Gloom Series 6:Beg to be Loved (COMPLETED)

CHAPTER 5

Chapter 5: Renna Cerae

“WAKE UP... Wake up, kitten...” Napadaing ako dahil sa nararamdaman kong sakit sa sentido ko. Bakit ganito ang pakiramdam ko? “Wake up...”

Naramdaman ko rin kasi na may humahaplos sa kaliwang pisngi ko. Mainit ang malambot na bagay na iyon at paunti-unti ay parang naging maayos ang pakiramdam ko.

“Hmm...”

“Can you hear me? You need to wake up... Wake up...” sabi ng malambing na boses na iyon. Ako kaya ang inuutusan niya na gumising na? Dahil nasa malapit lang naman ang boses na iyon. Kaya siguro ako nga iyon. Na ako ang kinakausap niya.

Dahan-dahan kong iginalaw ang talukap ng mata mata ko hanggang sa nagawa ko na itong idilat. Napapikit ulit ako dahil sa silaw na nakikita ko. But nakapag-adjust pa rin ako.

“W-Who are you?” mahinang tanong ko sa lalaki na malapit ang mukha sa akin. I’m not sure kung naisaboses ko ang mga katagang sinambit ko.

“You’re awake now...” sambit niya na napatingin ako sa paligid. Hindi ako pamilyar sa loob ng kuwartong ito at parang... parang may nakalimutan ako na nga bagay...bagay... Hindi ko rin matandaan at hindi... “Tell me... Tell me your name, kitten...”

M-My name? Wait... Bakit parang hindi ko alam? Sino nga ba ako? Ano ang pangalan ko? Bakit wala rin akong naaalala? Sino ako? Sino ako kung ganoon? Naguguluhan na pati ang isip ko dahil tila naging blangko ang utak ko. Why is that?

“I...don’t know... W-Who am I?”

“You didn’t remember your name, little kitten?” the man with a hazel green eyes asked me that. Nakahiga ako sa kama at nakahilig siya sa akin kaya kitang-kita ko ang magaganda niyang katangian. Malapit lang din ang mukha niya sa akin.

He had a square face that fit his undercut hair with a mix blonde and black color. His beautiful hazel eyes are so cold and blank. His long pointy nose, and his naturally reddish lips that are partly a bit. He’s such a beautiful man but he doesn’t have any facial expression, an emotionless guy.

However, I can still feel my heart beating fast and his dark aura still gives me shivers.

“Answer me, kitten,” he complained that his voice was cold as ice but very husky.

I closed my eyes when I feel his gentle caressing my cheek. I feel an electric voltage coming from his hot palm.

I was flattered when I remember something. He is... This guy looks like...

“Xenus...” I uttered his name and for the first time, I can read his emotions, shocked.

“How about your name, hmm?” he asked me again. I shook my head because I can’t even remember my name. How come that I forgot the most important things in my life? My name...and a blank memories... “You are Cashren Jhed Lindbergh, the beloved wife of Xenus Maicodel Levanna-Lindbergh. My kitten, you’re just woke up today after the comatose state. Welcome home, love,” he whispered as he sealed me with a kiss.

Mabilis na pintig ng puso ko ang narinig ko dahil sa biglaan niyang paghalik sa akin pero nararamdaman ko iyong tamis ng labi niya at parang masarap din sa pakiramdam.

Pumulupot ang magkabilang braso ko at hinalikan ko rin siya pabalik. Mariin niyang kinagat ang pang-ibabang labi ko kaya may halinghing ang kumawala mula sa aking bibig. He sipped my bottom lip. Hinigpitan ko ang pagyakap ko sa leeg niya. Kakaibang sensasyon ang ibinibigay niya sa akin kaya parang nawawala na rin ako sa sarili ko.

Pinakawalan niya ang mga labi ko dahil bumaba ang halik niya sa leeg ko. “Uhm...” I moaned when he cupped one of my breast. Pero hindi nagtagal ay parang kakapusin ulit ako nang hininga. Mahigpit kong hinawakan ang braso niya at napansin niya na nahihirapan akong huminga kaya mabilis siyang umalis sa ibabaw ko.