Yaralarımın Sahibi

BÖLÜM 15

~>Five'ın gözünden

Gözlerimi açmıştım. Terlemiş ve nefes nefese kalmıştım. Saate baktığımda öğlen olduğunu görmüştüm. O sırada aşağıdan gelen patlama sesi herkesin dikkatini çekmişti.

Luther: O da neyin nesiydi?!

Klaus ve five: VANYA!

Pogo: Çocuklar hemen evi terk edin. DERHAL!

Hepimiz hızla dışarıya atmıştık kendimizi.

Klaus: EVA HAKLIYDI. LANET OLSUN Kİ HAKLIYDI?!

Five: Ne demeye çalışıyorsun klaus. Doğru düzgün ve açık bir şekilde söyle.

Klaus: UYURKEN RÜYAMDA EVA'YI GÖRDÜM. BANA KIYAMETİ VANYA'NIN SEBEP OLDUĞUNU SÖYLEDİ!?

Five: Akademi yıkıl-

O sırada zaman durmuştu. Herkes her şey hareket etmez duruma gelmişti.

Eva: Akademi kıyametten önce yıkıldı Five. Ailen kıyametten değil Vanya'nın başlarına malikaneyi yıkması ile öldüler.

Five: O zaman bu göz..

Eva: Sadece zamanını harcadın. Yanlış yerden başladın ve sonucunda da yanlışa vardın.

Five: Bir defa yanımda olsan olmaz mı? Bana yardım etsen..?

Eva: Zaman çizelgesinde daha fazla kırılma yapamam. Bu çizelgenin sonunda kurtulacak olanlar sizlersiniz. Ve de kurtaran da sensin.

Five: Başardım mı yani kıyamet bitti mi?

Eva: Hayır five. Tam anlamıyla başaramadın. Ailen-

Five: Ailemiz.

Eva: Ailen. Ailen kurtuldu ama bu dünyanın sonunu engelleyemedin.

Five: Peki biraz yüzsüzlük olacak ama vanya nerede?

Eva gülümsemişti. Bundan kendide mutlu olmuş gibiydi.

Eva: Konferans salonunda Five. Gösteri yapıyor hemde 1. Keman olarak. Zaman harakete geçecek ve siz direkt salona gideceksiniz. Fazla vaktiniz kalmadı.

Five: Peki sonra ne olacak..? Seni bulacak mıyım ya da bana yeniden gözükecek misin.?

Eva: Yaşayınca öğreneceksin. Onu daha bende yaşamadım...

Eva ellerini açmıştı. Onun hareketi ile zaman yeniden akmaya başlamıştı. Kafamda bir tane plan yapmıştım. Onu hareketler geçirmek kalmıştı.

Five: Vanya'nın gösterisi hangi yerde? 1. Keman olarak çalacağı? Biriniz biliyordur.

Ben: ________ konferans salonunda çalıyor. Bağlı olduğu grupla.

Five: Oraya gitmemiz ne kadar sürer.

Klaus: Arabayla 5-10 dakika sürer.

Five: Diego arabayı çalıştır. Çünkü oraya gidiyoruz.

🕛🕐🕒🕛...

Konferans salonuna varmıştık. İçeri koşar adımlarla girdiğimizde vanya'nın bembeyaz olduğunu görmüştük. Önünde ise bir kız vardı. Onun aksine siyah giyimliydi ve vanya'yı durdurmaya çalışıyordu.

Eva: SAKİN OL VE NEFES ALMAYA ÇALIŞ VANYA!

Luther: BUNCA SÜRE NEREDEYDİN LAN!?

İç ses: Cehhenemin dibindeydi ebesini si-
Five: OHA OHA YAVAŞŞŞ

Eva: Vanya geldiler. Özür dilerim kardeşim ama gitmem gerekli.

Eva vanya'nın arkasına dolaşmıştı. Arkadan silah sıkmış ve vanya'nın kontrolden çıkmasını sağlamıştı. Sonra gözlerime bakmıştı. Ağzını hareket ettirmiş ve birkaç bir şeyler anlatmıştı.

Eva: Bu hareketim sana bu dünyada olan son yardımım Hargreeves. Bir  sonraki sefer yaşamanızı değil ölmenizi sağlarım.

Sonra kırmızı ışıklar arasında ortadan kaybolmuştu. Vanya yere yığılmadan önce içinden çıkan güç patlaması çekirdeği hedef almıştı. Yeryüzü ısınmaya başlamıştı.

Five: Vanya'nın yanına koşun ve iyi olup olmadığına bakın. Derhal!

Söylemem ile hepsi harekete geçmişlerdi. Ben benim yanımda durmuş ve koşmamı sağlamıştı.

Ben: Bizi zamanda yolculuk yaptırabilir misin?

Five: Denerim.

Ben ile kendimi diğerlerinin yanına ışınlamıştım. Hepsi vanya'ya bakarken ben'in arkaya bakması  garibime gitmişti.

Five: Neye bakıyorsun?

Ben: Eva'ya. Çemberi oluşturmamızı söylüyor. Sana yardım edeceğini söyledi.

Gülümsedim ve arkaya döndüm.

Five: Luther Vanya'yı kucağına al. Herkes el ele tutuşun ve çember oluşturun, buradan gidiyoruz!

Hepsi el ele tutuşmuşlardı. Bende onlara katıldım ve Anormalliği yapmaya çalıştım. O sırada Eva arkama ışınlandı.

Eva: Sadece beni ve seni düşün olumlu ve mutlu. Ancak o zaman gücünü aktive edebilirsin.

Five: ¿Nos acompañas?
(bizimle gelecek misin?)

Eva: Solo ayuda a Hargreeves.
(sadece yardım Hargreeves.)

Çevremizde oluşan mor çember ikimizin gücünün birleştiğinin göstergesiydi. Bu Eva'nın da benimle aynı şeyi düşündüğünü gösteriyordu.

Five: Aynı şeyi düşünmek garip değil mi?

Eva: Kes sesini.

(Evet düşündüğünüz şeyi hayal ettiler.)

Çember tamamlanmıştı ve etrafımız mosmor olmuştu.

Eva: Sizinle gelmiyorum Hargreeves. Şimdilik görüşürüz.

Sonrası hepimizde karanlıktı. Ama hiç birimiz o arkamızdan gülen kişiyi unutmayacaktık.

.
.
.
582 kelime