Son Mesaj|Texting

- 2.1 -

"Nedensizce ısınamadım bu kıza, yapmacık geliyor. Rolü iyi oynayamıyor mu ne?" Kaşlarım çatık bir şekilde dizimizi izlerken bir yandan da Ela abla ile konuşuyordum. Ela ablanın izlediği milyonlarda diziden bir tanesi ortak çıkmıştı. Şimdiyse dün yaptığım kurabiyelerle yanına gelmiş, dizi izliyordum. Ela abla dediğimi onaylayacak bir baş hareketi yaptı.

"Öyle, bakışlarına baksana." Ela abla bir kurabiye daha alıp arkasına yaslanıp, devam etti. "Bir şeyler çevirdiği belli."

Başımı onaylar şekilde sallayıp diziyi izlemeye devam ettim. Ağzıma bir tane daha kurabiye atarken bir yandan da büyük bir ciddiyetle dünyanın en saçma dizisini izliyordum. Birkaç dakika sessizce diziyi izledik. Zil çaldığında kaşlarım çatıldı, birisini mi bekliyorduk?

"Ela abla?" Dedim sokarcasına, Ela abla anlamamazlıkla kaşlarını çattığında oturduğum kanepeden doğrulup kalktım. "Birisini mi bekliyordun?"

"Hayır, kuzum." Hızlıca kapıya yöneldim, önce delikten baktım. Tanıdık bir yüz değildi, sessizce kapıyı açtığımda adamın bakışları beni buldu. Sarı saçları, masmavi gözleri vardı. 1.80 olduğunu tahmin ettiğim adam 30'lu yaşlardaydı.

"Ela abla içeride mi?" Sessizliği bozmasıyla karşımdaki adamı incelemeyi bıraktım. Başımı onaylar şekilde sallayıp geriye çekildim. Karşımdaki adam hızlıca ayakkabılarını çıkarıp içeriye girdiğinde kapıyı kapattım. İkimiz de salona girdiğimizde Ela abla heyecanla gülümsedi. Olduğu yerden hızlıca doğrulup kalktığında şaşkınlığım kat kat artmıştı. "Nasılsın Ela abla? İyi gözüküyorsun."

"İyiyim oğlum, otursana." Heyecanı gözlerinden okunuyordu. Adam gülümseyerek oturduğunda ben de Ela ablanın yanına oturdum. Ela abla gülümseyerek bana döndü. "Alev'cim, bu yeğenim Ateş."

"Alev mi?" Karşımdaki adamın mırıldanır şekildeki şaşırmasını tek ben durabilmiştim. Doğrusu adlarımız ikiz kardeş adı gibiydi. Yapmacık gözükmeyecek şekilde sahte bir gülüş sundum karşımdaki adama. "Memnun oldum."

"Ben de." Diyerek bakışlarımı hala açık olan televizyona çevirdim, çok heyecanlı ilerliyordu. Birkaç saniye daha burda kalırsam gerginlikten ölebilirdim. Olduğum yerden yavaşça doğrulurken eşofmanımın cebini kontrol ettim. "Ela ablam ben iki dakika su içmeye mutfağa geçiyorum, hemen gelirim."

"Peki kızım." Ela ablaya gülümsedikten sonra mutfağa gidebilmek için salondan ayrıldım. Mutfağın içerisinden geçip büyük balkona geçtim. Cebimdeki varlığını kontrol ettiğim sigaramı cebimden çıkardım. Bir sigara çıkarıp dudaklarımın arasında sıkıştırdım, içindeki çakmakla da yaktım. Duman temiz hava ile karışırken bir nefes daha çektim. Balkonun demirliklerine yasladım bir kolumu.

"Sigara içtiğini neden saklıyorsun anlamıyorum." Arkamdaki sesle bakışlarımı sesin geldiği yöne çevirdim. Ateş gülümseyerek yanıma yaklaştığında yana kaydım.

"İlkokul öğretmeniyim ve birkaç hafta önce başladım." Dedim gülümsemeye çalışarak, ardından bu sefer soruyu ben ona yönelttim. "Sen niye buradasın?"

"Ben de tuvalete gittim." Diyerek elini sweatshirt'ünün cebine götürüp bir sigara paketi çağırdı. Küçük bir kahkaha atıp sigaramdan bir nefes daha çektim. Ateş yaktığı sigarayı parmakları arasında sıkıştırdı. "Çok pis sigara kokacağız."

"Birisi kendini feda edecek." Dedim alayla, aslında buna gerek yoktu. Tuvalete gidip bulduğum bir deodorantı üstüme boşaltabilirdim. Ateş gülüp başını onaylamaz şekilde salladı.

"Benim sigara içtiğimi biliyorlar, sorun olmaz." Kaşlarımı çattım, bu adam nasıl bu kadar rahat olabiliyordu? Sigarasından bir nefes daha çekip bakışlarını etrafta gezdirdi. "Ama yakalanmamak istiyorsan hızlıca içeri geçmelisin. Bir su içmek bu kadar sürmez."

"Donuyorum zaten, Hakkari'nin soğuğu da soğukmuş." Diye mırıldandım zorlukla. Saat 2'yi geçtiğinde soğumaya başlıyordu şehir. Sigaramdan son nefesimi çekip balkonun köşesimdeki çöpe attım. Ateş, sigarasının bitmemesine rağmen o da sigarasını söndürdü. Balkondan çıkacağım sırada arkamdan gelen sesle durdum.

"Alev." Bakışlarımı sesin sahibine, Ateş'e çevirdim. Gülümseyerek ellerini cebine yerleştirdi. "Tanıştığıma memnun oldum, sırrın güvende."