Gloom Series 6:Beg to be Loved (COMPLETED)

SPECIAL CHAPTER

Special chapter: Ending

JHED’S POV

“CONGRATULATIONS!” they greeted us in unison. It was our wedding day at engrande na ang kasal namin ni Xenus, and this time ay totoong mag-asawa na nga talaga kami.

Wala ng fake, pretending and secrets. Wala na ring lies. Iyong totoo na talaga ang nangyari at hindi na kami masasaktan pa pareho.

Nakaalalay agad siya sa baywang ko. Nasa reception na kasi kaming lahat. Napatingin pa ako sa isang table nang makita ko ang parents namin pareho. Masaya silang nag-uusap at may kung ano pa sa dibdib ko ang malambot na humahaplos dahil sa nalaman ko na nag-aral pa sila ng Tagalog para lamang magkaintindihan kami. Pero hindi lang iyon, baka raw kasi minumura na namin sila at wala pa silang kaalam-alam. Ang cute lang nila.

Nandito rin si Zemuis, kasama ang fiancé niya at nauna rin siyang nagkaroon ng munting prinsesa nila. Hindi pa nga sila puwedeng ikasal.

“Thank you,” my husband uttered.

“Gutom na naman kami ni baby,” nakangiting sabi ko at bahagya pang tumaas ang kilay niya.

“Palagi mong dinadahilan ang baby natin sa tuwing nagugutom ka,” aniya na tinanguan ko.

“Kasi pati siya ay nagugutom na rin,” sabi ko. Iginiya na lamang niya ako patungo sa table ng parents namin.

“Congratulations again, mabuhay kayo ng happy,” Mama Fae blurted out. I chuckled dahil nagiging conyo siya but in fairness daw sabi ni Xenus ay nag-improve naman ang pag-aaral nila.

“Thank you, Mama Fae,” nakangiting sabi ko. Pinaghugot pa ako ng asawa ko ng upuan.

“May naisip na ba kayong lugar para sa honeymoon ninyo?”

“Mommy, my wife is pregnant. Dito na lang po kami. Ayokong bumiyahe siya dahil mabilis po siyang mahilo,” sabi ko Xenus sa aking ina. Napatango si Mommy.

“Oo nga pala. Sabi nga ng doctor ay hindi siya puwedeng bumiyahe.”

“But my son. You still need to come back to Denmark with us. Because you have to announce your marriage with your wife. So the elders can officially know half of your heart,” my father-in-law said. Binalingan naman ako ng katabi ko.

“Can you still travel, Jhed? Don’t worry, we will go home right away. I’ll make sure you don’t get tired.” Hindi naman maiiwasan ang pagod.

“We need to go there even though I don't want to travel,” sabi ko.

“Sorry, my love,” nakokonsensyang saad niya.

“It’s okay, as long as I’m with you,” I said with a smile. He touched my chin and kissed me on my lips. Nakarinig lang kami nang pagtikhim.

“We have kids with us,” Daddy said.

“Dad, please let them. This is their special day,” sabat ng kakambal ko na nasa bisig niya ang baby boy niya.

My husband handed me a plate that was already full of dishes. When the aroma of this peaked my nose, my mouth just drooled and I wanted to eat immediately.

“The spoon and fork, baby,” I said.

“Here, my love.”

“When do you plan on going home?” Mommy asked.

“That’s when Jhed can rest,” says Mama Fae. Dahil buntis nga ako ay kailangan ako ang dapat na makapag-rest nang maayos.

“But you must also come with us, if you just want to see our children crowned?” saad ni Papa George.