BÖLÜM 43

29 3 9
                                    

°Birkaç bölüm Eva'nın 2. Kişiliği yani Eva Luna Hargreeves kişiliğinden anıları içerecek. Size olayı baştan bir anlatayım.

Eva'nın ailesi aslında eski soylardan beri gelen bir cadı soyundan ve bu soyda birden fazla kişilik ve birden fazla evrende yaşamak gücü var. Evet Eva bir cadı. Ve eva küçükken nasıl yaptığını bilmediği bir şekilde ruhunu ikiye böldü ve bu da diğer akademi evrenine gitti. Oh. Şimdi devam! Eva burada 17 yaşında. Ve pek kolay bir hayat yaşadığı söylenemez. Ailede 0 numara. Bütün güçleri açıklandı ve tanrı olarak görülüyor (tövbe). Bunu da okuyun günah yazılmasın. Aaaa kurgu yazıyoz diye okurlara günah yazdırmayak demi? °

Eva'nın hayatından

Uyandığımda başımda olan şiddetli ağrı yüzünden başım dönmüştü. Hemen bir yerlere tutunmaya çalışıyor aynı anda da dik durmaya devam ediyordum.

Eva L. : Ah... Başım.

Ben: Güzelim iyi misin?

Eva L. : Başım çok ağrıyor ya. Dengemi de düzenleyemedim.

Ben: Hadi gel bakalım küçük sıçan.

Eva L. : Bana sıçan deme.

Ben: Küçük cadı.

Eva L. : Bak bu uygun.

Eva Ben'den destek alarak odasına kadar gitmişti. Ben Eva'yı odaya koymuş ve kapının pervazına yaslanmıştı.

Ben: Hadi üzerini giyin. Göreve gideceğiz.

Eva L: Ayıp ayıp. İkiziz tamam ama bedenimi görecen diye bişi yok.

Ben: Anne karnındayken çıbıldak halde yanımdaydın hanımefendi.

Eva L: Ordada gözlerin daha açık değildi. Açık olsaydı gözlerin yanardı. Şimdi çık!

Ben dediğime gülmüş ve dışarı çıkmıştı. Bende hızlıca üzerimi giyinmiştim. Aşağı indiğimde herkes beni bekliyordu.

Eva L. : El ele tutuşun. Yeri ben hafızandan öğrendim. Kapatın gözleri.

Gözlerini kapattıklarında zamanı durdurdum.

Eva L. : YORULDUM. DUY BENİ DÜNYA YORULDUM!

Eva: Şhhht! Ruhumun parçası yanıma gel.

İç ses: Ruhumun parçası ne lan?
Eva L. : götümün kenarı gibi oldu ama neyseh....

Eva: Yolculuk yapmana gerek yok. Sadece hisset beni.

Kendimi tamamlanmış gibi hissetmeye başlamıştım. Daha sonra ise önüme benden başka bir tane daha çıkmıştı. Ama bu sefer onun yüzü gülüyordu.

Eva: Merhaba! Ruhumun parçası. Hatta ruhumun yarım kalan yarısı.

Eva L. : Kendimi tamamlanmış hissetme sebebim sendin değil mi?

Eva: Aynen. Yakın zamanda yanına geleceğim. O zaman en güçlü ikizler olacağız. Ama ailene beni senin alıştırman gerekli.

Eva L. : Ne demeye çalışıyorsun sen? Nasıl buraya geleceksin? Farklı evrenlerde olmamız lazım değilmi? Eva!

Eva: Üzgünüm kafanda sorularla bırakıyorum ama söz veriyorum eğer anılarımı unutmazsam yanına geleceğim. Herşeyi anlatacağım. Ama şimdi değil. Ailene iyi bak. Yeni gelecek üyeye alıştır onları.

Eva L. : Yapacağım.

Eva: Teşekkür ederim canım kardeşim.

.
.
.
384 kelime....

Yaralarımın Sahibi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin