Gerçek Hayatım

4.Bölüm: Fotoğraf

Kısa bir bekleyişin ardından ilk hamle ondan gelmişti.Sağ eliyle yumruk atmaya çalışınca geri çekildim.

Yaralıydım.Her ne kadar iyi dövüşsemde eşit şartlarda değildik.Ben fazlasıyla yaralıydım.

Önce hamlelerinden kaçıp onu yoracak sonra atak yapıp onu yere serecektim.

İlahi Bakış Açısı

Askerler kafalarındaki soru işaretleriyle maçı izliyorlardi.O sırada yanlarına iki adam geldi.

"Sence kim alır?"dedi kumral olan.Esmer cevap verdi.

"Çok çelişkili bir soru bu ama yaralı olmasaydi Asya kazanabilirdi."

"Bence o adam alır.Aynı onun gibi iyi dövüşüyor ama Asya yaralı o yüzden diğer adam alır."

"İki aşık karşı karşıya desene."

Askerlerin kulakları onlara dikkat kesilmişti.

"Yok be ne aşkı.Aralarında başka bişey var bunların.Kimse bilmiyor ama işin içinde abisinin de olduğu söylentileri var.Sadece 2 yıl önce yani Asya burayı terk ettikten kısa bir süre sonra abisinin onu bulduğu söyleniyordu.O söylentilerin olduğu gün abisi yani Arda sabah çıkmış akşama doğru yanında iki adamla birlikte gelmişti.Ardanin elleri ve üstü başı ayağına kadar kan,adamlarin birinin elinde üzerinde kan olan bir demir sopa vardı diğeri ise ter temizdi.İşin garip yanı babası ahmette asla sir saklamayan arda o gün çok sınırlı ve babasının karşısında oldukça garipti."

Askerlerin kasları iyice çatılıyordu.

"Hadi canım Ahmet Bey bunu görmedi mi?"

"Yok oğlum o gün Ahmet Bey'in işi vardı burada değildi.Zaten herkesi bağırarak uyardı ve tembihledi.Kimsede Arda'nın korkusundan Ahmet Bey'e bişey anlatmadı ama o günden sonra su kafesteki adamla Arda'nın arasında buz gibi dağlar örüldü."

"Kafesteki adamı dövmüş olmasın?"

"Yok Ardadan sonra o geldi ama yüzünde çizik bile yoktu ama olaylar Asya gittikten sonra olduğu için herkes Arda'nın bu işte bir parmahi olduğunu söylüyor."

"Kimin kanı acaba?"

"Ne biliyim?"

O sırada dövüş şiddetlenmiş ve Asya atak yapmaya başlamıştı.Bununla birlikte sesler dahada yükseldi.Sesler yükselince iki adamda konuşmayı bırakıp kafese odaklanmıştı.

Asya'dan

Hamlelerini geçiştirirken arada canını yakacak şekilde vuruyordum.En sonunda sinirlenmiş ve kontrolsüzce hamle yapmaya başlamıştı.

Ben dövüşte öfkemi avantaja çevirirdim ama o adam bunu yapamıyordu.

Kontrolünü kaybetmiş gibi bir oraya bir buraya yumruk savuruyordu.Bense sakince karşılık veriyordum.

Sağ eliyle yumruk atacakken elini tutmuş ve kafa atmıştım.Geriye doğru sendelerken tam tekme atacaktım ki ayağımı tutup kendine çekti.Yere düşmemek için tek ayağımla sıçrayarak ona yaklaştım.

Ah hayır çok yakındık.

Kusmak istemiyorum burada olamaz!

Hemen yakasından tutup tekrar kafa attım.Ayağımı bırakıp geriye sendelerken yüzüne sert bir yumruk attım.yere düşünce hemen sırt üstü yartidim ve karnına oturdum.Once göğüs kafesine bir yumruk attım.Sonra tekrar tekrar ve tekrar.Yuzune sürekli yumruk atmaya başladım.Gözü hafifçe kapanıyordu.

Ayağa kalktım.Tam tekme atacakken ayağımı tuttu.

"Dur artık."

Yüzünde kan vardı.Hafif yana dönüp soluklanmaya ve kusmaya başladı.Kan kusuyordu.