ANLA BENİ

13.BÖLÜM:LAREN

Merhaba tatlışlarım nasılsınız?

Haftanız nasıl geçti?

Bu bölüm yeni karakterimizle tanışacaksınız. Bu yüzden çok heyecanlıyım.

Keyifli okumalar.

~

Sabah kalktığımda içimde sadece dışarı çıkmak isteyen bir ses vardı ve bende bu iç sesimi dinleyerek yola çıktım. Nereye gideceğimi bilmiyordum sadece ayaklarım beni götürüyordu. Kafelerin olduğu bölgeye gittiğimde garip bir kız gördüm. Kız arkasına bakıyor ve endişeli bir yüz ifadesiyle yürüyordu, bende merak ettim ve kızı takip etmeye başladım. Kız bana bir yerlerden tanıdık hissettirmişti ama ne zaman gördüğümü hatırlamıyordum. Kız bir kafeye girdi bende girdim mutfak kısmına geçtiğinde burada çalışan biri olduğunu fark ettim ve içeri geçip oturdum. Sipariş vermek için kızı çağırdım. Adına baktığımda ismi Laren idi. Kızla konuşmak istiyordum ve bu yüzden de işi bitene kadar beklemeyi düşündüm. Fakat pelini yanıma almamıştım ve çıkarken de söylememiştim. Aklıma Onur'u aramak geldi sonuçta onurlar bize yemeğe geldiğinde Onur Pelin'e söz vermişti bende bunu şimdi kullanabilirdim. Hemen Onur'u aradım hemen açtı alo dediğinde sesi uykulu geliyordu zaten saatte erken olduğundan bu normaldi hemen konuşmaya başladım:

"Alo, Onur müsait misin?"

"Evet, bir sorun yok değil mi?"

"Hayır yok ben dışarı çıktım pelini de uyandırmadım şuan evde yalnız yanına gidebilir misin işin yoksa?"

"Tabi işim yok hazırlanıp çıkıyorum hem sözümü yerine getirmiş olurum."

"Tamam, o zaman sonra görüşürüz."

"Görüşürüz."

Pelin'in işini hallettiğime göre şimdi ne yapacaktım kızın işini bitirmesini beklemek doğru muydu bunları düşünürken aklıma Pera'yı aramak geldi. Pera'ya kafede olduğumu işi yoksa gelmesini söyledim o da geleceğini söyledi. Pera çok geçmeden geldi. Bana ne olduğunu sordu açıkçası ona güvenmiştim o yüzden anlatmaya başladım:

"Yolda yürürken garip bir kız gördüm her an arkasına bakıyordu yüzünde korkmuş bir ifade vardı ve bende onu takip ettim buraya geldi bende buraya gelip oturdum işte."

"Kız şuan nerede?"
Onu gösterdim Pera baktıktan sonra bana dönüp konuşmaya başladı:

"Bu Laren bizim okuldan burslu okuyor bizimle yaşıt ve benim arkadaşım. Yanımıza çağırıyım istersen?"

"Olur."

Pera Laren'e baktı ve gel işareti yaptı. Laren biraz bekletti ve geldi. Pera beni tanıştırdı. Laren' e "Senin hakkında bir şeyler biliyor" dedi. Laren şaşırdı, ardından oturdu ve konuşmaya başladı:

"Benimle ilgili ne biliyorsun? Beni nereden tanıyorsun?"

Ben: "Bugün seni yolda gördüm. Hareketlerin garip geldi bende merak edip peşinden geldim burada çalıştığını görünce işinin bitmesini beklemeyi düşünüp oturdum. Ardından Perayı aradım o da seni tanıyormuş bizim okuldanmışsın o zaman zaten beni tanıyorsundur."
Kibirli gibi görünmek istemiyorum ama gerçek bu, bu konuda gerçekten üzgünüm.

"Bir sorun yok değil mi? Biri seni takip mi ediyor? Birinden mi kaçıyorsun?"

Laren: "Merve Hanım..."

Ben: "Lütfen bana Merve de, çekinmene gerek yok."

Laren: "Tamam, öyleyse sana anlatayım sonuçta Pera sana güvendiyse..."

Pera ona bakarak gözünü kapatıp açtı. Pera'nın bu sırada telefonu çaldı ve işim var siz konuşun deyip gitti. Laren de konuşmaya devam etti:
"Aslında dediğin gibi biri beni takip etmiyor fakat ben bu şekilde hissediyorum. Bu benim rahatsızlığım. Takip edildiğini hissetme hastalığı."

Şaşırmıştım, böyle bir şey olduğunu düşünmemiştim. Ardından merak ettiğim soruları sormaya başladım:

"Bunun için psikoloğa gidiyor musun?"

"Evet, gidiyorum artık ilaç aldığım için biraz daha iyiyim."

"Hastalığın ne zamandır var?"

"Bir yıldır."

"Peki, neden oldu bu hastalık?"

"Şuan anlatamam işe dönmem lazım. Sana telefonumu vereyim müsait olduğum bir zaman seni ararım tamam mı? Bide kimseye söylemezsin değil mi?"

"Söylemem bana güvenebilirsin. Telefonunu alayım."

Laren' in bana nereden tanıdık geldiğini anlayamamıştım. O yüzden bir dahaki görüşmemizde ona beni daha önceden tanıyıp tanımadığını soracaktım.
Numaralarımızı kaydettikten sonra Laren gitti. Bende Onur'u aradım. Açtı ve konuşmaya başladı.

"Merve Pelin'i aldım şuan lunaparktayız. Bilet almayı bekliyoruz."

Pelin'in arkadan sesi geldi "Sende gelsene Merve abla lütfen, lütfen."

Onur: " Gelmek ister misin?"

Ben: "Tamam, işim bitti. Geliyorum. Benim için de bilet alın."

Onur bana gittikleri lunaparkın konumunu attı. Bende yola çıktım.

-Onur'dan-

Sabah telefonumun çalma sesiyle uyandım. Saat daha çok erkendi. Kızgın bir şekilde telefonu elime aldım. Arayan Merve'ydi. Beni neden aramıştı ki. Hemen açtım. Merve dışarıdaymış ve Pelin'i evde tek bırakmış benimde Pelin'in yanına gitmemi istedi bende gideceğimi söyledim. Hem Pelin'e verdiğim sözü de yerine getirmiş olacaktım. Hazırlanıp Merve'nin evine gittim pelinin uyuduğundan emindim ama kapıyı çalıp Pelin'in kapıyı açmasını beklemekten başka çarem yoktu. Kapıyı çaldım bir süre sonra Pelin uykulu gözlerle bana baktı ve ardından konuşmaya başladı:
"Onur abi neden buradasın?"
"Prenses, Merve ablan işi çıktığı için sabah erkenden çıkmış beni de sana bakmam için aradı. Hem belki lunaparka da gideriz."
"Merve ablamın evde olmadığını fark etmemiştim Onur abi içeri gelsene bende hazırlanayım."
İçeri geçtim Pelin odasına çıktı bende etrafa göz attım. Pelin geldiğinde "Hadi gidelim" dedi ve kapıya doğru ilerledi bende peşinden gittim arabaya bindik ve ardından "Önce kahvaltı edelim ister misin? "diyerek Pelin'e döndüm. Pelin de "Çok açım lütfen" dedi ve ilk olarak bir lokantaya yemek yemeye gittik yemeğini bitirdikten sonra pelin konuştu:
"Merve abla da lunaparka gelecek mi?"
"Bilmiyorum prenses bana bir şey söylemedi."
"Tamam, Onur abi ama gidince arayalım belki gelir."
"Olur, ararız; artık kalkalım mı?"
"Kalkalım."
Lunaparka gittiğimizde Merve aradı ve geleceğini söyledi. Merve'yle konuşmamın vakti gelmişti.

~
Bölümü nasıl buldunuz?

Laren karakteri ile ilgili ne düşünüyorsunuz?

Yıldızı doldurmayı ve paragraf arası yorum yapmayı unutmayın.

Kendinize iyi bakın haftaya görüşmek üzere tatlışlarım.