SADEM

11. BÖLÜM

İyi okumalar dilerim. Yorumlarınızı bekliyorum.

29.02.2024
Perşembe
16:54

İdil Kenan'a doğru eğilmişti ki Kenan başını geri çekip elinde çatal ağzında pasta ile kalakalan bana döndü.

Parmağı ile dudağımın kenarındaki pastayı silip alnımı öptü.

"Pastanı yiyince yanıma gel güzelim, afiyet olsun."dedi ve ayakta dikilen bozguna uğramış kadına değmemeye dikkat ederek mutfaktan çıktı.

Ben şoktayken İdil denen kadın da mutfaktan çıkmıştı. Boğazımda büyüyen lokmayı zor bela yutup çatalı bırakarak ayağa kalktım.

"Yenge-"
Kerem dolu gözlerimi görünce duraksayıp devam etti.
"Abimin yanına git yenge ve ağlama lütfen."

Titrek adımlarla mutfaktan çıktığımda salondan gülüşme sesleri geliyordu. Umursamadan çalışma odasına adımladım. Kapı hafif aralıktı,  Kenan pencere kenarında durmuş dışarıya bakıyordu. Arkasında da o kadın.

"Neden Kenan?"
Yaptığım yanlıştı ama durup dinledim.
"Niye hiç beni görmedin? Ben senin için nelerden vazgeçtim. Niye hiç beni görmedin! Ne vardı onda olup da bende olmayan? Sen esmer seversin Kenan! Ben saçlarımı kimin için boyatıyorum sanıyorsun? Susmasana bir şey söyle."

"Bittiyse çıkabilirsin. Karımın seni burada görmesini istemiyorum."

İdil bir adım daha atıp Kenan'ın elini tuttuğunda tüm vücudum titredi. Sendelediğimde kapıya tutundum. Kenan hızla elini çekip dişlerinin arasından konuştu.

"İdil! Ben hiç sana ümit vermedim, hiç seni heveslendirecek bir şey yapmadım. Kendi kendine kurdun kafanda ne kurduysan!"çok sinirli görünüyordu Kenan onu ilk kez böyle görüyordum.
"Ben seni bekliyorum bunca yıldır Kenan!"sesi çaresiz çıkmıştı İdil'in üzgündü tamam ama bu ona evli bir adamla bu şekil konuşma hakkı vermezdi.

"Bekle dedim mi lan ben! Bir gün seninle iki insan gibi konuştuk mu?"
"Doğru sen hiç bana yüz vermedin."
"Şimdi çık git lütfen. Bir daha da benim bulunduğum ortamlara girmemeye çalış. Kardeşim hatrına sana tahammül ediyordum ama artık yeter! Haddini aştın sen! Evliyim ben evli!" Bunu söylerken alyanslı elini havaya kaldırıp göstermişti. "Çok sevdiğim bir karım var. Beni çirkin bir insana dönüştürmeden güzel bir şekilde çık git hayatımdan!"başta sakin olan sesi sonlara doğru hiddetlenmişti.

Çok sevdiğim bir karım var. Yalan. Şu an o kadın var diye öyle diyor, yoksa seni sevdiğinden değil, çocuklarınızı çok seviyor tamam, sana da ilgi duyuyor belli bu bir şeyler yaşadınız, ama sevmiyor seni.

İç sesime en güzel küfürleri iletecekken Kenan hissetmiş gibi dönüp kapıda onları izleyen bana baktı. Hızlı adımlarla yanıma gelip yüzümü avuçları arasına aldı. Ağzımdan kaçan hıçkırık ile beni göğsüne çekip buz gibi sesiyle konuştu.

"Git artık İdil!"
Kollarımı beline sararken sessizce gözyaşı döküyordum. Kokusu ciğerlerime dolarken sakinleşmeye çalışıyordum.

Odadan çıkan kadınla Kenan'dan uzaklaştım. Dolu gözlerle yeşil gözlerine bakıyordum.

"Ne kurdun kafanda da yaşlarla doldu o güzel gözlerin?"
"O kadın kim Kenan?" dilimin ucuna gelen kelimeler ağzımda acımsı bir tat bırakırken bakışlarımı kaçırdım.

"Güzelim?"elleri ısrarla yüzümü yüzüne sabitledi, yeşil gözleri soru soracasına kısılmıştı.
"O kadın kim Kenan?"dilim varmadı eğer onu seviyorsan demeye.

"Kim olduğunu duydun az önce. Benim için bir hiç o. Asma o güzel yüzünü olur mu?"

Boğazım düğümlenirken bakışlarımı kaçırıp onunla göz teması kurmamak için başımı az önceki yere yaslayıp sakinleşmeye çalıştım.