the white wolf

-8-

'Hoe bedoel je ontsnapt?'

'nou ze krabde me en ze moest het verzorgen.' 'Ik vertrouwde erop dat ze echt de verbandtrommel ging halen aangezien ze erg was geschrokken.' 'Ik heb haar onderschat.' 'Ze rende weg en nu is ze bij de moonwaveroedel.' 

Mijn vader zuchtte en wreef met zijn duim en wijsvinger over zijn neusbrug. 'Luister,  ga met zeven jongens en bèta Nicolaas naar die roedel.'  'We moeten haar terug zien te krijgen anders hebben we oorlog met haar roedel.' 'Landon was woest toen hij hoorde dat Lune jouw mate was.'

Ik knikte, 'maar ik kan beter die andere roedel aanvallen.'

'Ach als ze maar terug komt.' 'Ga nu snel.'

Ik knikte, rende naar boven griste de tas mee en zei tegen de vechters dat ze mee moesten. We verzamelden een minuut later bij het hoofdhuis. daar werden alle vergaderingen gehouden. En ook de trouwerijen en feesten. Ik zou er later ook tot alfa werden benoemd. Ik moest nog heel even wachten. Als ik Lune terug had dan kon ik haar kussen en marken. waar zou ik haar eens marken? alle strijders kwamen aanlopen. 'Iedereen luisteren' zei ik 'we gaan mijn mate Lune terughalen.' 'Ze is een witte wolf dus als je er een ziet zorg dan dat je haar tegenhoud.' 

Iedereen knikte. We gingen op pad. Ik ging zonder bèta Nicolaas. Dit kon ik zelf wel oplossen.

Lune

Ik stond bij de bar. Mijn oom stond in de keuken. 'En Lune, hoe gaat het met je vader?'

'Goed.' 'En hoe gaat het met uw vrouw?'

Hij glimlachte, 'goed.' 'Ze is nu even naar de supermarkt met mijn jongste zoon.'

'hoe oud is die?'

'Die is zes.'

'En uw oudste?'

'Tien.' 'Maar hoe gaat het met je moeder?'

Ik sloeg mijn ogen neer, ' weet ik niet.'

Hij keek me fronsend aan, 'waarom niet.'

'ik heb haar nooit gekend.' Ik loog niet. Ik kende haar echt niet. Mijn vader was verliefd geworden op een mooi meisje en zij was ook verliefd op hem. Ze gingen met elkaar naar bed en ze verdween toen ik was geboren. Mijn vader heeft me alleen opgevoed. Ieder jaar als het volle maan was ging mijn vader naar het meer waar hij haar vond. En ieder jaar vond hij een leeg meer. Ik was een keer gegaan toen mijn vader ziek was. maar vond niets. Sommige mensen uit de roedel zeiden dat mijn vader de maangodin haarzelf had ontmoet. Mijn moeder had namelijk spierwit haar en een bleke huid. Haar ogen waren knalblauw geweest. Het leek net een sprookje had mijn vader gezegd toen ik het had ontdekt. Ik zuchtte diep. Mijn oom bleef opeens stokstijf stilstaan en zei: 'Lune je moet hier weg.'

'Wat... waarom?'

'Rick is hier.'

Alle spieren in mijn lijf verstarden. Hij pakte me beet en trok me mee naar buiten. We renden het bos in. Achter me hoorde ik een huil. Ik kon het niet laten en veranderde in mijn wolf. Mijn oom deed hetzelfde. Hij was een grijze wolf. We renden door. De adrenaline gierde door mijn lijf waardoor ik steeds harder ging rennen. mijn oom had precies hetzelfde probleem. Opeens stonden er twee zwarte wolven voor ons. Mijn oom ging beschermend voor me staan en begon te grommen. Mijn hart ging als een gek tekeer. We werden omsingeld door meerdere wolven nu. Mijn oom en ik draaiden langzaam rondjes. Mijn oom was aan het grommen. Terwijl ik het liefste nu weg wilde rennen. Ik hoorde een laag gegrom achter mij. Ik draaide me naar het geluid toe. Er stond een grote zwarte wolf achter de mannen. Ik kromp ineen. Het was Rick. Dat zag ik aan zijn vuur spuwende ogen. Hij gromde. Ik jankte. Mijn oom gromde ook. O nee oom dacht ik niet doen. Hij is woedend en hij is gevaarlijk. Hij kwam op me aflopen. Ik kromp verder ineen. Hij maakte zich groot en liet zijn tanden zien. Ik ging verslagen op de grond liggen met mijn kop op de grond. Hij gromde nog een keer en ik sloot mijn ogen. Bang voor wat hij wou doen. Ik hoorde het geluid van transformeren. Een tijdje later keek ik weer. Rick stond voor me in zijn mensenvorm. Mijn oom zat op zijn knie naast me en had zijn hand op mijn nek. 'Lune jouw beurt' zei hij. Ik keek om me heen. 'Mannen omdraaien!' De mannen draaiden zich om. Mijn oom stond ook op en deed hetzelfde. Rick pakte een T-shirt en broek en legde die voor me neer. Ik stond op en hij draaide zich om. Ik haalde diep adem en veranderde terug. Ik deed snel de kleding aan en zuchtte diep. Rick keek als eerste om. Hij pakte me beet waar ik van schrok. Zijn ogen waren onheilspellend donker. Ik was bang.