Aşkın esaretine kan döküldü
Sevdim .... (Taladro)
Doğum anı...
.
.
.
"Ah!"
Mahir,hızla benim yanıma gelmişti.
"Ne oldu?! Bebeğim söyle bana?!! Ben konuşmadan suyum gelmişti.
"S!KTİR HAYIR ŞİMDİ OLMAMALIYDI HAYIR!!."
Mahir, cebinden telefonu çıkarmıştı, ve sonra kulağına götürüp konuşmaya başladı. O sırada gözü bendeydi.
SELİM!! NERDESİNİZ?! ..ÇABUK BURAYA DOKTOR YOLLAYİN HİZLİ OLUNN!!
"M-mahir noldu?"
"Yok birşey bitanem! Gelecekler şimdi sakin ol!" diyerek,beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Bana ne kadar sakin ol desede o baya telaşlıydı.
"M-m-mahir C-canım çok yanıyor"demiştim, can havli ile bağırırken.
"Şşş,dayan bebeğim derin nefes al ! NERDE BUNLAR!.
Mahir,tekrar sağ kolu Selim'i arayarak,
"SİZİ P!ÇLER NERDESİNİZ? ÇABUK OLUN" demişti.
Mahir, telefonu kapatmış bana dönmüştü ,etrafa bakıp .
"Doktor, doktor yok mu? Diye kükremiş âdeta.
"Hızlı ol! D-dayanamıyorum! Ağğğ!!! "
"Abi geldik!!Doktor getirdim. Şurda bir güvenlik kulübesi var,yengeyi oraya götürelim" demişti,Mahir'in sağ kolu.
"Tamam hadi!!" demiş Mahir beni kucagına alarak kulübeye taşımıştı.
" Derin nefes al bebeğim! Hadi şimdi ıkın güçlü ol! Hadi ıkın!
"AHH!" canım fazlasıyla yanıyordu. içimde büyüyen acı, artıyordu.
"Hadi ıkın Deva!! Daha güçlü!!"
"MMMM!!!"
"Kafası gözüktü Deva hanım !! Daha hızlı lütfen hadi!!" diyordu, doktor ama birde bana sorun.
"MMMM!" kanter içinde kalmıştım.
Mahir, ellerimi tutarak benim terimi siliyordu.
"Deva,hadi bak oğlumuz çıkmaya başladı.Hadi daha fazla ıkın daha fazla!!
Olabildiğince ıkınıyordum.
"MMMMM!!!"bir süre sonra ağlama sesi duyduk ve içimde hissettiğim boşlukla rahatladım ama aynı zamanda bilincim kapanmıştı.
(Mahir'den)
Oğlum doğmuştu , o kadar güzeldi ki.
Ben baba olmuştum. Böyle bir şey miydi, baba olmak.
Deva'm bayıldıgı için, hemen doktor kadın oğlumu bende, Deva'mı alıp hastaneye gitmek için arabaya binmiştik.
Herşeye rağmen, hayata tutunup bize hayat olan oğlum.
HOŞGELDİN EMİR ARSLAN...
.
.
.
.
.
.
.
Bir süre sonra...
Hastanede ,açmıştım gözümü. Daha getirmemişlerdi bebeği.
Bebek,sahi ben doğurdum ama benim olmayan,hayatımı mahveden bebek.
Oğlum diyemiyordum,ne acı ben anneydim ama işte,tec*vüz sonucu olan bir bebekti o.
Kabullenemiyorum, Allah kahretsin!!!
Mahir Arslan'ın, oğluydu o asla annesi olamazdım. Onu sevemezdim.
Dogurdugum çocugun, ondan olması ondan bir parça olması bile ,nefret etmeme yetiyordu.
Düşüncelerle boğuşuyorken, odanın kapısı açıldı.
Doktor yanıma gelerek, tedavimin bittiğini ve artık taburcu olabileceğimi söyledikten sonra, çıktık hastaneden.
Eve gelir gelmez, yüzlerine bile bakmadan yukarı çıktım.
.
.
.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 HAFTA İÇİNDE OLANLAR...
Alışmıştım, artık her şeye Mahir'in emirlerine ,bağırmalarına ama oğlu olduğundan beri daha iyiydi.
Şuan ,oğlunu emziriyordum.
Onu kabullenmedim, kabullenmiyeceğim.
onuda bebeğini de istemiyordum ve buradan kurtulacağım günü merakla bekliyordum...
DEVAM EDECEK... 🦋✍️
OYLARINIZI VE YORUMLARİNİZİ BEKLİYORUM💥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴇsᴀʀᴇᴛ//sᴀᴘʟᴀɴᴛɪ(+18) BİTTİ
RomanceŞehrin tüm, kadınları benim tohumumu taşımak için can atarken mi? Çok yazık! " demesi ile sinirden içi içini yemekte olan genç kadın. "Bıktım, gerçekten bıktım.O çocuğu aldıracağım. Ve asla seninle evlenmeyeceğim" demişti. Deva hızlıca söyledik...
