the white wolf

-18-

Een maandje later...

Lune
Ik zit op mijn bed. De afgelopen maand was ik een beetje over de shock heen gekomen. Rick zou vandaag komen. Ik had nagedacht en eigenlijk vond ik hem best leuk. Alleen moest hij niet zo ruw doen en boos. Verder was hij heel leuk. Hij was mijn mate. Er werd geklopt. 'Binnen.'

Koran kwam binnen. Die mocht ik sinds een week weer zien. Mijn vader en ik hadden een beetje ruzie gehad daarover. Koran en Kira mochten me niet zien. En toch wilde in het. Die dag was ik in mijn kamer gebleven. 'S avonds was ik naar beneden gerend en was ik huilend in zijn armen gevallen. Ik wilde geen ruzie. Ik had zo'n spijt. Koran ging naast me zitten, 'hey hoe ist?'

Ik haalde mijn schouders op, ' wel goed.'

Hij knikte. Het bleef een tijdje stil. 'Koran, ik... ik... ben bang.'

'Hoe bedoel je?'

'Ik ben bang dat als ik Rick zie ik boos wordt of weg wil.'  'Maar ik vind hem leuk en wil bij hem zijn.'

Hij knikte, 'ik blijf bij je.' 'Er zal niets gebeuren.'  'Daar zorg ik voor.'

Ik glimlachte en gaf hem een knuffel.

Er werd geroepen. 'Lune, Koran rick is er!'

Ik zuchtte diep en liep samen met Koran naar beneden. Rick stond beneden. Hij glimlachte, 'hey Lune.' 'Alles goed?'

Ik glimlachte en knikte. 'Rick zullen we even naar buiten?'

Hij stond me zowat aan te gapen.

'Wie zwijgt stemt toe' zei ik grijnzend.

Hij schrok op, 'oké.'

Ik liep voor hem uit naar buiten. We liepen naast elkaar door het bos. 'Rick zei ik na een tijdje 'wil je me marken?'

Rick
Ik bleef met stomheid geslagen stilstaan. Zij deed dat ook. Had ze nou net...? Echt? Nee... was ze... dat kon niet. 'Je antwoord Rick?'

'Lu...Lune' stamelde ik 'laten we nog even wachten.'

'Ik heb lang genoeg gewacht' zei ze boos.

'Lune gaat alles goed?'

Ze deed haar mond open om iets te zeggen maar ze zei niets. In plaats daarvan schudde ze haar hoofd. 'Rick ik heb nagedacht.'  'Ik wil jouw mate zijn.'

Ik knikte, 'dat snap ik maar... Lune... is het niet wat te snel?'

'Je wilt me niet meer als je mate zeker?!'

'Nee, nee dat is het niet!'

Ze kuste me opeens.

Lune
Ik kuste hem. Ik meende het. Ik wilde dat hij me markte. Hij begon me terug te zoenen en duwde me tegen de boom aan. Zijn hand gleed naar haar nek. Ik veegde de haren weg. Hij zocht naar het litteken. Het was een precies ovaal. Ik liet hem los en hij keek me aan, 'weet je het zeker?'

Ik knikte.

-----------------------------------------
Wat denken jullie? Is het te vroeg? Gaat het te snel?
Please tell me.
Xxx Maitai
PS. Dit verhaal loopt bijna aan zijn einde :(