" ..Βαδίζοντας σε επικίνδυνα μονοπάτια! "

Το πρώτο σκίρτημα...

Η Αθηνά πετάχτηκε έντρομη από το κρεβάτι της φωνάζοντας...
Κοίταξε γύρω της και είδε πως βρίσκεται στο δωμάτιο της...
Αθ:Εφιάλτης ήταν Αθηνά...τώρα μπορείς να ηρεμήσεις...είπε μονολογώντας...
Πήρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να ηρεμήσει...
Η Αγγελική μπήκε στο δωμάτιο της μόλις άκουσε τις φωνές της και έκατσε δίπλα της στο κρεβάτι πιάνοντας της το χέρι...
Αγ:Τι έπαθες κορίτσι μου;...την ρώτησε ανήσυχη...γιατί φωνάζεις;...
Αθ:Είδα έναν τρομερό εφιάλτη...
Η Αθηνά της εξήγησε και ένιωθε την καρδιά της να χτυπά σαν τρελή...
Η Αγγελική την αγκάλιασε και της χάιδεψε απαλά την πλάτη για να την ηρεμήσει...
Αγ:Ένας εφιάλτης ήταν κορίτσι μου...απομακρύνθηκε και της κοίταξε χαμογελαστή...μην ανησυχείς...όλα είναι όπως τα αφήσαμε...
Αθ:Τρόμαξα...τρόμαξα πολύ...
Αγ:Το ξέρω αλλά ήρθες στο δωμάτιο για να ηρεμήσεις λίγο...στο δρόμο όταν ερχόμασταν ένιωθες κάποιους πόνους και στην κατάσταση που σε βρίσκω τώρα μόνο καλό δεν κάνεις...μπορείς σε παρακαλώ να χαλαρώσεις λίγο;...σκέψου αυτό εδώ το πλασματάκι τουλάχιστον...της χάιδεψε την φουσκωμένη κοιλιά...
Αθ:Για αυτό ξάπλωσα...για να ηρεμήσω αλλά και ο ύπνος ακόμα είναι εναντίον μου...είπε γελώντας...
Αγ:Επειδή έχεις το μυαλό σου συνέχεια εκεί...
Αθ:Μπορεί να έχεις δίκιο...χαμογέλασε και χάιδεψε την κοιλιά της...δεν μου φταίει και αυτό σε τίποτα...
Αγ:Θες να πας να μιλήσεις λίγο με την Φιλιώ;...την ρώτησε για να αλλάξει θέμα...θα σου κάνει καλό...
Αθ:Και πάλι δίκιο έχεις...της χαμογέλασε...μετά θα πάω από το νοσοκομείο όμως...
Αγ:Εντάξει,κορίτσι μου...
Η Αγγελική της μιλούσε με τέτοια ηρεμία στον τόνο της φωνής της και ήταν σίγουρη πως θα βοήθησε και την Αθηνά όλο αυτό για να ηρεμήσει...

...

Ο Τόνι είχε κανονίσει να κάνει μια "επίσκεψη" στο κρατητήριο για να δει τον Γιώργη...
Μέχρι τώρα δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ τις γνωριμίες που είχαν σαν οικογένεια αλλά αυτήν την φορά δεν γινόταν να μην το κάνει...
Αυτός ο άνθρωπος ευθύνεται για την κατάσταση που είναι τώρα ο αδερφός του και δεν είχε σκοπό να τον αφήσει έτσι...
Μπήκε μέσα στο κελί του και έδιωξε τον αστυνομικό απ' έξω για να μιλήσει κατ' ιδίαν μαζί του...
Ο Γιώργης σηκώθηκε από το κρεβάτι κοιτάζοντας τον και τον πλησίασε...
Γι:Τι θες εσύ εδώ;...τον ρώτησε με ένα ειρωνικό τόνο στην φωνή του...
Ο Τόνι τον κόλλησε με μια κίνηση στον τοίχο και τον έσφιξε από το πηγούνι...
Το:Ρωτάς κιόλας;...τον κοίταξε και το πρόσωπο του σκλήρυνε...το τι κάνω εδώ;...σοβαρά τώρα;...
Γι:Τι έγινε;...κινδυνεύει ο αδερφούλης μας και ήρθαμε για να ζητήσουμε τον λόγο;...συνέχισε στον ίδιο ειρωνικό τρόπο...
Το:ΣΚΑΣΕ ΡΕ!...του φώναξε...τι σου έφταιξε ο Μιχάλης;...για να εκδικηθείς εμένα που σου πήρα την Ειρήνη όλα αυτά;...γιατί δεν εκδικήθηκες εμένα;...ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΜΙΧΆΛΗ ΡΕ;...
Ο Τόνι τον έπιασε από το λαιμό και με μια κίνηση του έδωσε μια δυνατή κλωτσιά στο στομάχι του...
Ο Γιώργης συγκράτησε τον πόνο του και προσπάθησε να αμυνθεί αλλά ο Τόνι σαν πιο γρήγορος του έδωσε άλλη μια κλωτσιά κάνοντας τον να πέσει στο πάτωμα...
Ο Τόνι έχασε την ψυχραιμία του και η συνέχεια αυτής της συζήτησης δεν συνεχίστηκε καθόλου ήρεμα...