Yaralarımın Sahibi

BÖLÜM 11

~>Şemsiye Akademisi~Five'ın gözünden.

Anormalliğin içinden düştüğümde karşımda olan ailem ile karşılaştım. Ve de Eva'nın heykeli ile...?

Five: Hasssssss

Vanya: OHA AMA!?!?

Ben: Vanya sen ne zamandan beri küfrediyorsun?!

Klaus: FIVE BEN SENİN EVA'YI GETİRMEYEN BEYNİNİ Sİ-

Five: LAN-

Ben/Vanya: OHA KLAUS?!?!

Five: Beynimde gittiğine göre ve de bunu yapan kardeşim içeri geçelim mi?

Luther: BIR PORTAL GIBI YERDEN GELİYORSUN VE BUNU NORMAL KARŞILAMAMIZI MI BEKLİYOSUN?!?!

Five: Eva haklıydı. Salağın tekisin.

Allison: EVA HİÇBİR KONUDA HAKLI DEĞİLDİ?!?!

Vanya: Salak olduğunuz dışında.

Içeri geçtim. Evin her tarafı portre ile doluydu ve ressamlar çizmişti. Mutfağa gittim ve kendime sandviç yapmaya geçtim. Aşırı derecede açtım.

İç ses: Anormalliği açan kimdi?
Fivr: şimdilik bir sır.

Dolaptan ekmeği aldım ve kafamı yukarı kaldırdım. İşte 35 yılımı verdiğim ailem karşımda duruyordu.

(Five 18 yaşında ki bedeninde şu anda)

Luther: 12 yıl neredeydin?

Five: 12 yıldan daha uzun sürdü luther.

Allison: Görmeyeli küçülmüşsün.

Five: Allison senden yaşça büyüğüm. Sadece bedenen küçüğüm.

Vanya: Buraya nasıl geldin Five?

Five: Zihnimi bütün evren parçalarına bölmem gerekti.

İç ses: Salak bunlar kanar o yalana.
Five: Eva kesinlikle kanmazdı.
İç ses: Eva nasıl yaşlanmamış?
Five: bilmiyorum. Şimdi sus.

Sandviçimi eline aldım. Aileme baktım. Onlar için sevdiğim kızı feda ettiğim aileme.

Five: Etek güzelmiş.

Klaus: Ah biliyorum alt tarafı püfür püfür estiriyor.

İç ses: bu iğrençti.
Five: sen bide bana sor.
İç ses: iğrenç miydi?
Five: Lafın gelişi söyledim salak!

Yukarı kata ışınlandım. Odamdaydım. Dolaba yaklaştım ve açtım. İçinde olan kıyafetlere baktım. Hepsi akademinin takımıydı. Seslice nefesimi verdim ve kıyafetlerden bir tanesini aldım. İçeri geçtim ve giyinip çıktım.

Aşağı kata mutfağa gitmiştim. Kahve arıyordum. Ama lanet evde bir damla bile kahve yoktu?!

Five: SİKTİĞİMİN YERİNDE BİR DAMLA BİLE KAHVE YOK MU?!

Diego: Babamız kafeinden nefret ederdi.

Klaus: çocuklardan da nefret ederdi ama 8 tane çocuğu vardı.

Allison: Yedi. Babamızın 7 çocuğu vardı.

Five: Allison kes sesini. Ve de ben gidiyorum. Arabayı garajdan çıkaracağım.

Vanya: Araba kullanmayı biliyor musun?

Five: Eva öğretti. Ayrıca her şeyi yapabilirim eğitimim var.

Allison: Hay Eva'nıda..!

Klaus ve Diego: Kıskanıyorsun! Çünkü ailede tek değer vermeyen luther ile sensin!!

Luther: Hey! Uzun zaman oldu ve kız kardeşimi bende özledim.

Gülmüştüm. Anahtarları almış ve garaja gitmiştim. Arabayı çıkarmıştım ve griddy doughnuts'a gitme kararı almıştım. İçeri girdiğimde tanıdık bir yüzle karşılaştım ama karşısında bir adam da vardı. Adamı tanımıyordum. Eva döndü ve bana baktı. Sonra adamın yüzüne tokatı yapıştırdı. Adamın kulağına eğildi ve birşeyler dedi. Sonra adam koşarak çıkmıştı.

.
.
.
400 kelime