Yaralarımın Sahibi

BÖLÜM 31

Herkes hazır olmuştu. Başım dönüyordu ama bu konuda hiçbişey belli etmiyordum. Haftalar önceden başlayan rüyalarımın arasında olan anılar vardı. Ama iyi rolünü güzel oynuyordum.

Five: Herkes hazır mı?

Eva: Hadi gidelim.

Five çantayı bana vermişti. Yere çöktüm ve çantayı açtım. Etrafımızda mavi bir ışık oluştu.

Eva: Mor olanı daha iyiydi ama bu da kabul.

Hepimiz gözlerimizi kapattık ve işte evdeydik! Ama bir sorun vardı. Eva'nın portresi duvarda asılı duruyordu ve de yanında ben'in portresi vardı.

Eva: Ben tamamda niye benim portem burada asılı?

Ben: Çünkü benim ikiz kız kardeşimsin güzel kardeşim.

Five: NEYYYYYYYYYYYYY?
(PUHAHAHAHAHAHAHAHAHAH ŞERRULLUK HEEHEHEHEHEH)

Ben: Kız kardeşimi sizden alıyorum diyorum.

Ben beni elimden tuttu ve yanına çekti. Elimi sıkıca tutarken bileğimi açtı. Doğumumdan kalan bir izim vardı. Bir harfe benziyordu.

Ben: Aynı doğum izi bendede var. Seni buldum güzel kardeşim.

Eva: Lan Bi siktir git!

Kendimi geri çektim. Five beni hemen sarıp sarmalamıştı. Ben bana üzgün bakışlarını sunuyordu.

Eva: Üzgünüm ama hatırlamıyorum. Sizinle olan hiçbir anım yok...

Marcus: Ne demek hatırlamıyorum..? Eva bizimle 17 yıl geçirdin..

Eva: Hatırlamıyorumun neyini  anlamadın?

Fei: Grace iğneyi getir!

Five: Ne iğnesi lan!

Içeri giren grace iğneyi bana saplamaya çalışmıştı ama kadının elini tuttuğum gibi yere yapıştırmıştım.

Ben: BUNA GEREK YOKTU?

Eva: BANA İĞNE SAPLAMAK ÜZEREYDİ?!

Ben benim üzerime yürümeye başladı. Bana bir yumruk attı ama onu engelledim ve yerle buluşturdum.

Marcus: Bunu bize yapmayacaktın.

Eva: Hadi sizin işinizi bitirelim hm?

Fei: Hadi başlayalım.. Sanırım.

İki adım geri çekildim ve tek olmadığımı belli ettim. Five yanıma geldi. Daha sonra Diego sonra Luther derken herkes yanımdaydı.

Eva: Akademiye karşı akademi. Hadi başlayalım.

🕛🕐🕒🕛...

Akademide ben dışında herkes bir güzel dayak yemişti. Bense sadece terlemiştim. Arka bahçeye geldiğimde herkesin ter ve kan içinde olduğunu görmüştüm.

Eva: Ciddi ciddi serçelerden dayak mı yediniz?

Allison kafasını arkaya yasladı ve bana dikkatlice baktı.

Allison: Onlarla bir geçmişin var. Biz yerine onları tercih etsene.

Eva: Emin ol o 17 yılda ne olduğunu hatırlasaydım kesinlikle iki akademi arasında seçim yapardım.

°Evet. Burada bir bilgilendirme yapacağım. Eva'nın hatırladığı 17 yıl var. Okudunuz. Ve size güzel bir haber. Eva'nın hatırlamadığı 17 yılı hatırlatacağım. Ama yaralarımın Sahibi 2 kurgusunda. Bilgilendirme bitti. Umarım iyi bir haberdir... °

Five: Kavgayı kesin ve bize kalacak bir yer lazım.

Klaus: Iyi bir yer biliyorum. Her türlü kişiyi kabul eden bir yer.

Luther: Orası neresi klaus?

Klaus: Gidince öğrenirsin.

Klaus yanıma geldi ve elimi sıkıca tuttu. Sanki biri daha bırakmayacak ve kaçmamı engelleyecek gibiydi.

Klaus: Bizi bir daha yalnız bırakmak yok.

Eva: Şüpheli. Eskiden yaptığım gibi tek hatanıza bakarım.

Klaus'un omzundan arkaya baktım ve kavga eden akademiye baktım. Özellikle Five'ın üzerinde gözümü gezdirdim.

Eva: Emin değilim ama gidersem sende benimle gelirsin.

Klaus: Hadi gidelim!

.
.
.
440 kelime