Yaralarımın Sahibi

BÖLÜM 20

Davet için içeri gitmiştik. Diego, lila ve ben gitmiştik. İçeri girdiğimizde heryerde Eva hakkında konuşmalar vardı.

Five: Bunlar niye eva hakkında konuşuyorlar?!

Diego: Oww bizim five kıskandı mıı?

Lila: OHA! Bu bir ilk!

Five: Eva'ya bakın. Ha Diego Wendy yakın zamanda gelecekmiş. Yani sen ona bakacaksın.

Lila: Ben?

Five: Eva'nın neye benzediğini bile bilmiyorsun lila. Diego ile gez.

Lila: Ego yığını.

Five's memoirs began

Bir soygun oluyordu ve akademi olarak onu durdurmaya gidiyorduk. Eva'da bizimle geliyordu.

Luther: Hazır mısınız?

Akademi: Evet.

Allison: Bir dakika saçım bozuldu.

Evet beş dakika allison'un saçını yapmasını beklemiştik. Hatta o arada Eva kahve yapmak için mutfağa gitmişti. Banada bir bardak yapmıştı. Kahvesini beğenmiştim ama gıcıklık olsun diye beğenmemiş gibi yapacaktım.

Five: Ben daha iyi yaparım.

Eva: NAH YAPARSIN! ego yığını.

Five's memories are over

Kafamı toparlayıp yukarı kata çıktım. Babamı orada görmek benim için iyi değildi. Hele de önünde yüzü kan içinde bir Eva görmek...! Arkada olan bir dolabın içine ışınlandım. Şimdilik saklanma kararı aldım.

Regginald: Güçlerin var ve bana yardım etmiyorsun. Eva Pitts. Ya da artık Eva Hargreeves mi demeliyim?

Eva: Sana 5 yıldır dediğim gibi. Sana çalışmayacağım. ÖLSEM DE HAYIR!

Muhteşem 12'den biri: O zaman Wendy'e ve çok sevgili sky'a görüşürüz de!

Eva: ONLARA YA DA KARDEŞLERİME BİR ŞEY OLURSA CESEDİNİ DEŞERİM!

Eva arkada olan ipleri zorluyordu. Babam bana doğru gelmeye başladı. Kenarda olan şöminenin içinden bir adet demir aldı. Olduğum dolaba sıcak demirle vurmaya başladı. Işınlanmıştım. Ucuz kurtulmuşum.

Regginald: Kardeşlerin mi yoksa şu anki ailen mi?

Çalışan: Efendim toplantı zamanı geldi. Ayrıca buranın güvenli olmadığı kararına varıldı.

Eva: Evimi özledim... *Burada sadece Five duydu. *

Five: Diego.

Şahsiyet erkek kardeşimin yanına gitmiştim. Yukarı katta Eva'nın olduğunu söylemiştim. Koşarak o da yukarı kata gelmişti.

Five: Şu odada. İçeride ve kanlar içinde yatıyor.

Diego: Nasıl lan!

Lila: Eva? Eva Pitts? Kanlar içinde içeride yatıyor.

Five: Arkadan bağlanmış ve güçleri engelleyen bir şeye bağlı. O yüzden güçlerini kullanamıyor. Anlaşıldı mı?

Diego: Plan var mı?

Lila: İçeri girip silah çeksek?

Five: İçeri girip Eva'nın iplerini çözelim. Zaten karşı eve kendi gidecektir.

Lila: Tamam ben yaparım.

Five: Sen nasıl yapacak-

Diego ile benim üzerime atlayan iki tane İsveçli olmuştu. Onlar yüzünden cümlem yarım kalmıştı.

Lila: Tamam içeri giren benim.

Lila içeri girmişti. Arkasından gitmeyi isterdim ama gidemezdim. Çünkü bir lanet İsveçli ile dövüşüyordum.

~>Eva'dan devam!

Ellerim bağlı ve güçlerimi kullanamıyordum. Hayatımda yaşadığım 2. lanet okuduğum gündü. Birinci günü zaten hepiniz biliyorsunuz! Bilmiyorsanız yazar size hatırlatsın.

Güçlerimi engelleyen bir eşyaya bağlıydım. Sırf bu eşya yüzünden yaralarım iyileşmiyordu. O sırada içeri giren lila ile karşılaştım.

Lila: N'aber kız kardeşim!

Eva: Aşırı boktan! Şu şerro eski babam yüzünden yaralarım var ve iyileşmiyor.

Lila: Şu anda seni kurtarmak için dövüşen iki kardeşin var. Eski kardeşin.

Eva: NEY!? SALAK MISINIZ NİYE GELDİNİZ MK?!

Lila: Ve eğer onları kurtarmazsak ölecekler.

Eva: Komisyon kimi gönderdi ki...? Five zaman uzay çizelgesinde en ölümcül 2. kişi?

Lila: İsveçli üçüzler.

Eva: Hassssssssssss

Lila ellerimi çözmüştü. Kendimi o aletten çekip azıcık dinlendim. Yaralarımı iyileştirmeye uğraşmadan dışarıya çıktım.

Eva: Siz üç kişi değil miydiniz lan?

Five: Fark eder mi?

Diego: Yardım edecek misin?!?

Eva: Tabi ki.

Five adamı camdan aşağı atarken ben diğerini dışarı ışınladım.

Eva: Bana verdiğiniz söz neydi?

İkili: Ailene zarar vermemek patron ama...

Eva: AMA NE?! ONLAR BENİM AİLEM VE SİZ ONLARI ÖLDÜRMEK ÜZEREYDİNİZ?!

İkili susmuşlardı. Bana verdikleri yemini bozmuşlardı ve bunun sonu iyi değildi.

Eva: Eski mısırda yeminini bozan ne yaparlardı üçüzler.

İkili: Ölürlerdi.

Eva: Sizde bunu bir aile bireyinizi öldürmekle ödeyeceksiniz. Ayağınızı denk alın.

İkili önümden koşarak gitmişlerdi. Ayakta durmaktan zorlanıyordum. Kendimi yere attım. Deliler gibi yarını yokmuş gibi ağlamak istiyordum. Yaralarım acıyordu ve de kalbim...

Five: Doğru olanı yaptın güzelim.

Eva: Umarım. Şimdi g-

Ayağa kalkmıştım. Ama iki adım atamadan gözlerim kararmıştı.

Five: Wendy'e söylerim ve bizim eve gelir. Ama şimdilik sen benimlesin hanımefendi.

Bunlar duyduğum son sözlerdi. Sonrası karanlıktı.

.
.
.
630 kelime