24. DÖNGÜ

1.1K 49 32
                                    


Yıldıza basmayı ve satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutmayın. 💕

Keyifli okumalar 🧡


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🍸


24. DÖNGÜ


Tüm bedenimi tatlı bir yorgunluk sarmıştı.

Sahte olan evliliğimiz sanırım artık sahteliğini gidermiş ve hatta sınırlarını tüm çıplaklığıyla kaldırmıştık. Hatta öyle ki bunu kutlama işini biraz abartmış ve sabahın ilk ışıkları ile anca birbirimizi rahat bırakarak yine de asla temas etmeyi kesmeyerek uykuya teslim olmuştuk.

Yorgunluğumuz çok fazlaydı evet, birbirimizi resmen tüketmiştik. Yine de bu bahsettiğim tükenme yanlış anlaşılsın istemezdim. Tüm kaslarımın hatta tüm tüylerimin bile harekete mecali kalmamıştı. Gece yine de tüm zihnimde ve biliyorum ki tüm hayatım boyunca bile hatırlayacağım güzel bir an, arzu dolu dakikalar olarak yer edecekti. Evet, kesinlikle o dakikaları o şekilde hatırlayacaktım.

Çıplak sırtımda gezinen tatlı bir esinti ile hareket etme güdülerim devre dışı olsa bile gözlerimi kırpıştırarak açabildim. Karşımda tüm çıplaklığıyla pardon tüm ihtişamıyla duran Hisar da henüz yattığı haliyle duruyordu. Sadece bana doğru hafif bir açıyla uzanmış ve dirseğinden destek alarak başını eline yaslamıştı.

Bana yüzünde pek de görmeye alışık olmadığım bir ifade ile, memnuniyet ve gülümseme ile bakıyordu. "Günaydın, Serçe" dedi hala geceden kalma gibi çıkan sesiyle.

Bakışları benden de bir karşılık bekler gibiydi.

"Günaydın" dedim. Kaşları hafif çatılır gibi oldu. Yüzündeki gülümseme silinmedi ama sanki gölgeler geçer gibi oldu.

Hayırdır der gibi göz kırptığımda sanki beklediği karşılık bu değildi. Bana kalırsa az evvel söylediğim günaydın bile beklediği cevap değilmiş gibiydi.

"Kalkalım hadi" dedi, cidden kalkmak için hareketlendiğinde.

"Hisar," dedim o yataktan kalkarken. Altında sadece baksırı ile banyoya doğru adımlarken omzunun üzerinden bana baktı. "Bir şey mi oldu?" diye sordum.

Başını iki yana salladı. Dönüp banyoya girdi. Kapıyı kapatacağı sırada durup bana baktı. "Nasılsın?" diye sordu anlamadığım bir şekilde.

Nasıl mıydım? Nasıl olmam gerekiyordu? Yeni uyanmış bir kişi gibiydim işte. Nasıl olacaktım başka?

Dediğine anlam veremeyerek başımı hafifçe salladım. "İyiyim, gördüğüm gibi her zamanki gibiyim."

BEYAZ KAFESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin