YABANCI HİSLER (4.BÖLÜM)

190 84 7
                                    

Merhaba arkadaşlar, 4. Bölümle karşınızdayım.

Bu bölüm biraz daha kitabı tanımanıza yardımcı olacağına eminim

YORUM VE OYLAMAYI UNUTMAYIN ❤️
BU ARADA ARKADAŞLAR KIZ ARKADAŞIMIN BENİM İÇİN YAPTIĞI KİTAP KAPAĞINA BAKIN BEN BAYIDIM SİZİN DE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

YORUM VE OYLAMAYI UNUTMAYIN ❤️BU ARADA ARKADAŞLAR KIZ ARKADAŞIMIN BENİM İÇİN YAPTIĞI KİTAP KAPAĞINA BAKIN BEN BAYIDIM SİZİN DE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


YAPAN ARKADAŞIMIN WATTPAD ADERSİNİ BIRALIYORUM DESTEK OLMAK İÇİN KİTABINI OKUYABİLİR VE YORUMLAYABİLİRSİNİZ

esvaltx8

SİZİN DESTEKLERİNİZLE BÜYÜYECEĞİZ KEYİFLİ OKUMALAR SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM ❤️🫶




10 YIL ÖNCE

Küçük bir kız çocuğuydum, yaşıtlarım eğlenmeyi çok severlerdi. Eğlenmekten derslerine fırsat bulamazlardı ve bu yüzden dersleri zayıf gelirdi. Aileleri onları çok severdi, hatta birlikte bile eğlenirlerdi. Ben de babamın beni ders yapmıyorum diye sevmediğini düşünüp dururdum. O yüzden hiç eğlenmez, sadece ders yapar kitap okurdum. Bugün de olduğu gibi kafamı kitaplardan kaldırmazdım.

Daha ortaokula gidiyordum, ama okulda en sevilen öğrenciydim. Öğretmenlerim benim üstüme çok düşer, beni hep severlerdi. Beni sadece babam sevmemişti.

Önümdeki kitabı çantaya koyarak okula gitmek için servisi bekliyordum. Tonlarca ağırlıkta olan çantamı sırtıma geçirdim ve odanın kapısından çıktım.

Merdivenlerden zar zor inmeyi başarmıştım. Babam mutfakta kahvaltısını yapıyordu. Yemek yemeyi çok sever, doyasıya bir yemek yerdim. Babamı görünce ona gülümseyerek masaya doğru gittim, ama babam hiç gülümsemiyordu.

Elimle masadan börek alacağım sırada babam elime vurdu.

"Ben sana demedim mi, benim yediğim masadan yemek almayacaksın!" diye bağırmaya başladı. Ben de korkudan gözlerim dolmuş bir şekilde babama bakıyordum. Çok öfkeliydi. Ne yapmıştım sanki?

Babam çantamdan tutup beni mutfağın dışına doğru attı. Kendimi çöp gibi hissediyordum. Oturduğum yerde kalıp, "Annem olsaydı böyle şeyler yapamazdın, baba" diye içimden söyleniyordum. Ve biliyordum ki bir gün babam gidecekti ve annem gelecekti. O gün ben de babama tutup atacaktım böyle.

Dışarda duyduğum korna sesiyle kapıya doğru koştum, ama geç kalmıştım, servisim gitmişti. Bende kafam önde eve geri döndüm. Babam beni görünce çenemi tutarak kaldırdı.

KARANLIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin