akesh pov.......
එයා නැතුව මගේ ජිවිතේ හරියටම මාසයක් ගෙවිලා .මේ මාසේ මන් හුස්ම ගත්තේ කොහොමද කියන්නවත් මම දන්නේ නැ.එත් උඹ නැති ජිවිතේ මට අපායක් වගේ බන්
මට මගේ මැණිකව ඇත් කරන්න පොඩි හේතුවක් තිබ්බා.එත් එක මේ තරම් දරුනු වෙයි කියලා හිතුන් නැ.මට සමාවෙන්න මගේ මැනික.
මේ හැමදෙම වුනේ මම මුලින්ම කැම්පස් ගියපු දවසේ.මම හැමදෙම හරියට කර ගෙන ඇවිත් තිබුනත් එත් වැරදුන තැනක් තිබ්බා.ඒ මට කෙනෙක් අමතක වුනා.ඔව් එයා තමා.වෙන කවුරුත් නෙවෙයි ඒ ඒ මගේ පලවෙනි ආදරේ දිනුකි .
ඔව් එයත් කැම්පස් ඇවිත්.අවුරුදු 3කට පස්සේ එයාව මම ආයෙම දැක්කා.එයා හිටියේ මට එහා පැත්තේ.මම එක පාර ලෝක දෙකක හිර වුනා වගේ දැනුනා.කතාවක් තියෙනවනේ තමන්ගේ පලවෙනි ආදරේ අමතක කරන්න බැ කියලා.ඒ කතාව ඇත්ත කියලා ඔප්පු වුනා.
එයා ඉස්සර වගෙම තවත් ලස්සන වෙලා .එයාගේ හිනාව .ඒ හැමදෙම ඒ වගෙම තියෙන කොට එක දෙයක් වෙනස් වෙලා තිබ්බා.ඒ මම වෙනකෙක්ගේ වෙලා.අපි වෙන් වෙලා තිබ්බ එක විතරයි.ඒ හැමදෙම අස්සේ මට මතක් වුනේ මගේ අනූව.එයාගේ ආදරෙයි මෙයාගේ ආදරෙයි වෙනස මට මතක් වුනේ මගේ ඇගිල්ලේ තියෙන මුදුව දැකලා.
"අකේෂ් ......ඔයා තාම මාත් එක්ක තරහින්ද "
"අනේ නැ.දිනුකි .කොහොමද ඔයාට "
"මම හොදින් ඉන්නවා.ඉතින් ඔයාට කොහොමද අනේ"
"වරදක් නැ ඉන්නවා ඉතින් "
"මේ ඔයාගේ නම්බර් එක දෙන්න පුලුවන් ද"
"සොරි වෙන වෙලාවක දෙන්නම්.අපි දිගටම හම්බෙනවානේ .මම යන්නම්"
එයාට සමුදිලා ආවාට මගේ හිත එයා ගාව නතර වුනාද කියලා හිතුවත් එක මට සැකයක් වුනා.මම ගෙදර ඇවිත් කල්පනාවට වැටුනා.
මට එක දෙයක් සැක හැර දැන ගන්න ඔනේ වුනා.මගේ මුලු හිතම වගෙම මගේ ආත්මෙම අයිති කාටද කියලා.ඉතින් මන් ගත්ත මෝඩ තීරණේ තමා අනූව ටික කාලයක් ඇත් කරලා බලන එක.
ඒ දේ ඒ විදිහටම වුනත් ප්‍රතිඵලය අසාර්ථක වුනා.මම ඒ වෙලාවේ තමා දැන ගත්තේ දිනුකිගෙයි අනූගෙයි වෙනස.
YOU ARE READING
The Miracle eyes✅
Fanfictionහිත හයිය නම් ජිවිතේ දින එක ගේමක් නෙවේ. ඔයාට ඕන දේකට මම ඉන්නවා. ඔය ඇස් අයිති මට, මටම විතරයි. ඒක මතක තියාගෙන වැඩ කරන්න.
