Above the ground || Underground część II

To jest ostatnie co bym zrobił Kwiatuszku

Teraz odebrać tylko klucze do nowego mieszkania. Wsiadłam do samochodu i przypięłam Atenę do siedzenia. Czas zobaczyć nowe mieszkanie. 

~~~

Słuchałam ulubionych kawałków przez głośniki w samochodzie próbując nie myśleć o tym wszystkim co dzisiaj widziałam, ale czy da się zapomnieć o tym, że zabiłam człowieka? Wjechałam z głównej drogi na pobocze i wyłączyłam silnik. Oparłam dłonie o kierownice i próbowałam się uspokoić. Co ja najlepszego zrobiłam? Chcę dopaść morderców rodziców a sama teraz się nim staje. Wiem, że gdybym nie strzeliła to on zabiłby mnie. Wiem, że uratowałam Matta i jego mamę. Wiem o tym doskonale, ale czy człowiek powinien odbierać innym życie? Każdy broni swojego, ale tak na prawdę całkiem łatwo je stracić. Wielu uważa, że decyzje jakie podejmujemy mogą nas uchronić od wielu strasznych sytuacji. Zastanawialiście się kiedyś co by było, gdyby? Oparłam głowę o ręce i zaczęłam po woli nabierać powietrza do płuc. Czułam się strasznie. Dotarła do mnie jedna rzecz. Co czuł David? Tak chciałabym z nim teraz porozmawiać, ale nie mogę tego zrobić. On miał dużo więcej zabójstw na swoim koncie niż ja. Nigdy z nim o tym nie rozmawiałam, ale wątpię, żeby sam tego chciał. Widziałam go jak chodzi z głową w chmurach. Widziałam jak nie może spać i próbuje oderwać się od tego świata. Malował. On malował. Może to właśnie dlatego? Może te wszystkie jego pracę to była próba odskoczni? Jak on był silnie psychicznie? Kurde, nie mogę tu tak tylko siedzieć i płakać. Muszę wziąć się w garść. Zacisnęłam jedną rękę w pięść i uderzyłam w kierownice. Już po chwili usłyszałam głośno klakson. Przepraszam cię samochodziku. Wyciągnęłam telefon i włączyłam aparat. Uderzyłam się w policzki, aby szybciej wrócić na ziemie. Czas pojechać po kluczę do nowego mieszkania. Wszystkie ważniejsze rzeczy powinny już tam być.

Resztę drogi śpiewałam pierwsze lepsze piosenki z playlisty. Kupiłam mieszkanie na drugim końcu miasteczka. Było to osiedle zbudowane z kilku wysokich budynków. Pod każdym był parking podziemny dla mieszkańców. Ucieszyłam się, gdy tylko przeczytałam wzmiankę o nim w ofercie. Samo mieszkanie znajduje się na 5 piętrze. Na moje szczęście znajduje się tutaj winda. Wbrew pozorom nie wszystkie mieszkania są wynajęte czy kupione i mogłam pozwolić sobie nawet a niezły wybór. Zaparkowałam samochód na parkingu i rozejrzałam się w koło. Rzuca się w oczy i to bardzo. Co ja mówię tak nawet nie rzuca się stary kamper stojący naprzeciwko. Trudno najwyżej będę uznana za bananowe dziecko albo członka mafii wśród sąsiadów. Coś czuję, że będzie ciekawie. Wzięłam smycz Ateny do ręki a pudło z wszystkimi rzeczami do drugiej ręki. Nie było tego dużo. Raczej parę ubrań i trochę kosmetyków. Oczywiście mój cudowny kij i garstka zdjęć. Weszłam do windy a moja towarzyszka od razu usiadła blisko mnie. Winda ruszyła i słuchałam spokojnych piosenek wewnątrz. Nagle stanęła. Ktoś będzie jechał razem ze mną. Czas zrobić dobre wrażenie na potencjalnym sąsiedzie. Drzwi windy otworzyły się. Stanęła w nich młoda kobieta w już bardzo dobrze widocznej ciąży. Sprawdzała coś w telefonie i dopiero po chwili zobaczyła, że ktoś jest w środku. Posłałam jej miły uśmiech z nadzieją, że nie wystraszy się ani mnie ani Ateny.

- Ani ona, ani ja nie gryziemy. - powiedziałam z lekkim uśmiechem, aby dodać moim słowom autentyczności. Kobieta wypuściła powoli wstrzymane powietrze i weszła do środka. Stanęła po drugiej stronie i wcisnęła odpowiedni przycisk. Atena wstała i przybliżyła się do niej. Kobieta spięła się i odruchowo chwyciła za brzuch. Dzięki Atena wystraszyłaś naszą sąsiadkę.

- Ona tak tylko strasznie wygląda. Prawda jest taka, że uwielbia się przytulać i spać z brzuchem do góry. - odłożyłam karton na podłogę i skróciłam jej smycz. Doskonale wiem, że jej nic nie zrobi, ale nie chce jej jeszcze bardziej stresować.

- Jak się nazywa? - powiedziała cicho, prawie niesłyszalnie.

- Atena. - powiedziałam drapiąc suczkę zza uchem.