İlk hikayemden herkese merhabalar
Umarım beğenirsiniz 🫶
Etkileşim ve destek olmak için oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın 🫶
Hatalarım olabilir bende sizinle beraber büyüyeceğim
Kitabımızın konusu biraz farklı olacak ilk bölümlerde biraz sıkıcı olabilir ama sonradan hep beraber çok şey öğreneceğiz
KEYİFLİ OKUMALAR SAĞLIKLA KALIN
Kimdim ben? Aynaya boş bakan gözlerle kendimi sorguluyordum.
Gözlerim duvardaki saate kaydı, gece hiç uyumamıştım ve bugün ne yapacağımı planlıyordum.
Güneş henüz yerini almamıştı.
Aynaya tekrar döndüğümde yeşili andıran gözlerimin ne kadar bitkin ve halsiz olduğunu gördüm. Dolgun dudaklarım bile kendinden habersizdi. Kumralı andıran saçlarımda cabasıydı, berbat gözüküyordum. Derhal bu yüzümdeki ifadeleri silmem lazımdı. En azından bir gün sadece birkaç saatliğine hayatım gayet düzenli gibi durmalıydı.
Aynanın karşısında fazla durmadan banyoya doğru ilerledim. Güzel bir duş alıp üstümdeki huysuzluğu atmam gerekiyordu. Duşa girip suyun altında saatlerce durmak istiyordum, ama buna pek vaktim yoktu.
Odanın kapısı çaldığında sanki dünyayla yeni bağlantı kurmuş gibi irkildim.
Üzerime aldığım bornozla beraber duştan çıktım.
Odaya döndüğümde yatağın üstünde uzanmış kader bana bakıyordu.
Güzel sarı saçları özenle bağlanmış, masmavi gözlerinde neşe vardı. Gözüm tekrar duvardaki saate kayınca saatin sabahın 7'si olduğunu gördüm.
"Senin bu saate burada olmanı neye borçluyum?" dedim, buna gerçekten şaşırmıştım.
"Bugün özel bir gün, neden bu kadar durgunsun?" dedi,
Bu kız benim her halimi anlıyor, buna şaşırmıyordum artık. Gözlerimi devirerek makyaj masasının önündeki sandalyeye oturup, masanın üstündeki sigara paketini alıp içinden bir dal sigara çıkardım.
Sigaramı yaktım ve içime çektim. Ciğerime işleyen nikotin beni hep kendime getirirdi. Kader sadece benden bir cevap bekliyor ve hiç konuşmuyordu. Daha fazla dayanamayarak gözlerinin içine baktım.
"Bugün öyle bir şey olamayacak," dedim, şok içinde yataktan fırlayıp tepemde dikildi.
"Nasıl olmayacak?" diye sordu, dehşetle bana bakıyordu.
Ona hiç cevap vermeden yerimden kalkıp kıyafetlerimi giymek için dolabıma doğru ilerledim.
Kader, bu umursamaz tavrıma dayanamamış olacak ki kapıyı çekip çıkmıştı.
Gerçekten de bugün nasıl olacaktı, ben de bilmiyorum. Babamın işleri yüzünden zorunlu bir evlilik yapacaktım ve bugün de bu sahte evlilik gerçekleşecekti.
Sırf bu yüzden erken kalkıp gelinlik bakmak zorunda kalmıştım. Malum, hiçbir kız, sahte de olsa bir gün evlenirim diye dolabında gelinlik saklamıyor.
Hayatımı sadece avukat olmaya adamıştım ama babam yüzünden bu hayalim suya düşmüştü. Daha fazla düşüncelere kapılırsam oturup burada kalabilirdim.
Üzerime siyah crop, altıma da paraşüt pantolon giydim, saçlarımı dağınık bir at kuyruğu yaparak aynanın karşısına geçtim. Bugün hiç makyaj yapmaya hevesim yoktu. Yüzüme o lanet şeyleri sürerek bebeksi yüzümü mahvetmek pek istemiyordum. Zorda kalmadıkça makyaj da yapmayı sevmiyordum zaten. Ceketi üzerime alıp odadan çıktım.
