daha tam olayları anlatamadığım için sonra konuşsak olur ama şunu bil her şey daha iyi olacak. Şimdi Laren'le konuşmaya gidiyoruz sonra görüşürüz."

Ne kadar merak etsem de dediğinde haklıydı biraz daha beleyecektim.

"Tamamdır sonra görüşürüz."

Hızlıca üzerimi değiştirip aşağıya indim.

"Onur Abi gel yanıma otur." Dediğini yaptım.

Kahvaltının ardından Pelin gitarımı çalmamı istedi bende ona çaldım.

"Onur Abi biliyor musun bizim Merve ablamla şarkımız var."

"Aaa öylemi hangi şarkı?"

"Benden Sana"

"çok güzel onu çalmamı ister misin?"

"Evet lütfen"

Ben çaldım Pelin de söyledi. Sesi gerçekten güzeldi. Şarkı bitti.

"pelin sesin çok güzelmiş."

"teşekkür ederim sende çok güzel çalıyorsun. Ne zaman Merve ablama öğreteceksin?"

"bilmiyorum. O ne zaman isterse."

Bu sırada telefon çaldı arayan Merve'ydi. Benden Pelin'i getirmemi istedi bu akşam orada kalacaklarmış.

"Pelin Merve Abana gidiyoruz."

Koşarak montunu giymeye gitti. Cemre'ye durumu açıkladım ve evden çıktık.

Laren'in evine gittim Merve'nin attığı konuma göre. Gidince Merve'yi aradım o da aşağı indi. İnerken bizde arabadan çıktık. Merve Pelin'i yukarı gönderdi. Yalnız kalınca konuşmaya başladım.

"nasılsın?"

"Laren için endişeleniyorum onun dışında iyiyim ."

Yanına biraz daha yaklaşıp sarıldım. Saçlarını okşayıp "her şey daha iyi olacak sen endişelenme" dedim. Ona yanında olduğumu hissettirmek istemiştim aynı zamanda da özlemiştim.

Kollarımı ondan ayırıp "Laren ile ilgili bana bilmem gerekenleri anlatır mısın?" dedim. Artık gerçeği öğrenmem gerekiyordu.

"Laren'in New York'tayken bir sevgilisi varmış uzun yıllar birlikteymişler. Sonra bu çocuk Laren'i terk etmiş. Bu Laren'in eski sevgilisi Aral'mış. Laren bugün Aral'ı gördü. Bu yüzden ufak bir sinir krizi geçirdi."

Buna şaşırmıştım hiç beklemedim bir durumdu ne demem gerektiğini bilemiyordum bu durumda ne diyebilirdim ki sadece "Ben bugün Aral'ın ağzını ararım, sen şimdi git Laren'e destek ol." Diyebildim.

"tamadır. Güle güle."

"güle güle, kendine dikkat et."

"sende"

Arabaya binince Aral'ı aradım ve bir kafede buluşma ayarladık akşam evde konuşmak istememiştim her ihtimale karşılık. Mekâna gittiğimde çoktan gelmişti. Gittim karşısına oturdum ve konuşmaya başladım.

"hiç uzatmak istemiyorum bizim okula Laren için mi geldin onun eski sevgilisi olduğunu biliyorum Aral o yüzden bana hikâye anlatma gerçekleri söyle."

"evet, okula Laren için geldim amacım da onun kalbini tekrar kazanmak."

"Onu terk eden senmişsin Aral şimdi bu söylediklerin sence de tutarsız değil mi?"

"Evet, farkındayım ama beni de anla Onur ben çok yorulmuştum Laren'i çok seviyordum ama benden her seferinde daha da saçma sebeplerle ayrılıyordu. Artık dayanamadım ve bitirmek istedim. Hem bu Laren için daha iyi olacaktı ben onun hayatında olduğum sürece daha da yıpranacaktı ben onu üzgün görmeye dayanamayacaktım. "

"Ne demem gerek bilmiyorum Aral çünkü benzerini bende yaptım ve bundan çok pişmanım ama sen bence pişman değilsin sadece onu tekrar yanında görmek istiyorsun. Onu sadece elde etmek istiyorsun sonra onu yine terk edeceksin neden bilmiyorum ama bunu biliyorum." Dedim ve oradan ayrıldım.

Aralı ilk gördüğüm andan beri sevmiyordum ve güvenmiyordum, onun Laren'e zarar vermesine engel olacaktım tek bildiğim buydu.

Eve gidince Cemre'den kızlara da yetecek adar yemek yapmasın istedim oda zaten onun da aklına geldiğini söyledi. Hazırlayınca da bana seslendi bende kızlara gönderdim. Tabi Merve ye böyle söylemek yerine kuryeden teslim ettiğine dair mesaj gelince Yemek yapmakla uğraşmayın diye Cemre size gönderdi. Afiyet olsun yazdım.

Cevap olarak cemre ablaya teşekkürlerimi ilet yazmıştı. Bende

"Sana teşekkür ediyorlar" dedim.

"Acaba kıza nasıl yazdın çok merak ediyorum" dedi.

Sadece gülümsedim ve odama çıktım.