Bela Paratoneri /TEXTİNG ✔️[Bitti]

3.7

Baş belanız geldi canımm JSJ

...

Başım beladaydı en azından sadece benim öyleydi çünkü gelen kişiden belanın keskin kokusunu alabiliyordum. Gözlerimi hafif araladığımda gördüğüm kişi bana sırıtarak bakıyordu. Ben ise ağrıyan karnım ve başımı düşünmemeye çalışıyordum. Sadık eğildi ve yanağıma yumuşak bir öpücük kondurdu. Normalde Pamuk Prensesin uyanması prensin ilaç gelen öpücüğü sayesinde olurken bu sefer ki prensin öpücüğü zehirdi. Gözlerimi tamamen açıp ayağa kalktım. Prense sahte bir gülümseme gönderim gülen çocuklara döndüm. Gördüklerim beni daha da şoka uğrattı. Siyah giyinmiş adamlarla dolmuştu salon. Eminim ki hepsinin silahı vardı. Oyun bittikten sonra selam dahi veremeden sahnenin arkasına oradan da kabine geçip kıyafetlerimi değiştirdim çıktığımda Sadık elleri kot pantolonun cebinde koymuş karşım da dikiliyordu.

"Ne işin var senin burada?"dedim ondan bir böcekmiş gibi bahsetmiştim.

"Prensesimizi görmeye geldim."dedi. Bir kaç adım yaklaşınca bir kaç adım geriledim. Ben geriye gittikçe üstüme geliyordu. En sonunda duvarla arasında kalınca yüzünü yüzümle aynı hizaya getirdi. "Yapma be güzelim. Bu güzelliğe zarar vermek son isteyeceğim şey bile değil."dedi.

"Iyy kusacağım şimdi şuraya."dedim yüzümü buruşturarak. "Yakışıklı olduğumu inkar edemezsin."dedi. Evet, edemezdim.

"Bence bana bir şans vermelisin."dedi gülerek." Yoksa seni mahvetmek istemem."dedi.

"Beni ancak ben mahvedebilirim."dedim sinirle fakat karşımda pişkin pişkin gülmeye devam ediyordu. Ortama giren sesle bakışlarım o tarafa döndü. Barçın, kaslı kollarını Sadığa doğru uzattı kolunu tutup ani bir refleksle çevirdi. Sadığı duvara yapıştırınca şokla onu izliyordum.

" Sikerim seni anladın mı? "Yemin ederim bu sefer üstüme attığın yalanın gerçek olması için seni gerçekten öldürürüm."dedi. Benim kolumdan tutup sürüklemeye çalışınca olduğumu yerde kaldım.

"Ben gelmiyorum Odun Bey size rast gelsin."dedim. Benimle gelmemeden önce düşünecekti.

"Ada!"dedi dişlerini sıkarak. Omuz silktim. Tam geri dönmüş gidecektim ki Barçın beni tuttuğu gibi omzuna attı ben baş aşağı sarkarken omzuna yumruklar geçiriyordum. "Midem bulanıyor. Kusarım sırtına."dedim.Aynı zamanda da çığlık atıyordum. Girişe doğru ilerledik ve siyah arabaya doğru ilerledik. Umursamazca "Kus."dedi. Arabanın kapısını açıp bindirince midemin düzelmesini bekledim. Arabaya binip gazı kökledi.

"Dur! Nisanı unuttuk."dedim.

"Abileri başında oyunu bitince eve götürecekler."dedi. 

"Ev buraya çok yakın manyak mısın?"dedim. Benzin fiyatları uçuyordu. Fakat Barçın evin önünden geçip yolda ilerlemeye devam etti.

"Eve gitmeyeceğiz sen oradayken telefon geldi. DNA sonuçları gelmiş."dedi. Dil uzatma isteğimi içime atıp omzuna bir yumruk daha geçirdim.

"Ne yapıyorsun sen? Kafayı mı yedin?"diye bağırdım.

"Kafayı yedim Ada! o adam sana dokunamaz."diye kükreyince aklıma beni öptüğü geldi. Ne haltlar yemişti haberi yoktu.

"O odom sono dokonomoz."dedim sinirle. Ağzını taklit etmem onu güldürünce daha çok sinirlendim.

"Delisin kızım sen."dedi gülerek.

Burnumu kırıştırarak "Deliyim ama sana be adam."dedim. Barçın öksürdü ve yola doğru döndü. Kıpkırmızı olmuştu. Elimiz omzuna koydum ve sıkarak "Hanımcı olursan kocamcı olurum."dedim

...

Psikolojimin morali bozuk JSJ