Victory kickoff:Üçüzlerin Meleği

18. Bölüm

Herkese selam. Yeni bölümle karşınızdayım. Yaz gelince daha çok bölüm atarım. Neyse iyi okumalar ❣️

"May uyan artık."
Ouzou'nun sesine uyandım. Yataktan kalktım ve geceden hazırladığım eşofmanı ve tişörtü üstüme geçirdim. Odadan çıktıktan sonra banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Aşağı inip mutfağa doğru ilerledim. Üçüzler beni salona çağırdı.

Salona gittiğimde üçü yanyana duruyorlardı. Ne olduğunu sordum. Cevabı Kota verdi. "Sana bir sürprizimiz var."dedi. Çok heyecanlanmıştım. Ryuuji konuşmaya devam etti. "Elini uzat, gözünü kapat."dedi. Söyleneni yaptım. Elimde bir şey hissettim. Gözünü aç dediklerinde elime baktım. Bu bir kolyeydi. İnce bir zincirin ucunda yıldız olan bir kolyeydi. Kota'nın kolyesini beğendiğimi biliyorlardı. "Sizi çok seviyorum."diyerek sarıldım. Ardından kolyeyi taktım."Çocuklar hadi yemek hazır."bu lafı duyunca aciktigimi fark ettim. Mutfağa hızlıca koştum.

Yer seçmek için az bir zamanım vardı. Sağ tarafa geçtim. Yanıma Ouzou oturdu. Ryuuji ve Kota karşımıza geçti. Annemiz patatesli yumurta yapmıştı. Teşekkür edip yemeğe başladım.

Yemek bittikten sonra Erika'ya mesaj attım.

Havaalanına geçtiniz mi?

Evet. Sizi ve Reika'yı bekliyoruz.

Erika'nın mesajını üçüzlere söyledim. Arabada ön koltuk için savaş çıkacaktı. Annemizle vedalaştık. Ona en son ben sarıldım. Kulağıma şunları fısıldadı. "Seni çok sevdiğimi bil. Sen benim bitanemsin. Favorim olduğunun farkındasındır. Seni seviyorum."dedi. Ben de onu sevdiğimi söyledim.

Havaalanına gitmek üzere arabaya bindik. Ön koltuğu Kota kapmıştı. Ryuuji ve Ouozu'ya dönerek "Dur tahmin edeyim, ben sizin ağabeyinizim geçin arkaya mı dedi?"dedim. "Bir Dünya Klasiği artık."dedi bıkkın bir şekilde Ouozu. "En azından siz nadir de olsa binebilirsiniz. Benim yok yaşım tutmuyor. Yok boyum kısa."dedim. Kıkırdalılar. Babamız müzik açtı. Ouozu kendi halinde camdan dışarı bakıyordu. Ryuuji ile babam İstanbul hakkında konuşuyorlardı. Kota telefonundan FIFA oynuyordu. Ben de ona katılmayı teklif ettim. Beraber oynamaya başladık.

Havaalanının önüne geldiğimizde son golümü attım ve 15-12 kaybettim. Diğerleri ile buluştuk. Babamızla vedalaştık. Bavulları üçüzlere kitledikten sonra Erika ve Reika ile havaalanını fethetmek üzere yürümeye başladık.

Havaalanı çok büyüktü. Birçok dükkan vardı. Bir tanesine girdiğimizde Kota beni aradı. Açınca yüzümü buruşturdum. Bağırıyordu. "Çabuk uçak kapıları açtı. Gel."dedi. "Bağırmazsan mükemmel olacak biliyor musun?"derken kapattı.

Onların yanına doğru koşmaya başladık. Uçağa binince derin bir oh çektim. Aoto ve Shou ile yan yana oturmuştuk. Sohbet açmak için "Bu senin ilk uçak yolculuğun mu?"diye sordum. Arkadan Ouzou kanguru gibi konuşmamıza atladı. "Yok May geçen sene yüzerek gittik İspanya'ya."dedi. Üçüzler beraber güldüler. Biraz utanmıştım.

Yol çok uzundu. 10 saatlik bir yola nasıl katlanabilirim? Uçaktaki yemekler ise berbattı. İstanbul'da yemek yemeyi iple çekiyordum. (Oturma düzeni Shou-Aoto-Mayako üçüzler birlikte Erika-Reika-Tagi) Aoto hiç konuşmuyordu. Tagi'nin yanına gidip ona benle yer değiştirip değiştirmeyeceğini sordum. Kabul etti ve ben kızların yanına geçtim. En azından yol biraz daha eğlenceliydi.

Uçaktan indiğimizde uzun bir süre oturduğum için yürümeyi unutmuş gibiydim.

Saat gece on ikiydi. Otele geçtik. Üçüzler ve ben aynı odada. Kızlar beraber. Shou ise Aoto ve Tagi ile kalacaktı.

Odaya geçtiğimizde üç yatak vardı. İkisi tek kişilik biriyse çift kişilikti. Ben hemen gidip tekli yataklardan birini kaptım. "Ben yatıyorum. Size mükemmel(!) geceler."diyip güldüm. "Kota bize sakın ağabey muamelesi yapma. Mayako'yu hastaneye götürdüğümüz zaman ben ikinizle de uyumak zorunda kaldım. Üzgünüm ama bu yolda berabersiniz."dedi Ryuuji ve tekli yataklardan sonuncusuna geçti. Ouozu ve Kota bu laftan sonra birbirlerine baktılar. Kota elini alnına vurup "Olamaz. Danışmayı aramalıyız."dedi. Oradan lafa atladım. "Üzgünüm ama sabah en erken sekizde aramalısınız."dedim. "Ah gerçekten mi? Bana hiç öyle bakma Kota. Ben sanki çok istiyorum beraber uyumayı."dedi Ouozu. Ardından tartışma çıkmaması için ışığı kapatıp iyi geceler dedim.