SADEM

14. BÖLÜM

Merhabalar 😍 biz geldik!!
İyi okumalar dilerim.
29.03.2024
Cuma
01:44

***

Araba yol alırken ikimiz de sessizdik. Daha doğrusu Kenan gerginlikten dolayı sessizliği seçerken ben karmaşık duygulara ev sahipliği yaptığımdan ötürü susmayı seçmiştim. Hoş , konuşsak ne konuşacağız ki.

"Yemek yedin mi?" Konuşmak isteyen bir şekilde konu buluyormuş gerçekten.

"Bu saate kadar aç kalacak değilim."
"Haklısın. Bir şey içmek ister-"
"Hayır, direkt eve gidelim."net sesimle susup arabayı kullanmaya devam etti daha da konuşmadı.

Yaklaşık yirmi dakika sonra büyük kapıdan bahçeye girmiştik. Duran arabadan acele etmeden indiğimde Kenan da yanıma gelmişti bile. Onu beklemeden ilerlediğimde derin bir nefes çekip ardımdan geldiğini duymuştum.

Durgun adımlarla merdiveni çıkıp odaya girdiğimde çantamı trencimi koltuğa bırakıp giyisilerimi alaram direkt banyoya yöneldim.

Hızlı bir duşun ardından odaya geçtiğimde Kenan'ın pijamalarını giymiş koltukta beni beklediğini gördüm. Çantamı ve üstümü kaldırmıştı. Düzen hastası adam.

"Kaçacak bahanen kalmadı. Anlıyorum seni. Dinlemek istemiyorsan daha da ağzımı açmam. Şimdi karar ver."

Geldiğinden beri dinle diye çırpınan adam neden şimdi istemiyorsan anlatmam dedi ki?
"Bakma bana öyle. O kadar kırgın ve hissizsin ki kendimi aşağılık bir pislik gibi hissediyorum. En azından zorlamamam gerektiği kanısına vardım."

Yavaş adımlarla yanına oturdum.
"Dinlemek istiyorum."

Rahatlamış bir tebessüm ile yüzüme bakıp derin bir nefes aldı. Gözleri bu sefer karnıma kaydı.

"Sordum ama kimse cinsiyetlerini bana söylemedi." İçimden derin bir oh çektim. Demek ki evdekiler de oyunuma uyumuştu. İyi.

"Konuşmayacaksın sanırım. Tamam. Söyleme. Ya da canın isteyene kadar söyleme. Sonra söyle ama merak ediyorum."buruk gözlerine ifadesizce bakmak çok zordu ama başardım.

Ve başladı anlatmaya

"O gece." İlk gecemizden bahsediyor olmalıydı.

"Bir ihaleyi kazanmıştık. Aylar süren ikna çalışmaları, toplantı ve tehditlerle."göğsüm sıkıştı.

"İhaleyi kazandıktan sonra yalnız başıma kutlamak için içmeye çıkmıştım. O gece yalnız ihaleyi değil başka şeyleri de kazanmışım. Haberim yokmuş."gülümsedi. İçim kıpır kıpır oldu. Bizden bahsediyordu.

Sırtını Koltuğa yaslayıp bakışlarını odada gezdirdi. Anlatacakları zor gibiydi. Daha da korktum.

"Arada sessiz telefonlar aldım. Bu iş dünyasında tehdit demek. Daha önce de almıştım. Ama bu seferki çok başkaydı. Korku duydum ilk kez.
Kendim için değil. Sen ve bebeklerimiz için. Nefesim kesilir gibi oluyordum. Diken üstündeydim. Sıkı bir arama başlattım ama sonuçsuz kaldı." O şüpheli telefonları, beni görünce sonlandırdığı aramalar bu yüzdendi demek.

"Son zamanlarda iyice bastırdılar. Güvenlik önlemlerini artırdım, şükür kimseye bir şey olmadı. En son şirkete bir zarf gelmiş. İçinde üç kurşun vardı. Üç kurşun."boğazı düğümlendi, gözlerim doldu. Ne yükler sırtlamış omzuna meğerse.

"Ben buradaydım. Gitmedim hiç yurt dışına."
Gözlerim gözleri ile çakıştı. Ne demek gitmedim?

"Öğle arasından çok sonra isimsiz bir telefon aldım. Bize ait olmayan sahte belgelerin resmini atmışlardı. Altında benim imzamın olduğu, ihalenin iptalini isteyen yani çekildiğimizi belirten belgeler. Telefondaki ses yalnız gelmemi söyledi. Söylediği yer şehrin çıkışına yakın bir kafeydi. Gidip konuşup anlaşırız sandım. Çıkarken sadece avukata gideceğim yeri söyledim. Trafiğin sakinleştiği ana yola gelince frenlerim tutmamaya başladı. Uzaktan müdahale ile ben şehrin dışına çıkınca yani hızımı artırınca frenleri devredışı bırakmışlar. O an aklıma sadece sen geldin. Derin bir pişmanlık kapladı içimi. Bana ne olacağı meçhuldü. Keşke gitmeseydim de senin gözünden tek damla yaş akıtacak şeyler yaşamasaydık. Direkt avukatı aradım. Zaten araçta GPS vardı. Durumu anlattım. Kimse bilmesin dedim. Ölürsem zaten ölmüşdür."o an ağzımdan kaçan hıçkırık ile karnıma bir sancı girdi.