Unicode [အပိုင်း-၁၃]
"ပျင်းလိုက်တာ.."
စားပွဲခုံပေါ်၌လက်မောင်းပေါ်တွင် မျက်နှာလေးကိုဘေးတစ်စောင်းအနေအထားဖြစ်စကားပြောနေသော သော်တာ။သမိုင်းအချိန်သည်သူ၏အပျင်းရဆုံးဖြစ်သည်။
"ဆရာမရှင်းပြတာနားထောင်လေ"
"မသိဘူး ပျင်းတယ်ဟာ.."
"သော်တာမဏိဝေနဲ့သက်နှင်းဝဒီ အခန်းပြင်ထွက်"
"ရှင်..ဘာလို့လဲ ဆရာမရဲ့"
သက်နှင်းရဲ့အမေးကိုဒေါသတွေအပြည့်နဲ့ဆရာမကပြန်ဖြေသည်။
"နင်တို့စကားများနေတာလေ ငါစာသင်ရတာအာရုံမပျက်ချင်ဘူး ခုထွက်သွား"
ဘာမှမပြောကြပဲ နှစ်ယောက်သားထွက်သွားပေးရသည်၊ကျောင်းခန်းအရှေ့တွင်ထားပေးထားသော ဆိုဖာ အနက်ရောင်ကြီးတွေအပေါ် ဇိမ်ဖြင့်အိပ်လို့ရသွားသည်။
"အမလေးး ကောင်းလိုက်တာ"
ဝုန်း ကနဲ့ဆိုဖာပေါ်သို့အိပ်ချလိုက်သော သော်တာ၊သက်နှင်းလည်း ပျင်းနေတာတော့အမှန်ပင် ခုလိုထွက်လိုက်ရတော့လည်းကောင်းတာပေါ့ဟုတွေးမိသေးသည်။
"ဆရာမကလည်း အားနေဒေါသကြီးပဲ"
"ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် ငါတို့ နားလို့ရတာပဲ"
"အေးပါ..အော်ဒါနဲ့ ငါ့ကိုဘာလို့စကားမပြောတာ အရင်နေ့တွေက"
"ငါအလုပ်ရှုပ်နေလို့"
"ဘာတွေရှုပ်နေတာ"
"ဟိုတယ်ကိုဝင်ကူနေတာ စာရင်းတွေနဲ့ရှုပ်နေတာပဲ"
"ဪ.."
စကားလုံးတွေမရှိတော့ ဒီတ်ိုင်းထိုင်တဲ့သူကထိုင် အိပ်တဲ့သူကအိပ်နဲ့ သော်တာတို့နှစ်ယောက်ဇိမ်ကိုကျနေကြသည်။
"နင်ငါနဲ့ခရီးမသွားချင်ဘူးလား"
"သွားချင်တာပေါ့ ဒါမဲ့ ငါတို့ကငယ်သေးတယ်ဟ"
"ပုဂံသွားမလား ပုဂံမှာဖွားဟိုတယ်မှာတည်းမယ် ငါ့အဖေအိမ်တော့မခေါ်ချင်ပါဘူးဟာ၊ နင်သွားလို့ရရင်ပြော ဒီဇင်ဘာပိတ်ရက်ကြရင်"
