ASLAN KRAL

Bölüm 21

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... 50 YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR...

"Kral Demarco, kraliçesinin böyle adice kaçırılmasından yana çok üzüldü" derken Lucius'un yüzünde sahte bir üzgünlük ifadesi oluştu. "Tam da burada ona tehdit oluşturacak olan aslan kralı yendikten ve biricik kraliçesini güvenceye aldıktan sonra böyle bir şey yaşanması-" Bir an durdu ve neşeli bir şekilde gülmeye başladı. "Ama tabi ki bizim için küçük bir ayrıntıyı hallettiğin için teşekkür ederiz, kedicik. Onun bekareti büyük bir sorundu hep"

Ne demeye çalışıyordu? Demarco onu bunca zamandır bu yüzden elinde tutmamış mıydı? Bekaretinin ona vereceği güç için değil miydi?

Lotus, karnına kramplar girdiğini hissediyordu. Lucius ile binlerce defa karşı karşıya gelmişti ve bunlardan hiçbiri onun için iyi bitmemişti. Yara izlerinin çoğunluğu onun sebep olduğu şeylerdi sonuçta.

Bu adam sapık bir sadistti onun ağza alınamayacak iğrençliklerde şeyler yaparak eğlendiğine şahit olmuştu. Jace, onun elinden kaçmayı başarabilen tek kişiydi. Eğer Demarco'nun izni olacak olsaydı Lotus muhtemelen çoktan ellerinde can vermişti.

Genç kadın istemsizce geriye doğru bir adım attı. Kaçma arzusu o kadar büyüktü ki kendisine engel olmakta zorlanıyordu. Bir el onu yakaladığında çığlık atmamak için kendisini zor tuttu.

Sasha'nın içindeki aslan karısının ne durumda olduğunun çok fena bilincindeydi ve öfkesi patlamaya çok hazırdı. Ancak burası hiç de uygun bir nokta değildi.

Lucius'ın sözlerine takılırlarsa onun tuzağına düşmüş olacaklardı. Etraflarında biriken iblisleri hissedebiliyordu. Hayır, bir nedenden dolayı onları beklemişti. Göl onlar için bir şekilde uygun değildi. Bu yüzden bunca zamandır bütün orman yanmış olmasına rağmen onlar o su birikintisine dokunmamışlardı.

Kadının bileğini tuttu ve arkasına doğru sakladı onu. Kendisini hissedebilmesini istiyordu. Burada bu rezil yaratıkla yalnız değildi ve Sasha sonuna kadar onu koruyacaktı.

Onu geri doğru iterek kendisi de bir adım geri çekildi içindeki aslanın tüm itirazlarına rağmen. Bu sefer ne hapsedilmeye ne de ölmeye niyeti yoktu. Dikkatli hareket edecekti. Bu yaratıklar kabul etmek istemediği bir şekilde gerçekten güçlüydüler ve plansız bir saldırı onları mahvederdi.

Ancak elbette ki Lucius onun bu minik kaçma hareketini görmüştü. Dudaklarındaki gülümseme tüm yüzünü kaplayarak iğrenç bir hal aldı. "Korkmana gerek yok, Lotus" dedi neşeli bir şekilde. "Bilirsin ki sana gerçek anlamda zarar vermek isteseydim bunu binlerce kere yapardım."

Bir şekilde Sasha'yı yok sayarak Lotus'u kaile alıyordu ki bu genç kadını daha çok korkutup Sasha'yı da daha çok sinirlendiriyordu. Ancak bu adam ne yaptığını çok iyi biliyordu. Bu oyunlara kanmaması gerektiğini Sasha en acı şekilde tatmıştı. O konuştukça beyninin içindeki çığlığa benzer sesler artıyordu resmen.

Lotus, artık aralarında duran Sasha'yı göremeyecek kadar çok korkmuş bir haldeydi. Ona göre Lucius ile karşı karşıyaydı. Kendisini tutan elden kurtulmak için çırpınmaya başladı. Bunu yapamazdı. Bir kere daha onun bütün o sapık işkencelerini yaşayamazdı. Kaçması gerekiyordu.

Sasha, bir an durup arkasına baktı. Yanlış bir hamleydi. Dehşete düşmüş haldeki koyu yeşil gözleri gördüğü anda bütün odağını kaybetti. İçindeki aslan öfke dolu bir şekilde kükredi ve Sasha ileri doğru bir adım attı.