Gloom Series 6:Beg to be Loved (COMPLETED)

CHAPTER 30

Chapter 30: Hatred

WARNING: R-18. This story contains mature content that not suitable for young readers and sensitive people, only for open minded. Read at your own risk.

PERO sa tuwing tumatagal ang pananatili ko rito ay mas lalo lang akong nagagalit dahil sa nakikita ko ang mukha niya. Mas dumagdag lang ang poot na nararamdaman ko sa lalaking iyon. Tapos iyong ugali ko ay minsan nagbabago, lalo na ang memory ko na naaalala ko lang ay ang panloloko niya sa akin. Ang nangyari sa past ay parang ngayon lang nangyari.

“Jhed!” Napaayos ako nang marinig ko ang boses niya at naramdaman ko agad ang presensiya niyang bumabalot sa akin.

Hinawakan niya ang braso ko pero mabilis akong nagpumiglas. “Don’t touch me!” I hissed him.

“What... What happened?” he asked me worriedly. Kahit totoong nakikita ko na ang mga iyon ay hindi na ako magpapaapekto pa sa kanya. “My love...”

“Stop calling me that, Lindbergh. I’m not your love. It’s Margaret,” mariin na saad ko and he cupped my face. I hit his shoulder para lamang pakawalan na niya ako.

“Jhed, you’re my love... I love you,” he said at mariin na hinalikan ang sentido ko pero hinampas ko ang dibdib niya.

“Stop! Ayoko... A-Ayaw na kitang makasama pa dahil hindi naman kita... Hindi naman kita totoong asawa! Babalik pa rin ako. Babalik ako sa kung saan ako nagmula...”

“You... You’re going to leave me, us? How about them, our kids, Jhed?” tanong niya sa akin.

“Kahit gusto ko pa silang isama...ay alam mong hindi iyon puwede! Dahil hindi ako ang legal na ina nila, kahit na ako pa ang biological mother ng kambal! Ganoon ka... Ganoon ka walang puso, Lindbergh... That’s why stop pretending that you cared for me!”

“That’s not true, love...”

“Aalis ako. Ikaw na lang ang bahala sa kanila. Tutal naman...nandiyan na ang babaeng mahal mo,” kalmadong sabi ko at inipon ko ang buong lakas ko para itulak na siya palayo sa akin.

Tumayo na ako at naglakad ako patungo sa pinto. Hindi ko na kayang makasama pa ang lalaking nanloko sa akin kahit gaano ko pa siya kamahal ay balewala pa rin iyon. Masyado niya akong sinaktan.

“You’re not going somewhere, my kitten,” malamig na sabi niya at nabigla pa ako nang mabilis niya akong hinarap. Walang kahirap-hirap niya akong isinampay sa balikat niya at inihagis lang sa bed namin.

I was about to get up pero mabilis niya akong dinaganan. Nanlaki ang mga mata ko nang pinunit niya ang suot kong dress at siniil niya ako ng mariin na halik sa mga labi ko, kasabay nang pagsakop ng isang palad niya sa kaliwang dibdib ko.

Tumulo kaagad ang mga luha ko dahil sa naisip kong gagawin niya sa akin. “Stop it... Stop doing this, Xenus!” sigaw ko at pilit kong inilalayo ang mukha ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin. Mabilis niya lang natanggal ang necktie niya at itinali niya iyon sa magkabilang pulso ko, na nasa itaas ng aking ulo.

“My love... You can’t go... You can’t leave me like this... You know that I’m in love with you... You are mine... Mine, alone... Ako lang...ako lang ang dapat na kilalanin mong asawa mo...” malamig na sabi niya pero may lambing iyon. May lambing pa rin sa boses niya.

Totoo ang mga sinabi niya sa akin ngayon pero pilit kong hindi iyon pinapansin. “This is... Stop it, Xenus...” I warned him.

Pinagparte niya ang magkabilang binti ko at dahil ibinigay na niya sa akin ang buong bigat niya ay hindi ko na magawang gumalaw pa. Wala na akong lakas para magpumiglas pa.