මං දන්නවා ශේථු මං නැහැ කියලා දැනගත්තම හුගක් කේන්ති ගනීවි ඒත් මට ඕනේ නෑ එයා මේ දේවල් වලට ගෑවෙනවට.මේක මගේ ප්‍රශ්නයක් ඉතින් ඒක මංම විසදගන්න එක තමා හොද.
මේ හැමදේටම මුල මම නම් මේ හැමදේම ඉවර වෙන්න ඕනත් මගෙන්ම තමයි.
පාන්දර මුහුදු යන බෝට්ටු වැල්ලෙන් එක දෙක මුහුදට අදිද්දි වැල්ල අයිනේ ගෙවල් කීපයකම ලයිට් පත්තු වෙවි තිබුනා.සමහර විට මටත් සාමාන්‍ය පවුලක් තිබුනනම් මටත් මේ විදිහට ජීවත් වෙන්න තිබුනා මොනා කරන්නද ඉතින්....
පපුව පිරෙන්න කරදිය රස මුහු උන හුලගෙන් හුස්මක් ගත්ත මං යතුරත් අරන් බයික් එක ලගට ගියා.
ඒත් බයික් එකට හේත්තු වෙලා මං දිහා බලන් උන්න රූපේ එක්ක මං නලල අතගාන්න ගමන් බයික් එක ලගට ඇවිත් හිටගත්තා.
"තේශ් අයියේ...."
"ඇත්තට උබට සිංහල තේරෙන්නෙම නැද්ද මල්ලි.මෙච්චර දේවල් වෙලා අරහේ උබව හතර අතේ පොලිසියෙනුයි අර කාලකන්නියයි හොයද්දි අපේ එකා උබව තියෙන වැඩ ඔක්කොම දාලා පරිස්සම් කරන්නේ තියෙන කැසිල්ලට නෙමෙයි."
"ඔයා හිතන්නේ මම ඒ මොකුත් දන්නේ නෑ කියලද අයියේ අහ්හ් මං දන්නවා ශේථු මොකක්ද කරන්න යන්නේ කියලා එයා හදන්නේ එයාගේ රස්සාව එයාගේ පවුලේ අය කොටින්ම එයාගේ ජිවිතේ මේ හැමදෙයක්ම අතෑරලා දාන්න.
ඒත් ඒක හරියනවද අයියේ එයාට මං නැතුව උනත් ලස්සන ජිවිතයක් තියෙනවා.එහෙම වෙලත් මට බෑ මං වගේ එකෙක් හින්දා එයාගේ ජිවිතේ විනාස වෙනවා බලන්න"
"උබ වගේ එකෙක් හින්දා...අහ්හ් උබ මොනාද මල්ලි ශේථු ගැන දන්නේ උබ දන්නේ නෑ ඌ පහුගිය අවුරුද්ද පුරාවටම උබ වෙනුවෙන් කරපු දේවල්.පොඩ්ඩකට හිතපන් උබ කලින් කරපු දේවල් එක්ක වෙන එකෙක් නම් මේ වෙද්දි උබේ මූනවත් බලයිද යකෝ උබ හින්දා ඌ මාරයා ලගටත් ගියා.එහෙම වෙලත් ඌ හැමවෙලේම කිව්වේ මට මගේ ප්‍රාතිව ඒ ආදරේ විශ්වාසයි තේශ් මං මගේ කොල්ලා වෙනුවෙන් ඕනම දෙයක් කරනවා කියලයි.
එච්චර උබ වෙනුවෙන් පේ වෙන එකාව ඇයි මල්ලි උබ අන්තිම මොහොතේ අතෑරලා දාන්නේ....ඌ උබෙන් ඉල්ලුවේ එක දෙයයි මේ හැමදෙයක්ම අතාරින්න උබ වෙනුවෙන් ඒ දේවල් ඌට බලාගන්න දෙන්න කියලයි"
