Önümde duran ihtişamlı eve bakıyordu.İki katlı güzel ve ferah görünen bir villaydı.
"Baştan söyleyim.Bu evden kovulmak için herşeyi yapıcam."
Mehmet beye yönelik söylediğim şeyle ikiside güldü.
"Ne kadar uğraşırsan uğraş bu evden kovulmiyacaksın."
"Görücez"
Evin kapısına doğru yürümeye başladık.Bu evden kovulmak için herşeyi yapmam lazımdı.Ben yeni bir aile istemiyordum.
Kapının önüne gelince zile bastık.Kapı hastanedeki kadın tarafından açıldı.Bana bakıp gülümsedi ve konuşmaya başladı.
"Hoşgeldiniz.Hadi yemekler soğumasın.Hadi kızım."
Ona soğuk gözlerle baktım.Buraya gelmeden önce kaldığım eve uğramıştık.Biraz kıyafet alıp kısa bir banyodan sonra yola çıkıp buraya gelmiştik.
Biz içeri girince önden Murat bey ilerlemeye başladı.Bizde onu takip ettik.
Salona geldiğimizde masada güzel ve çeşit çeşit yemekler masanın yanındaki koltuklarda da 4 erkek oturuyordu.Beni asıl şaşırtan biri hariç hepsi annesine benziyordu.Biride bana çok benziyordu.
Acaba ikizim mi?
Erkeklerden biri yaklaşık 29 yaşında ve heybetli bir vücuda sahipti.Digeri ise yaklaşık 27 yada 28 yaşlarında sert yüze sahipti.Bana benzeyen çocuk ise bana gülümseyerek bakıyordu.Buyuk ihtimal benim gibi 17 yaşındaydı.Digeride bizden küçük 14-15 yaşlarındaydı.
O kadar çocuğa rağmen kadın genç duruyor.
Kimseden bizde koltuklara geçip oturduk.Camdan dışarıya baktığımda güzel hamak ve armut koltukların bulunduğu kenarları çiçeklerle kaplı ferah bir bahçeye benziyordu.Ayak sesleri duymamla kapıya baktım.Tatlı bir teyze elinde ekmek sepetiyle gelip masaya bıraktı ve geri gitti.
Evde çalışan var!
Allah aşkına bu ev nasıl geçiniyor?
Şaşkınlıktan kalkan kaşlarımı indirip boğazımı temizledim ve Murat beye döndüm.
"Yanlış anlamayın.Art niyetim yok ama bu evi nasıl geçindiriyorsunuz?"
Gülümseyip cevap verdi.
"Oğullarımda destek oluyor"
Anladım dercesine kafamis salladım.O sırada Murat bey boğazını temizleyip tekrar konuştu.
"Kızım bu annen Selma,En büyük abin burada değil birazdan gelir.Diger abin Alp Yüzbaşı 29 Diğer abin Ege 28 biliyorsun zaten ve son abin Yiğit Savcı 27 İkizin Mert senin gibi 17 yaşında polis olmak istiyor ve 15 yaşındaki kardeşin Deniz oda aşçı olmak istiyor."
Bir abilere birde Selma hanıma baktım.
"Maşallah"
Tepkime gülmüşlerdi.
"Sen kızım? Biraz kendinden bahset."
"17 yaşındayım adım Asya öyle çok anlatılacak bişey yok zaten Eşiniz herşeyi anlatmıştır."
"Yani evet herşeyi anlattı ama sonuçta herşeyini bilmiyoruz birazda sen anlat"
"Siz sorun"
"En sevdiğin renk?"
"Siyah mavi mor"
"En sevmediğim renk?"
"Pembe turuncu kırmızı ve tonları."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Hayatım
Teen FictionBen hayatıma kimseyi kabul edemezdim. Ben kusurluydum. Ben farklıydım. Ben kirliydim. Ben bir katildim. Ve herşeyden önce ben kendimden vazgeçmiştim. Not:alışılmışın dışındadır.Lutfen bir şans verin🌸
