5.1

57 12 32
                                    

Ben bu kitabı ders aralarında yazacaktım göre.hsjs

...

Hava soğuk ve kasvetli. Hayatımda hiç görmediğim bir yerdeyim. Kimseler yok. Ben hariç.

Lapa lapa kar yağıyor. Havanın soğukluğu iliklerime kadar işliyordu.
Etrafıma bakıyorum fakat kimseyi göremeyince korkuyor "Kimse yok mu?"diye bağrıyordum. Ayaklarımı soğuktan dolayı zorda olsa hareket ettirmeye çalışıyor. Yol boyu ilerliyorum. Yankı halinde duyduğum sese kulak kabartıyor. Etrafıma bakınıyordum.

"Anne!"diyen sese döndüm. Küçük bir kız çocuğu tir tir titriyordu. Saçları benimkiler gibi sapsarıydı. Gözleri yeşildi.

"B-ben mi?"diyordum sesimde dahil uzuvlarıma kadar titriyordum. Küçük kız başını sallayarak beni teyit etti. Küçük adımlarla yanıma yaklaştı. Küçük ve soğuk elleri ellerimle birleşti.

"Anne!"dedi yeniden. Onun boyuna gelebilmek için eğilerek "Ben senin annen miyim?"diyordum. Gerçek olamayacak kadar bu güzel çocuğa. İnanmıyordum onun annesi olabileceğime fakat o kadar bana benziyordu ki inanmamak elde değildi. Sonra çocuk git gide bende uzaklaşarak gidiyordu. Ben ise arkasından ona bakıyor ani gelişenlere akıl erdirmeyeye çalışıyordum.

Çocuğun gidişiyle hafif bir meltem esmeye başladı. Kapkara hava açılıp yerini güneşe bıraktı. Etraf biranda insanlarla doldu.

"Ada!"diyen sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordum.

Ses kendini yeniledi "Ada!Uyan"diyen sesle gözlerimi açtım.Nisan beni sarsıyordu. Tavanda ki bakışlarımı Nisana çevirdim.

Nisan endişeyle "Kabus mu gördün?"dedi. Kabus olamayacak kadar güzeldi. Şimdi bile etkisinden çıkamamıştım.

"Hayır,neden ki?"

"Soğuk terler döküyordun."dedi. Yattığım yerden doğruldum ,hava aydınlanıyordu.

"Aslında çok güzel bir rüya gördüm Nisan. Bir kız çocuğu gördüm bana Anne diyordu."dedim. Ve aynı zamanda aklıma bir detay geldi. O kız çocuğu varken ki kasvetli hava o gittikten sonra yerini güneşli hava almıştı.

"Rüyanda çocuk mu gördün?"dedi Nisan. Tereddütlüydü.

"Evet,  neden yüzün soldu."dedim.

"Bilmiyorum sadece bir batıl inanç ama rivayete göre bir kişinin rüyasında çocuk görmesi yakınlarının başına kötü bir şey geleceğinin işareti olduğunu duymuştum. İlk başta inanmadım ama bunu anlatan kişinin rüyasında çocuk  gördükten sonra kardeşinin ölmesi beni biraz ürkküttü."dedi Nisan.

Tüylerim diken diken olmuştu. Tam Nisana bir soru daha soracaktım ki içerden gelen bağrış sesleriyle yerimden kalkıp içeriye gittim.

Abim Barçının üstündeydi. Kuzey ve Aras ise abimin üstüne çıkmaya çalışıyordu. Sinirle "Ne yapıyorsunuz?"dedim.

Abim hiç oralı olmadan"Bu puşt bana yalan söyledi. Hani sen fenerbahçeliydin!"diye kükredi abim.

Barçın yardım dilercesine "Galatasaraylı olmak kanımda var ne yapayım."dedi.

Aras sırıtarak "İşte adam gibi adam."diye bağırdı.

Kuzey ise somurtarak "Buna götümle gülerim."dedi. Sinirle abimi Barçının üstünden çekmeye çalıştım ama çabam boşunaydı.

"Abi kalksana üstünden!"diye bağırdım. "Yoksa Barçına aşık mı oldun?"dedim. Abim dediğimi duyar duymaz Barçının üstünden kalkıp bana doğru yürümeye başladı elimi onunla arama koyarak"Gelme üstüme!"dedim.Fakat abimin bakışları hiç iyi değildi. Konu Fenerbahçe olunca beni bile ezip geçerdi. Bacaklarından tutarak beni sırtına attı. Midem bulandığı için çığlık attım.

"İndir beni!"dedim ama abim pencereye doğru gidince bir keresine yapmak isteyipde yapamadığı beni camdan sarkıtma işine meyillendiğini anladım. Korkuyla abimin sırtını yumrukladım ama umursamadan pencereye doğru ilerliyordu. "Abi yalvarırım yapma"dedim. Abim tam camı açıyordu ki zil çaldı. Derin bir oh çektim.Nisan kapıyı açmak için gitti. Geri döndüğünde ise beti benzi atmıştı. Abim sırtından indim ve kaşlarımı çatarak ona döndüm. Nisan serçe yutkunarak "Kapı da polisler var ve Barçın cinayet suçundan götürmek istiyorlar."dedi.

O anda ki umutlarım teker teker ölmüştü.

...

Finale 4 bölüm kaldı bilginize. Ay çok heyecanlandım şimdi.

Bela Paratoneri /TEXTİNG ✔️[Bitti]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin