ACI (9.BÖLÜM)

178 80 29
                                    



ARKADAŞLAR MERHABALAR YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM KEYİFLİ OKUMALAR ❤️

YORUM ATMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN HEPİNİZİ SEVİYORUM 🫶







ÇOCUKLUK

Sabahın güneşiyle gözlerimi mutlu bir şekilde araladım. Bugün en sevdiğim arkadaşımın doğum günüydü ve ben bu günün gelmesini bir yıl önceden beri sayıyordum. Bizim binanın hemen yanında en yakın arkadaşım Mert oturuyordu. Ailesi onu çok seviyor ve çok değer veriyordu. Beni de çok seviyorlardı, kendi kızları gibi.

Mert'i hiç kıskanmamıştım, ailesi var diye sadece özeniyordum. Annesi Mehtap abla bana kendi kızı gibi davranıyordu ve bu çok hoşuma gidiyordu.

Hemen ayağa kalkıp Mehtap ablayla yeni aldığımız kıyafetleri giydim. Daha 14 yaşındaydım ve bütün süslü püslü elbiseleri çok seviyordum.

Büyük ihtimalle babam evde değildi. Eğer evde olsaydı, beni zorla uyandırırdı. Babamı çok seviyordum. Kızlar babalarını çok severdi, tıpkı benim gibi. Ama babam beni hiç sevmiyor gibi geliyordu bana.

Üstümü giydikten sonra uzun saçlarımı topladım ve hemen odadan çıktım. Kocaman evde kimse yoktu.

Kahvaltı yapmayı bile düşünmeden evden çıktım ve Mertlere doğru gitmeye başladım.

Mertlerin kapısının önüne geldiğimde kapıya sertçe vurdum. Mert bugün 15 yaşına giriyordu ve ben Mert'ten daha çok mutluydum.

Kapı açıldığında Mehtap abla kocaman gülümseyerek "Hoşgeldin İncilaycım" dedi.

Bende kocaman gülümseyerek hızlıca içeriye girdim ve Mehtap ablaya sarıldım.

"Mert evde mi?" dedim neşeli bir şekilde.

"Evet, kızım, odasında," dedi.

Hemen Mert'in odasına doğru koştum ve içeriye girdim. Mert oturmuş ağlıyordu. Şaşırdım ve hemen yanına oturdum.

"Mert, niye ağlıyorsun?" dedim üzgünce. Mert üzülünce ben de üzülüyordum.

"Bugün benim doğum günüm," dedi ve bir kere daha hıçkırdı.

"Ee bu çok güzel bir şey," dedim neşelendirmek için, ama Mert hala ağlıyordu.

"İnci, yaşlanıyorum ben ya, hemen ölürsem," dedi, yine hıçkırmıştı.

Küçücük kollarımla Mert'e sarılarak, "Hayır Mert, biz büyütüyoruz, daha yaşlanmamıza çok var. Hem büyünce hep beraber olacağız," dedim.

Mert benden ayrılarak, "Beni hiç bırakma, olur mu? Benim bir tane arkadaşım var, o da sensin," dedi.

Mert'i çok seviyordum, hatta büyünce onunla evlenecektim, hem de çok tatlıydı.

"Büyüyeceğiz ve evleneceğiz," dedim kocaman gülümseyerek.

"Evet, kaç yaşında evlenelim?" dedi Mert merakla.

"Bilmiyorum, kaç yaşında evlenilir ki?" dedim, elim çeneme gitmişti ve düşünmeye başlamıştım.

"Buldum!" diye bağırdı Mert.

"Ne buldun?" dedim heyecanla ve Mert'in gözlerine bakıyordum.

"25 yaşında evlenelim mi?" dedi heyecanla Mert bana.

"Tamam, 25 yaşında evlenelim," dedim ben de aynı heyecanla ona bakıyordum.

"Yaşasın, o zaman hemen büyüyelim," dedi ve kollarımın arasına girdi.

KARANLIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin