the white wolf

-12-

Rick

Ik keek hen verbaasd na. Ze was niet bang? Ik vond het sowieso al vreselijk dat mijn mate bang voor me was. Je mate moest niet bang voor je zijn. Ik liep snel achter hen aan. Ik wilde niet dat ze ontsnapte en ik haar niet meer zag. Ze was van mij en daar kon ze niets aan veranderen. Ze stonden stil bij een grote boom net buiten het dorp. 'Kiki' riep ze 'ik ben terug!'

Er kwam een hoofd tussen de bladeren vandaan. Het was een meisje. Bruine haren in twee staartjes. Ze gaf een gilletje, klom uit de boom en omhelsde haar. Er kwamen nog twee hoofden tevoorschijn. Weer twee meisjes. De ene had zwart haar in vlechten en groene ogen. De ander had kort, kastanjebruin haar en groene ogen. Zij klommen ook uit de boom.

Lune
Kira omhelsde me en Isa en Nina klommen uit de boom. 'Hey Isa, Nina, Kira alles goed' vroeg ik glimlachend.

De meisjes knikten glimlachend. 'Heel goed' zei Kira 'jij bent weer terug.'

Ik lachtte, 'ik ben ook weer blij om terug te zijn.' Ik maakte contact met die vier en zei alleen dat mijn "bodyguard Rick" me telkens achtervolgt is irritant. Ze lachten hard op en ik keek grijnzend naar Rick. Die stond me aan te gapen. 'Wat' vroeg ik verbaasd.

'Kan ik je even onder vier ogen spreken' vroeg hij.

Ik knikte. Deze keer was het de beurt van Koran om me aan te staren. Ik gebaarde dat hij rustig moest doen. Er was niets aan de hand. Ik maakte contact, ik geef wel een gil als ik je nodig heb. Hij knikte. Ik liep voor Rick uit een stukje verder het bos in. Ik bleef stilstaan, draaide me en vroeg: 'waarom wil je me alleen spreken?'

Hij keek me aan, 'waarom laat je je in met gewoon roedelvolk?'

'Ten eerste Kira en Koran zijn de kinderen van bèta Marco.' 'Ten tweede, het is mijn roedel die ik moet beschermen.'

Hij zuchtte, 'en die Koran is je beschermengeltje?'

Ik schudde mijn hoofd, 'hij is mijn beste vriend.' 'En jij moet effe dimmen.' 'Dit is mijn terein dus ik mag zeggen wat ik wil.' Met die zin vertrok ik. Hij pakte mijn arm en duwde me tegen een boom aan. Ik wilde gillen maar hij deed een hand voor mijn mond. 'Niet gaan gillen' siste hij 'straks doe ik je pijn.' 'Jij luistert nu even naar me.' 'Jij bent van mij en doet dus wat ik zeg.' 'Ook hier!' 'Begrijp je dat?!'

Ik knikte.

'Mooi zo.' Hij haalde zijn hand weg. Hij wou weglopen.
'Ho wacht even' zei ik boos 'ik was nog niet klaar.'
Hij bleef stilstaan en keek me verbaasd aan.

'Hier ben ik de baas' zei ik boos 'en jij doet mij niets anders krijg je mijn hele roedel op je dak.'

Hij was even uit het veld geslagen waardoor ik snel weg kon rennen. Ik hoorde een schreeuw. Meteen spitste ik mijn oren en rende naar het geluid. ik kwam bij de boomhut. Er was niemand. Er werd contact gemaakt. Lune riepen Kira, Nina en Isa tegelijk help ons. Ik begon te grommen en rende verder het bos in. Ik hoorde weer een gil. Rick kwam achter me aangerend. hij wou me tegen houden maar ik week uit en rende harder door. Ik kwam bij de grens. De rivier. Ik zag hoe Koran, Kira, Isa en Nina naar de overkant werden getrokken door wat mannen. 'Hey riep ik 'laat ze met rust.'

Rick ging achter me staan. De mannen grinnikten en trokken de vier verder mee. Ik begon te grommen. Er kwam een man door de rivier aangelopen die me probeerde beet te pakken. Rick pakte hem beet en gooide hem tegen een boom. De mannen aan de andere kant bleven verbaasd stilstaan. 'Laat ze los' riep ik kwaad.

'Wat is dat voor een herrie hier hoorde ik een man zeggen. Er kwam een man aanlopen vanuit de bosjes aan de overkant. Ik herkende hem. Na Rick was hij de gevaarlijkste wolf in onze wolvenmaatschappij. Hij grijnsde toen hij mij en Rick zag staan. 'Hallo Lunette en Richard.'

'Alfa Peter' zei ik kwaad 'laat mijn vrienden gaan!'

Hij schudde zijn hoofd, 'ik heb ze nodig.'

'Waarvoor?!'

'Mijn mannen konden u niet ontvoeren dus ontvoeren we de kinderen van de bèta.'

'Waarom wilde u mij ontvoeren?!'

'Ik wil jouw roedel deel van het bos ook Lunette.'

'Daar komt niets van in' riep ik.

Ik voelde opeens dat er een mes tegen mijn keel werd gehouden. Rick zag het pakte de man die het mes vashield en gooide hem naar Peter. Die opzij sprong. Hij keek verbaasd naar Rick en mij en begon toen heel hard te lachen.