ANLA BENİ

4.BÖLÜM:DOĞUM GÜNÜM

Merhaba tatlışlarım;

Bu bölüm Merve'yle ilgili birşey daha öğreneceksiniz.
İyi okumalar dilerim.

~
Bugün 10 Ocak yani doğum günüm. 18ime gireceğim şaka gibi ama gerçek artık bir yetişkin olacağım. Artık işlerle ben ilgileneceğim çok fazla sorumluluk biniyor üstüme ama ben bu sorumlulukları alacağımı zaten biliyordum. Fakat şimdi bu gerçek oluyor. Konuşamayan biri nasıl bunca işi yapacak diye soruyor herkes. Zaten tam anlamıyla işlerin başına ben geçmeyeceğim teyzem hastanelerle ilgilenmeye devam edecek. Dayımda okulların işlerine devam edecek zaten dayımın da kendi okulları var bu yüzden bu işler ona zor gelmiyor. Fakat benimde her olan şeyi bilmem gerekiyor. Teyzem şuan yurt dışında bir seminere katıldı o yüzden bir iş olursa ben ilgileniyorum. Teyzem olmadan geçireceğim ilk doğum günüm olacak. Normalde hiç böyle yapmazdı. Fakat bu seminere katılmak için çok uğraştı normalde bir hafta önceydi ama ertelediler o da planı bozmadı. Dayım normalde de doğum günümde yanımda olamaz. Dayım çok fazla gezen biridir. Bizimyurt dışında bazı okullarımız var onlardan birinden davet aldı ve gitti. Anlayacağınız 18 ime girerken tek olacağım şaka gibi! Diye düşünürken Ömer abinin mesajını gördüm. Mesajda şöyle yazıyordu:

İstersen bu gece bize gel beraber yemek yeriz hem cemre ablanda seni özledi.
Cemre ablam Ömer abinin ikinci eşi bazen Ömer abiyle gelir bana kitaplar getirirdi. Onu en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum.

Bende tamam yazdım ve hazırlanıp evden çıktım. Ömer abilerin evi benim eve yakın.
Ömer abilere vardım zili çaldım. Onlara bir şey diyemeyeceğim sadece işaret diliyle konuşabileceğim bunu bu zamana kadar hep yaptım ama artık bunu yapmaktan sıkıldım. İçten içe konuşmak istiyorum ama ağzımdan kelime çıkmıyor. Kapı açıldı Ömer abi ve cemre abla açtı beni her zamanki gibi güler yüzle karşıladılar. İçeri girdim, oturdum.

Ben: Berat nerede yok mu bugün?

Ömer abim: Gelmedi. Antrenmanları var onların. Sen zaten görüşmek istemiyordun konuşmadan yoksa fikrin mi değişti.

Ben: Hayır, olmadığından emin olmak için sordum.

Cemre abla: Neden ki sen yoksa konuşabileceğini mi düşünüyorsun?

Ben: Artık içimde konuşacağıma dair bir his var. Hislerimde de yanılmam ben.
Ömer abi ve cemre abla aynı anda inşallah dedi ve ışıklar kapandı içerden pastayı getirdiler ve klasik iyi ki doğdun şarkısı, dileğimi diledim tabiki de dileğim:

"KONUŞABİLEYİM"

Pastayı kestim yedik falan sonrasında kapı açıldı Berat gelmiş fakat içeri hiç bakmadan odasına çıkmış ben de görmedim.-görmek istemememe rağmen kafamı çevirdim bakmaya çalıştım içimde garip bir his vardı-

Ben artık kalkayım deyip eve gittim. Eve gittiğimde teyzemin ve dayımın aradığını fark ettim bende onlara geri döndüm. Doğum günümü kutladılar ve güzel bir yaş dilediler. Yeni yaşım 18im güzel geçer inşallah…

~

Merve'nin doğum günü mesajlarını buraya atarsınız.

Merve'nin konuşmak istemesiyle ilgili ne düşünüyorsunuz?

Yıldızı doldurup paragraf arası yorum yapmayı unutmayın tatlışlarım, yorumlarınız benim için değerli.