İtoshi Rin X Y/N | Blue Lock

27

Y/n berbat bi okuldan sonra hızlıca evine varmıştı. Saatlerce oturup olanları düşündükten sonra sinirine mukayyet olamayıp ortalığı dağıtmaktan çekinmemişti. Tüm sinirini etraftan çıkardıktan sonra telefonunun çaldığını anladı.

Açtığında y/n yi hastaneden arıyorlardı.

Y/n sinirle iç çekip telefonu açtı.

Y/n: efendim?

Hastane: y/n ile mi görüşüyorum?

Y/n: evet.

Hastane: üzgünüm, ama babanızın durumu gittikçe kötüleşiyor. Dün bir kaç saniyeliğine kalbi durdu bu yüzden yoğun bakımına almak zorunda kaldık.

Y/n: anladım.

Hastane: üzgünüz ama yapabileceğimiz bu kadar. Babanızın daha çok yaşayacağını düşünmüyoruz.

Y/n: sorun yok, sonuçta elden bu kadar gelir.

Hastane: diyeceklerim bu kadardı, kendinize iyi bakın...

Y/n telefonu kapattığı gibi sinirle duvara fırlattı. Telefon tuzla buz olmuştu. Ah ,tanrım! Sanki hiç derdim yokmuş gibi birde bu çıktı!

Sakinleşmek için banyoda yüzünü yıkayıp bir süre aynadan kendine baktı. Maskesinin yüzünden yavaş yavaş çıktığını hissedebiliyordu.

...

Rin mutluydu. Çünkü nefret ettiği kişiyi yenmişti. Onun söylediği tüm yalanlar ortaya çıkmış, herkes gerçek yüzünü öğrenmişti. Fakat eve geldiğinde saenin hiç mutlu olmadığını görmüştü. Sebebi belliydi aslında...

Rin: neden bu kadar üzgünsün?

Sae: y/n...

Rin: ahh, gerçekten mi?

Sae: y/n ile ayrıldık.

Rin şaşırmıştı. Aralarının kötü olacağını tahmin ediyordu fakat ayrılma ihtimallerini hiç düşünmemişti.

Aslında  işine gelirdi... sonuçta abisini de kurtarmış oldu.

Sae: y/n o kadar iyi oyunculuk yaptı ki... ama onlar nasıl yayıldı hiçbir fikrim yok.

Rin: sana bişey deyimmi?

Sae rine 'de' dermişçesine baktı.

Rin: y/n nin gerçek yüzünü ben yaydım desem... Bana inanırmısın?

Sae:ne?!

Rin: baştan beridir onun nasıl biri olduğunun farkındaydım ve bir süredir onun gerçek yüzünü ortaya çıkarmak için uğraşıyordum. Şimdi ise istediğime ulaştım.

Sae: neden bana hiçbirşey demedin?

Rin:  y/n ye o kadar bağlıydın ki beni yine eskisi gibi kenara atmaya çalışırdın!

Sae rinden gözlerini kaçırdı ve yere baktı. Sanırım bu sefer rin haklıydı...

Sae:ben... gerçekten üzgünüm...

Rin: özür dilenecek birşey yok. Olan oldu.

Rin bunu derken saeye bakmıyordu ve ardından odasına çıktı.

...(diğer gün)

Y/n erken kalktı. Aslında okula gitmemeyi düşündü ama gelişmelerden haberi olması lazımdı.

Kahvaltı yapmayı ihmal ederek, çantasını alıp evden çıktı. Kulaklığını da takıp yürümeye başladı. Bugün okula erken gidecekti. Çünkü geç giderse o gereksiz gözlerin üzerinde olmasını istemiyordu. Erkenden gidip hemen sınıfına sıvışacaktı.

Sınıfa girdiğinde yalnız olmayı bekliyordu ki tahmin edilebilecek kişiyi gördü.

Rin... y/n nin tüm amaçlarını yok eden kişi...

Rine yandan bi bakış stığ yerine geçti.

Rin: erken geleceğini tahmin etmiştim.

Rinin bir eli çenesinde, y/n ye sırıtarak bakıyordu.

Y/n ise duymamazlıktan geldi.

Rin: dün sana mesaj attım. Neden bakmadın?

Y/n başta hiçbirşey demeyecekti ama sonra rinin onu salmayacağını anlayınca cevaplamaya karar verdi.

Sessiz bir tonla:

Y/n: telefonum kırıldı.

Rin: nasıl becerdin?

Y/n: bi anda kırıldı işte.

Y/n nin kavga çıkarma gibi bir amacı yoktu. Rinden nefret ediyordu ve rin y/n nin tüm herşeyini kaybetmesine sebep olmuştu. Ama y/n yinede kavga çıkarıp daha da düşmek istemiyordu.

Rin: sae ile ayrılmışsın.

Y/n: artık onunla sevgili olmamın bir anlamı yoktu. Herşet ortaya çıktı sonuçta. Daha da uzatıp onu üzmeye gerek yok.

Rin: yapacağını yaptın ve hala onu düşünme eğilimine mi geliyorsun? Buna hakkın yok!

Y/n: evet, onu sadece kendim için kullandım ve onu üzdüğümünde farkındaydım. İnan ki onu üzmek istemezdim ama onu kullanmam lazımdı.

Rin: sonuçta işe yaramadı ama...

Y/n rine rinin görebileceği en soğuk bakışı attı ve sonra önünde dönerek:

Y/n:ah... gerçekten hiçbirşey bilmiyorsun. Sana küçükken bilmediğin şeylere karışmaman gerektiğini öğretmedilermi?

Rin: bu seni ilgilendirmez! Ve neyi bilmiyormuşum ki? Ailenin ölümünden başka hiçbirşey Yok.

Y/n: kendimden çok emin konuşuyorsun... senin bildiklerin sadece sana anlattıklarımdan ibaret. Hem sana herşeyi anlatacak kadar da aptal değilim.

Rin: yinede bir çok şey yaşaman senin insanları kullanman gerektiği anlamına gelmiyor!

Y/n: yetti seninle bu kadar konuştuğum. Dön önüne kendi kafana göre takıl işte. İstediğini de yaptın,artık benimle konuşmak için hiçbir sebebin kalmadı...

----------------------------------------------------------

Bayadır bölüm atmıyordum çünkü hiç ilham gelmiyordu ama şimdi biraz kendimi zorlayarak uzun olmasada bir kaç isteyen kişi vardı o yüzden hızlıca yazıp attım umarım beğenmişsinizdirr♥︎

Kendinize iyi bakııınnn