"දැන් උබට ඕක නවත්තන්න අදහසක් නැද්ද කියපන්කෝ"
"කොහොමද බං උබ හිතකින් ඔහොම කියන්නේ"
"දැන් ඇති බල්ලෝ"
"හරි හරි බං සොරි, ඒත් මට තාමත් හිනාව නතර කරගන්න බෑ ඕයි.ඇත්තටම විහග මල්ලි කිව්වා වගේ උබට බෙහෙත් ටිකක් අරන් දෙන්නද ශේථුවෝ"
"අනේ මේ තෙයාශ් මම කිව්වයි කියලා හිතා ගනින්"
එයාගේ කෝල් එක කට් වෙනවත් එක්කම මගේ කැබින් එකට ආපු තෙයාශ් මම කරලා තිබුන ගොබ්බ වැඩේ දැක්කා.
ඒ දැකලා මූ දෙවියනේ කියලා දැන් පැය බාගයක් තිස්සේ බඩ අල්ලන් හිනා වෙනවා.උගේ හිනාවට මට මේ වෙද්දි වලක් කපන් දෙතුන් පාරක් වැලලෙන්න හිතිලා තියෙද්දි මම ඌටත් බැනලා කැබින් එකෙන් එලියට යන්න නැගිට්ටා.
"කොහෙද උබ ඔය යන්න හදන්නේ දැන්"
"මගුලේ යන්නේ මගුලේ ඇයි උබත් එනවද"
"නෑ නෑ උබ පරිස්සමට ගිහින් වරෙන් පුතේ, ඒත් බලාගෙන හැබැයි අහක තියෙන කිරි කොප්ප අස්සට තව පෑන් දාන්න එහෙමනම් යන්න එපා හොදේ සුද්දෝ"
තෙයාශයටත් බැනගෙන එලියට ආපු මම රූෆ් ටොප් එකට ගිහින් සිගරට් එකක් පත්තු කරගත්තා.
හොද නෑ තමයි ඒත් සමහර වෙලාවට කලබල මනස සංසුන් කරගන්න සිගරට් එක හෙල්ප්ෆුල් වෙනවා.
ප්‍රාති,ප්‍රාති උබ මොනාද බන් මට මේ කලේ...
එයාව වගේම දැන් ටිකකට කලින් මං කරපු වැඩෙත් මතක් වෙලා මට හිනාවක් ගියා.
උබනම් පිස්සුවක් ප්‍රාතී....
ඩ්‍ර්‍ර්‍ර්‍ර්‍ර්‍ර්‍ර්....
එන්න එන්න ඉර මුදුන් වෙන අහස දිහා බලන් ඉවර උන සිගරට් එකත් එතන තිබුන බින් එකකට දාලා ආපහු එන්න හදපු මං එකපාරටම නැවතුනේ ෆෝන් එකට හදිස්සියේ ආපු මැසෙජ් එකකට.
Club Kanayan - at 11.00 p.m.
ආපු මැසෙජ් එක දැකලා මගේ කට කොනකට හිනාවක් එද්දි මම දැන් මැසෙක් එක ආපු නම්බර් එක වගේම මැසෙජ් එකත් ෆොන් එකෙන් ක්ලියර් කරලා තෙයාශ්ව හොයන් එන්න ආවා.
