Gerçek Hayatım

1.Bolum Hastane

Sigaradan bir duman daha çektim içime.

Saat 12:00 di.

Kendi paramla aldığım evde üzerimde bol beyaz tişört altimdada bol eşofman vardı saat 5 ten beri uyuyamamis göz altımdaki hafif morluklarla yeni bir gundeydim.

Başımdaki hafif ağrı için mutfağa gittim ve bir ağrı kesici içtim.

Bu aralar sürekli kabus görüyor ve uyku haplarının verdiği uyku bile zehir oluyordu.

İki bardak soğuk su ve bir dilim kızarmış tost ekmeği ile kahvaltımı yapmış koltuğa yayilmistim.tam kitabımı açmış okuyacakken telefonum çalmıştı.

Arayana baktığımda kaşlarım çatıldı.

İki yıl önce terk ettiğim ve bir daha gorüşmediğim aile üyelerinden abim arıyordu.

İçimde bir fırtına koptu.

Öfke gözlerime yerleşti.

Katil arıyordu.

Bir masumun katili.Telefonu açtığım gibi konuşup geri yüzüme kapattı.

"*****Hastanesi'ne gel"

Çatılı olan kaşlarım daha da çatıldı ve siyah hırkamı giyip telefonumu aldım.
Evden çıkıp taksiyi beklemeye başladım.Taksi gelince hastaneye geldim.

Tam kapıda onu görünce sakin kalmaya çalışarak yanına gittim.Beni görünce hastaneye doğru yürümeye başladı topallayarak ve bende arkasından.

"Eee ben yokken başkalarının altinada girdin mi?"

Sakin olmaliydim.Bilerek yapıyordu ve ilaçlarım yanımda değildi.

"Eee ben yokken başkalarını koynuna sokuyor muydun?"

Sinirle bana döndüğünde önüne geldiğimiz kapının kulpunu indirdim ve gıcık bir bir gulumsemeyle içeri girdim.

Hemen ciddi ifademe büründüm.

İçerde doktorun önündeki üçlü koltukların birinde annem ve babam diğerinde bir siyah saçlı ve koyu kahve yaklaşık 45 li yaşlarda bir bir kadın ve onun yanında 45 li yaşlarda aynı benim gibi kahve renkli saçlar ve kahverengi gözlere sahip yapılı kaslı ve dik duruşuyla yakışıklı bir adam ve onun yanindada kot dizlerinin biraz üstünde biten askılı çiçekli ve göğüs dekoltesi olan bir elbise giyen kıza baktım.

Yaşına göre bir tık fazla makyajı ve maşalı saçları vardı.Anneme çok benziyordu.

"Herkes toplandigina göre kanları alabiliriz."

Abimin sesi duyuldu arkadan.

"Karışan bebekler için DNA testi yapilcak kurtuluyoruz senden"

Hiç istifimi bozmadan doktora döndüm.

"Kan yerine saçtan alabilir misiniz?"

Bunu duyan babam gulumsemisti.Gulumserdi tabiki.Sonucta şaheserleri gizliyordum.Karsi taraftaki adamsa anlamak ister gibi bir bana bir ona bakıyordu.

Karşı tarafın ve doktorun kasları çatıldi.Bense dümdüz bakıyordum doktora.

"İğneden korkuyor musun?,Merak etma acıtmam."

"Sizle bir alakası yok istemiyorum sadece sacimizdan bakın"

Doktor tam ağzını acmisken karşı taraftaki adam makası aldı ve saçınin ucundan kesti.Bemde aynısını yaptım.

Kız ise ben sacimdan kesmem diyip babamla kan verdi.

"Sonuçlar 2 saate çıkar"doktorun lafıyla annem kalkıp kızı alarak odadan çıktı abimee peşlerinden gitti.Babamsa oturuyordu.Gidip yanına oturdum.