Yeni ve heyecan dolu bir bölümle karşınızdayım
Bu bölüm fazlasıyla ihanet dolu bir bölüm olacak
Uzun bir bölüm sizleri bekliyor
Oylamayı ve satır sonu yorum yapmayı unutmayın
Sizleri çok seviyorum 🫶
EMİR ÇAKIR ANLATIMIYLA
KAZADAN İKİ GÜN SONRA
Annemi ve babamı kaybettikten sonra hiçbir şey düzgün gitmedi, belki de ben düzgün gitmesini istemedim. Ama o zaman tekrar dönebilsem, her şeyin yolunda gitmesi için çok çabalarım. Şimdi ise her şey çok geçti.
Annem benim her şeyimdi, her erkek gibi ben de anneme düşkündüm. Hatırlıyorum, beni hep "Aslan oğlum" diye severdi.
Annemden sonra ben hiçbir kadını saf kalbimle sevemedim, çünkü saf denilebilecek bir kalbim kalmamıştı.
Hayatıma aldığım insanlardan hep bir çıkarım oldu ve bu zamanla bir işe dönüştü. Artık bana kimsenin iyi geldiğini düşünemiyordum, ta ki karşıma İncilay çıkana kadar.
İncilay'la evlenecektim. Bunun için hem kendimi hem de İncilay'ı sağlama alabilmek için yapıyordum ve tabii ki iş için.
Bana iyi gelen birini bulmuştum ya da ben öyle düşünüyordum. İncilay'ı gülerken görmek içimi ısıtıyordu ve bu duygu bana çok yabancı geliyordu.
Bazen beni çok sinirlendiriyor, bazen de o kadar seksi konuşuyor ki karşı konulmaz bir kız oluyor.
Amcamın evinden dönmeden önce İncilay, anneannemle beraber odaya gitmişti. O sırada amcam da beni yanıma çağırmıştı.
Amcamın yanına gittiğimde sırf Çağla'nın babası Metin abi, amcama bir şeyler gevelemiş, bu gece Çağla'yla kalmam için beni ikna etmişti.
Çağla, çok eskiden tanıdığımız aile dostumuzdu. Hiçbir zaman ona karşı duygu beslemedim, ama onu da hayatımdan çıkarmadım. Bencilce olsa gerek.
İncilay, anneannemle geldiğinde, İncilay'ın parmağında annemin yüzüğünü gördüm. Çok tuhaf bir his olmuştu bende, ama buna takılmamıştım. Amcamın dediklerine takılmıştım ve İncilay'ı hemen oradan çıkardım.
İncilay, yüzüğü çıkartıp hemen bana vermişti. Takmasını çok istiyordum, ama neden diye sorsa verecek bir cevabım olmadığı için elinden almıştım.
O gün İncilay'a işim var, demiştim. Açıklama yapmamıştım çünkü bu sefer bana "Niye açıklama yapıyorsun?" diye sorardı. Haklıydı, ben kimdim ki onun hayatında hiçtim.
Çağla'yı alıp otele gelmiştim, ama her zamanki Çağla yine kafası güzeldi. O hallerine katlanamıyordum.
Saçma sapan konuşup beni deli etmeye başlamıştı. Üzerime çıktı birkaç kere, ama sanki gerçekten İncilay'la evlenecekmiş gibi onu aldatmak istemedim. Bu çok saçmaydı.
Çağla tekrar üzerime çıktığında, kapıdan içeriye o güzel sesiyle sürpriz diye giren İncilay olmuştu.
Mutlu olmuştum onu gördüğümde, ama o gördüklerine hiç mutlu olmamıştı. Nasıl olsun ki?
O gece İncilay'ın gözlerinde hiç görmediğim bir şey gördüm. Canı yanıyordu, sanki. Önce anlam veremedim, sonra da zamanla anlarım diye bırakmıştım.
