KIYAMET (14.BÖLÜM)

105 33 24
                                    

ARKADAŞLAR MERHABA

BÖLÜM BİRAZ GEÇ GELDİ AMA GÜZEL BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM 🫶


Sonunda hepimiz kıyametin bir parçası olacaktık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.











Sonunda hepimiz kıyametin bir parçası olacaktık.

Canımı yakıyorlardı, oyun oynuyorlardı, benimle herkes dünya üzerindeki herkes benimle dalga geçiyordu ya da bana öyle geliyordu, ama hoşuma gitmiyordu. Kimin giderdi ki?

Hep bir ailem olsun istemiştim: annem, babam ve en çok istediğim şey de bir kardeşim olsun isterdim. Ama benim bir tek babam vardı ve ona da baba denmezdi. Küçükken beni okuyayım diye şımartmadığını düşünürdüm, ama büyüdükçe her şey gün yüzü gibi ortadaydı.

Annem ölmüştü. Ben annemi öldü diye kendime kodlamıştım. Eğer rüyalarım gerçek olsaydı ve annemin yaşadığını öğrenseydim, ne yapardım acaba diye de kendimi düşünmekten alamıyordum.

Canım yanıyordu.

Canım çok yanıyordu.

Ama yara almıyordum.

Şimdi ise tekrar tekrar olduğum yere baktığım zaman hiçbir ilerleme göremiyordum, aksine hep geri geri gidiyordum.

O adam, onunla yatacağımı düşünmüştü. Aksine, ben onu düşmanım gibi bellemiştim. Ama bunu söyleyen tek şey beynimdi, kalbim bu konuda hiçbir şey demiyor, sadece sırıtıyordu. Kendi bedenimdeki kalbim bile benimle dalga geçiyordu. Sanırım bu benim kaçınılmaz bir sonumdu.

Ruhum yara alsa da bedenim sapasağlamdı, o yüzden benimle oynayanlarla ben de seve seve oynardım.

Bugün yine sevmediğim bir adamla evlenecektim, ama aynaya baktığımda yüzüm gülüyordu. Hasan'la evlenirken bu kadar gülmüyordum, bu beni şaşırtıyordu. Hem de gülüşüme engel olamıyordum.

Emire dün gece "Gelinlik giymeyeceğim" demiştim, ama Bengü ile beraber bana gelinlik almışlardı. Artık istemesem de giyecektim.

Gözlerim yine o Hasan'la evleneceğim gün olduğu gibi saate kaydı, saat öğleye geliyordu. Saçımı makyajımı yapmaları için birkaç kuaför arkadaş gelmişti ve 20 dakika süremeden bana sade bir makyaj yapmışlardı.

Saçlarıma baktığımda yine o günkü gibi görünüyordu, bozmamaya karar verdim. Hep böyle olacaktım zaten. Şu anda burada yaşanan hiçbir şeyi önemsemiyordum. Yine kağıt üstünde bir evlilik ve yine sahte.

KARANLIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin