"ආව් යකෝ මොකද ගහන්නේ"
"ගහන්නේ කියන්නේ උබට ගානක්වත් නැද්ද ශේථුවා"
"මොනා ගැනද දැන් උබට ගාන තියෙන්න ඕනා"
"යකෝ මෙච්චර මාන බලලා බලලා ගිය මිශන් එක ෆේල් උනා උබ මෙතන ගානක් නැතුව ආව වෙලේ ඉතින් කොලයක් තියන් කුරුටු ගානවා,යකෝ තොට පිස්සුද?"
ස්මෝක් බෝම්බ් එක නිසා අපේ මිශන් එක සම්පුර්නයෙන්ම ෆේල් වෙද්දි ආපහු ආව වෙලේ ඉදන් තේශ් කලේ පිස්සුවෙන් වගේ මගේ කැබින් එකේ එහෙටයි මෙහෙටයි ගිය එක.
ඒත් මම ඒ මුකුත් ගනන් නොගෙන ආපු වෙලේ ඉදන් අදින්න ගත්ත ආර්ට් එක කම්ප්ලීට් කලා.
නයිස් ඔය තියෙන්නේ......
"යකෝ මෙච්චර දේවල් වෙලා තියෙද්දි මම හිතුවා උබ අඩුම ගානේ ප්රාණගේ හැඩහුරුවවත් අදිනවා කියලා.ඔය මොකක්ද උබ ඔය ඇදලා තියෙන්නේ"
"උගේ හැඩ හුරුව අන්දකාරේ කොහොම හරියට බලා ගන්නද බං අනික ඊට වඩා මේක වටිනවා"
"හරි දැන් කියපන්කෝ බලන්න ඕකේ තියෙන වටිනාකම"
"මේක අයිති ප්රාණට"
"උබ කියන්නේ...."
"හ්ම්ම් මේ වගේ එකක් ප්රාණගේ අතේ තිබුනා"
මම කට කොනකින් හිනා වෙනගමන් මගේ අතේ තිබුන ආට් එක දිහා බැලුවා.
යුනික් හුරුවක් තිබ්බ ඒ බ්රේස්ලට් එක අහම්බෙන් වගේ ප්රාණගේ අතේ තියෙනවා මම දැක්කේ ඒකා මට ගන් එක දික් කරපු වෙලෙයි.
අනික් විශේශ දේ ප්රාණ වමත් කාරයෙක්.මොකද ගන් එක තිබුනේ උගේ වමතේ.
දැක්ක විනාඩි කීපයට ප්රාණ ගැන හොයාගත්ත දේවල් ඌව ආපහු හොයාගන්න මදි උනත් මුකුත්ම නොදැන ඉන්නවට වඩා මේක වටිනවා.