"අනූ මොකද කියන්නේ අපි හෙට යන්ද,මට මුන් අපේ ඒකාට කරන දේවල් බලන් ඉන්න බැ බන්"
"අපිටත් එහෙම තමා,ඒත් අපි හදිසියේ ගියොත් අපේ එකාට අවුලක් වෙයි නේද"
"අනේ බන් මටනම් තවත් ඉවසන්න බැ බන්,මගේ පපුව හිර වෙනවා මේවා බලන් ඉදලා"
"ඒ,..පොඩ්ඩක් හිටපන් ,උඹට මට මොනා හරි කියන්න තියෙනවද රිත්මි "
මායි රිත්මියා හිටියේ කඩේ යන ගමන්.අපි ගල්විහාරේට ගිහින් ආව ගමන් බටකොල ආච්චි අපේ ඒකාට පතුරු යන්න ගැහුවා.අරා අංගනාව ලගින් හිටියේ නැ කියලා. අනික එකි මොකිද අපි මොකද එක එක ඒවුන් රකින්න..එත් මට හිතෙනවා රිත්මියා මට හන්ගන මොනා හරි තියේ කියලා.
"අනූ ...මම ..හිතන්නේ .. මම "
"ඕව් ඉතින් ඔයා ,මොකක්ද ?"
"දසුන්ට කැමති,මට එක තේරුම් ගන්න ටික කාලයක් ගියා ,මම හිතුවේ ඒක ආකාර්ශණ්ය කියලා,එත් පස්සේ තේරුම් ගත්තා මම ඒයාට අදරෙයි කියලා,"
"මේ විහිලු කරන්න එපා. "
"විහිලු නෙවෙයි අප්පා,අනේ අපේ අයියාට කියන්න එපා බන්,මම දසුනාට කියන්නෙ නැ මම එයාට කැමති කියලා,ඒක රහසක් ඔයාගෙයි මගෙයි"
"අනේ මන්දා බන්,බලමුකෝ මොකක්ද වෙන්නේ කියලා.අපි අපේ එකා අරන් යන්,ඌන්ගේ අම්මාට පන නැ කොල්ලාව බේරා ගන්න"
නැ ඇත්තට ඇන්ටිට පන නැ තමන්ගේ දරුවා වෙනුවෙන් කතා කර ගන්න.ඒකි ඇත්තටම අපේ එකා ගැන හිතනවා කියන්න තේරෙනවා එත් මේවගේ අවසානයා ,හිතන්න් බැ.
අපි දසුනාගේ හත්මුතු පරම් පරාවටම දෙහි කප කප ආවා.ආ කියන්න බැරි වුනා අද ඇට මොඩි කස්තිරමක් අල්ලන්න ඉන්නේ. ඔයාලත් එන්න අනේ බලන්න අපේ එකා වෙනුවෙන් ඕන දෙයක් කරනවා.
"මේ කට්ටියම ලැස්ති නේද,වැඩේ ගානට දෙන්න ඔනේ,ආය දෝබෙන් යන්න"
"වැඩේ හරි කියමුකෝ එත් අර නාකි මගුලට පේශර් නැග්ගොත් "
"පෙත්ත තියපන් දිව යටින්,ඇයි යකෝ"
"මේ නංගි ,දැන් තොපිට ශුවර්ද මේ වැඩේ හරි යයි කියලා.අනික අපි ඉන්නේ වුන්ගේ තැනක"
YOU ARE READING
The Miracle eyes✅
Fanficහිත හයිය නම් ජිවිතේ දින එක ගේමක් නෙවේ. ඔයාට ඕන දේකට මම ඉන්නවා. ඔය ඇස් අයිති මට, මටම විතරයි. ඒක මතක තියාගෙන වැඩ කරන්න.
